Πολιτικη & Οικονομια

Ο αγώνας για τα αυτονόητα συνεχίζεται

Με αυτά συμφωνεί η ελληνική κοινωνία;

59961-131318.JPG
Ιωακείμ Γρυσπολάκης
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
161541_1_1.jpg
© ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΣΙΔΗΣ / INTIME NEWS

Ο αγώνας για τα αυτονόητα συνεχίζεται: Τα ελληνικά πανεπιστήμια και το κομματικό συμφέρον

To άρθρο 3 του νόμου 4009/2011, του επονομαζόμενου νόμου Διαμαντοπούλου, που ομόφωνα εισηγήθηκε και ψήφισε το ΠΑΣΟΚ τον Αύγουστο 2011, αναφέρει: «Ακαδημαϊκή ελευθερία. 1. Στα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η Ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. 2. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία. 3. Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταργούνται το άρθρο 2 του ν. 1268/1982 (Α` 87) και οι παράγραφοι 1 έως και 7 και 9 του άρθρου 3 του ν. 3549/2007 (Α` 69)».

Αυτό σημαίνει σε απλά λόγια ότι εάν κάποιος προσπαθεί να παραβιάσει ή να εμποδίσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τη διδασκαλία και την έρευνα, τις συνεδριάσεις οργάνων ή να προβεί σε κλοπές και καταστροφές της περιουσίαςτου Ιδρύματος διώκεται, βάσει της απλής νομοθεσίας, που ισχύει σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Και με πιο απλά λόγια, εάν κάποιο άτομο ή κάποια ομάδα προσπαθεί να παραβιάσει την οικιακή ειρήνη, μέσω κατάληψης πανεπιστημιακών χώρων ή με την κλοπή ή καταστροφή της περιουσίας του ιδρύματος, ή με την εφαρμογή βίας επεμβαίνει αυτεπαγγέλτως ο εισαγγελέας και η αστυνομική δύναμη, προκειμένου να προστατεύσει πρόσωπα και υλικά.

Τον εν λόγω νόμο ψήφισαν όλοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καθώς και όλοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ, δηλαδή συνολικά 255 βουλευτές. Μεταξύ εκείνων συμπεριλαμβάνονται η σημερινή πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, η οποία είχε τότε την ιδιότητα της αναπληρώτριας υπουργού παιδείας, ο νεοεκλεγείς βουλευτής Αχαΐας, ο οποίος είχε τότε την ιδιότητα του πρωθυπουργού, και πολλοί πρωτοκλασάτοι βουλευτές του, όπως ο Α. Λοβέρδος, ο Κ. Σκανδαλίδης και ο Β. Κεγκέρογλου.

Το εν λόγω άρθρο τροποποιήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα με τον νόμο 4485/2017, ο οποίος στο άρθρο 3, παρ. 2 ορίζει ότι: «Επέμβαση δημόσιας δύναμης σε χώρους των ΑΕΙ επιτρέπεται αυτεπαγγέλτως σε περιπτώσεις κακουργημάτων, καθώς και εγκλημάτων κατά της ζωής και ύστερα από απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση».

Με απλά λόγια, εάν κάποια ομάδα εμποδίζει τη διδασκαλία και την έρευνα, καταλαμβάνει χώρους του πανεπιστημίου, προβαίνει σε καταστροφές ή κλοπές της περιουσίας του ιδρύματος ή παρεμποδίζει τη λειτουργία της Συγκλήτου και των λοιπών οργάνων, θα πρέπει να συγκληθεί το Πρυτανικό Συμβούλιο, εφ’ όσον δεν παρεμποδιστεί η συνεδρίασή του από τις γνωστές ομάδες αντιεξουσιαστών, να αποφασίσει για την πρόσκληση της αστυνομικής δύναμης και του εισαγγελέα, να συντάξει το πρακτικό συνεδρίασης και να το αποστείλει στην τοπική Εισαγγελία. Αυτή δε με τη σειρά της θα ζητήσει την συνδρομή της αστυνομικής δύναμης και όλα αυτά φυσικά κατόπιν εορτής.

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι αυτό το άρθρο νομοθετήθηκε με ένα και μόνο στόχο: να παρεμβάλει προσκόμματα στην παρεμπόδιση των κακοποιών, των λαθρεμπόρων και των αντιεξουσιαστών να επιτελέσουν το έργο τους. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και αναρίθμητα. Πανεπιστημιακοί χώροι, όπως το συγκρότημα του ΕΜΠ στην Πατησίων, το κεντρικό κτήριο του ΟΠΑ (πρώην ΑΣΟΕΕ), χώροι του Παντείου Πανεπιστημίου και του ΑΠΘ έχουν μετατραπεί από το 2017 (μάλιστα από την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ) σε άντρα ανομίας, παραβατικότητας και αποθήκευσης παράνομου υλικού.

Με αυτά συμφωνεί η ελληνική κοινωνία; Προφανώς όχι. Η κατάργηση του Ασύλου Ανομίας, που επέβαλε και συντήρησε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν μεταξύ των κύριων διακηρύξεων της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία επιβραβεύτηκε στις πρόσφατες εκλογές, κερδίζοντας την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.

Δεν με εκπλήσσει η άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ να δεχθεί την επαναφορά των πανεπιστημίων στην κανονικότητα με την ένταξη των πανεπιστημιακών χώρων στην ελληνική επικράτεια και την επαναφορά του άρθρου 3 του νόμου 4009/2011. Δεν με εκπλήσσει η λυσσαλέα αντίδραση των συνδικαλιστών και των αριστερίστικων οργανώσεων. Με εκπλήσσει, όμως, αρνητικά η μη αναμενόμενη αντίδραση εκ μέρους της ηγεσίας και των στελεχών του ΚΙΝΑΛ- ΠΑΣΟΚ στην επαναφορά του άρθρου, που οι ίδιοι εισηγήθηκαν και ψήφισαν το 2011. Ιδιαιτέρως δε της κας Φ. Γεννηματά, η οποία το 2011 υπήρξε αναπληρώτρια υπουργός παιδείας, και του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος υπήρξε πρωθυπουργός και στήριξε με πάθος το νόμο Διαμαντοπούλου.

Ίσως είναι και αυτό μέρος του σχεδίου για τη δημιουργία του «Προοδευτικού Πόλου» μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάποιοι εισηγούνται. Δηλαδή για τον σχηματισμό ενός μετώπου επαναφοράς στον κρατισμό, στην ισχύ των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών και τη διατήρηση των πανεπιστημίων ως μητρών δημιουργίας κομματικών στελεχών.

Επικεντρώνονται στην προστασία του κομματικού συμφέροντος έναντι εκείνου της κοινωνίας και επανέρχονται στις ρίζες του κινήματος για το Πανεπιστημιακό Άσυλο, όπως αυτό ορίστηκε το 1981 με τον νόμο 1268/1981. Το είχαν προαναγγείλει εξ άλλου, όταν απέπεμψαν τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προκειμένου να στείλουν το... «σωστό μήνυμα» για τον επαναπατρισμό ψηφοφόρων από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε δημοσίως η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά.

Ας γνωρίζουν όμως, ότι η εντολή που έλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τους Έλληνες πολίτες είναι ακόμη πολύ νωπή και όλοι εμείς απαιτούμε την υλοποίηση του προγράμματος, που μας παρουσίασε, στο ακέραιο.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ