Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι παρασκηνιακές διεργασίες που προηγήθηκαν της συμφωνίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για πρωθυπουργό κοινής αποδοχής. Η κοινή δέσμευση για κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας παρέμενε για ώρες εκκρεμής, καθώς ο Γιώργος Παπανδρέου ξεκαθάριζε ότι αναφερόταν σε κυβέρνηση Σωτηρίας Τησψυχής, ενώ η πλευρά του κ. Σαμαρά ισχυριζόταν ότι είναι πολύ μεγάλο πράγμα και έθετε ως προϋπόθεση το σχηματισμό κυβέρνησης Σωτηρίας Μπέλλου. Άλλες προτάσεις που συζητήθηκαν σοβαρά ήταν αυτή του τραπεζίτη κ. Σκρουτζ μακ Ντακ –ο οποίος όμως τελικά απορρίφθηκε επειδή είναι καρτούν–, καθώς και του παλαίμαχου πολιτικού κ. Μαυρογιαλούρου, που παρά την υψηλή του δημοτικότητα αποκλείστηκε επειδή είναι ασπρόμαυρος.
Ακολούθησε η σιβυλλική δήλωση του Όλι Ρεν, «τελειώνετε, γαμώ την ευρωζώνη μου μέσα», η οποία ερμηνεύτηκε ως διακριτική παρέμβαση της Ένωσης για την επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων. Κατόπιν αυτού οι δύο πλευρές, που μετά από πολλή σκέψη ήδη είχαν απορρίψει τους κ.κ. Άατο, Αβάδιστο και Αβασάνιστο, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την αναζήτηση πρωθυπουργού μέσω τηλεφωνικού καταλόγου. Ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε να βρει πρόσωπο κοινής αποδοχής μέσω ίντερνετ, για να καταλήξει στους διεθνούς κύρους τεχνοκράτες κ.κ. Γκουγκλ Ερθ, Μπετ Φορφρί και Μιλφς Γκονκρέιζι, οι επαφές με τους οποίους όμως δεν κατέληξαν σε κατ’ αρχήν συνεννόηση.
Βασικό αγκάθι παρέμενε η διάρκεια της νέας κυβέρνησης, καθώς ενώ ο κ. Παπανδρέου ζητουσε συμβόλαιο δύο ετών με δύο νοίκια μπροστά, ο κ. Σαμαράς επέμενε να ισχύσει κανονικά το ενενηντάλεπτο, συν οι όποιες καθυστερήσεις.
19°
