Μπορεί να μην το παρατηρείτε με την πρώτη ματιά αλλά ανάμεσα στους δύο επιβάτες του παπιού της φωτογραφίας βρίσκεται ένας τρίτος. Κάποιος (ή κάποια) που δεν φταίει σε τίποτα για την ανευθυνότητα των ανθρώπων που έχουν αναλάβει τη μεταφορά και –κατά πάσα πιθανότητα– την ανατροφή του. Ένα μωρό απροστάτευτο από τη δολοφονική επιπολαιότητα των ενηλίκων που αποφάσισαν πως το τρικάβαλο είναι ένας καλός τρόπος να μεταφέρει κανείς μωρά.
Το μωρό δεν είναι απροστάτευτο μόνο γιατί του έτυχε οι γονείς του να είναι ανεύθυνοι και αδιάφοροι για τη σωματική του ακεραιότητα. Το μωρό είναι απροστάτευτο και γιατί οι αρμόδιοι να ελέγξουν και να εμποδίσουν τους ενήλικες να βάλουν σε κίνδυνο τη ζωή του δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για το αν θα ζήσει ή θα πεθάνει. Το μωρό είναι απροστάτευτο γιατί η Ελληνική Αστυνομία έχει εδώ και χρόνια εγκαταλείψει την, όσο να ’ναι κουραστική, προσπάθεια της επιβολής της τήρησης του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Οι δρόμοι έχουν μετατραπεί σε μια παρέλαση παραβατικότητας η οποία είναι άλλες φορές ενοχλητική, άλλες δολοφονική αλλά πάντα με τη συγκατάβαση της Ελληνικής Αστυνομίας και του Υπουργείου στο οποίο υπάγεται. Θέλεις να παρκάρεις σε ράμπα; Μπορείς. Θέλεις να παρκάρεις στο πεζοδρόμιο; Μπορείς. Θέλεις να κατέβεις με 200 την Κηφισίας; Μπορείς. Θέλεις να ανέβεις με σούζα την Πειραιώς; Μπορείς. Θέλεις να αναπληρώσεις την ασημαντότητά σου με τον θόρυβο από την εξάτμιση της μηχανής σου; Μπορείς. Θέλεις να οδηγείς και να μιλάς στο κινητό; Μπορείς. Θέλεις να πάρεις το μωρό σου τρικάβαλο; Μπορείς.
Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, όσο αντικοινωνικό ή δολοφονικό κι αν είναι και κανείς δεν θα σε εμποδίσει. Θα φροντίσουν οι υψηλόβαθμοι της Τροχαίας και η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. Αυτοί, δηλαδή, τους οποίους βαραίνει ο θάνατος όλων αυτών των ανθρώπων που σκοτώνονται στην άσφαλτο επειδή κάποιοι δεν θέλουν να κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται. Αυτοί που έχουν τα χέρια τους λερωμένα με το αίμα αυτών που θα έπρεπε να προστατεύσουν αλλά αδιαφόρησαν. Και μπράβο τους.
13°
