Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη. Το φάντασμα της Ισλαμοφοβίας. Δεν μας έφτανε το τέρας του Ισλαμοφασισμού, που απειλεί ευθέως και αποτελεσματικά την Ανοιχτή Ευρωπαϊκή Κοινωνία…
Έτσι, εγκλωβισμένοι στη μέγγενη Ισλαμοφασισμού-Ισλαμοφοβίας, χανόμαστε σε υψίσυχνη/υστερική ομολογία πανικού, δυσχεραίνοντας την εξεύρεση λύσης.
Σημειωθήτω, πάντως: η ζημιογόνα πανικόβλητη ισλαμοφοβία αυτοθεραπεύεται, μόλις της αντιλέξεις «και τι προτείνετε;».
Όχι Πόλεμος Δύσης-Ισλάμ, αλλά ώρα ΟΗΕ/Ισλάμ!
Το ισλάμ μπορεί να ερμηνευτεί πολλαπλά, οδηγώντας άλλους σε αγαπητική αντίληψη, άλλους σε επιθετική. Μην τρελαινόμαστε ότι φορσέ μουσουλμάνος σημαίνει τρομοκράτης, έτσι κάνουμε πολύπλευρο κακό.
Δεν ζούμε πόλεμο πολιτισμών, ούτε πόλεμο Δύσης–Ισλάμ. Όχι, ΔΕΝ «πρέπει να ενωθεί η Δύση κατά του ΙΣΙΣ!»… Έχουμε δυνάμει πόλεμο μεταξύ της ανθρωπότητας και της βάρβαρης τρομοκρατίας.
Είναι ολοφάνερο! Το αιμοσταγές «Ισλαμικό Κράτος» (ΙΣ.ΚΡΑ.) ξεκληρίζει όχι μόνο τους πρόσφυγες (που εκδίωξε από τις πατρίδες τους και τώρα πάλι τους δυσχεραίνει την ευρωπαϊκή εγκατάσταση), αλλά ολάκερο το Ισλάμ. Αντικειμενικά, το έβλαψε (ποσοτικά) περισσότερο από τη Δύση, που χτυπήθηκε ποιοτικά/συμβολικά.
Μονόδρομα, λοιπόν, ας ενθαρρύνουμε το Ισλάμ να πάρει θέση, αντί να αγκρεσσάρουμε 50 εκατομμύρια ημιενσωματωμένους Ευρωπαίους μουσουλμάνους (στρέφοντάς τους στην ΙΣ.ΚΡΑ. αγκαλιά, ξηλώνοντας και αποδυναμώνοντας τον σύμμεικτο ευρωπαϊκό ιστό)… Με βοήθεια του ΟΗΕ, ας τους ενσωματώσουμε πλήρως στο δυτικό Κράτος Δικαίου.
Μόνο με την σύμπλοκη ενότητα όλης της ανθρωπότητας προκύπτει συντονισμένη προσπάθεια απομόνωσης και συρρίκνωσης της ανωμαλαρίας ΙΣ.ΚΡΑ. Είναι εφικτή περισσότερη ενηλικιούμενη Ευρώπη, με ελεγχόμενους περιορισμούς ελευθεριών, χωρίς απώλεια ασφάλειας.
Τρομοκρατικός Αλυτρωτισμός/Αναθεωρητισμός
Είναι ολοφάνερο ότι η Ανοιχτή Κοινωνία δέχεται μια σκληρή συμπλεγματική επίθεση από υπανάπτυκτους ισλαμοφασίστες, που θέλουνε να εξαφανίσουν τους Άπιστους/Κακούς με κάθε τρόπο.
Από Χιτλερισμού δεν είχε ξανασημειωθεί τέτοια παράνοια. Με τη διαφορά ότι τώρα είναι εφικτή η ασύμμετρη ανάπτυξη μεγάλων τρομοκρατικών καταστροφών από ελάχιστους πυροβολημένους τζιχάντηδες. Προφανώς, η φύση του ισλάμ ερμηνευτικά ευνοεί τέτοια επιθετικά φαινόμενα (πρόβλημα σοβαρό, όχι όμως αδιέξοδο).
Στον «Κύκλο Εχθρός/Μίσος/Βία» (Ε.Μ.Β.), ο Άπιστος/Νεοφιλελεύθερος, ο Κακός Άλλος, είναι έννοια που εμπεριέχει δυναμικά τον χώρο της ως αλύτρωτο θέλγητρο προς ιδιοποίηση. Ο μέχρι καθολικής κατάκτησης του Παντός Χώρου φαταούλικος Αναθεωρητισμός, γεννιέται από τον Αλυτρωτισμό «μου ανήκει ο χώρος του Άπιστου και τον ανακτώ, με καταναγκαστική συναίνεσή του, αλλιώς με βία!»…
Αυτή η Διεθνής της Δυσανεξίας στην Ετερότητα («Κύκλος Ε.Μ.Β.») καθίσταται αποδεκτή, όσο σέβεται την Ανεκτική Ανοιχτή Κοινωνία (Α.Α.Κ.). Όταν περνάει απέναντι, στη λογική της καταστροφικής φωτιάς, τότε η Α.Α.Κ. οφείλει να αμυνθεί/διασωθεί…
Η Ανοιχτή Κοινωνία είναι εξ ορισμού θεματοφύλακας του Ανθρώπινου Πολιτισμού (Civilisation, όχι Culture) αφού εγκολπώνει δημιουργικά την Παράδοση και την Μετεξέλιξή του. Σε όποιον έμπρακτα λέει «Χέζω τον Πολιτισμό σας!» ορθώνει το Κράτος Δικαίου της και τον συντρίβει, αλλιώς συντρίβεται… Ο χαπακογουρλωμένος Μαστουρβατορισμός δεν είναι ανίκητος, κάποια στιγμή εξαντλείται (το πολύ το κάπα-τάκα γαρ…).
Υπάρχει ποικιλώνυμη τρομοκρατία άλλωστε, πέραν των ακραίων ισλάμ. Πολλοί ζηλώνουν την απόλυτη σωτηρία μας για το καλό μας…
Η κορρεκτίλα φταίει
Είναι μούφα ότι διαφέρουν πολυπολιτιστικότητα και πλουραλισμός. Σταδιακά ο Χουσσεΐν μας έπεισε και το αλγερίνικο κους-κους, έγινε απροβλημάτιστα ευρωπαϊκό φαγητό... Αυτό είναι πλουραλισμός/πολυπολιτιστικότητα! Και φυσικά, όχι η απαράδεκτη ανοχή στις κλειτοριδεκτομές…
Τι έγινε, λοιπόν; Τρελάθηκαν οι σοβαρές πένες που διαπρύσια κηρύσσουν την Καταστροφή της Ανοιχτής Κοινωνίας; Όχι, απλώς υπερτίμησαν το θεώρημα «Άλλο πολυπολιτισμικότητα, άλλο Πλουραλισμός». Και τους διέφυγε το πρόβλημα «κορρεκτίλα» ως απορρυθμιστής του Κράτους Δικαίου, το οποίο κάλλιστα εξουδετερώνει ένα τζιχαντισμένο τζαμί και τιμωρεί τον κλειτοριδεκτομέα πατέρα.
Οπότε παρέλκει ο ισλαμοφοβικός πανικός που αποκρύπτει την δυνατότητα «διόρθωσης» του προβλήματος. Δεν αστυνομεύονται τα βλαμμένα μυαλά, αλλά συλλαμβάνονται τα βρόμικα χέρια, όχι με ματαίωση της ελευθερίας μας, αλλά πρόσκαιρη εκχώρηση μέρους της στην ασφάλεια. Ώσπου να κερδίσει το Κράτος Δικαίου τον πόλεμο στο ιδεολογικό πεδίο των κινήτρων και να γελοιοποιήσει τη βλαμμένη «στράτευση».
Επανειλημμένα έχουμε περιγράψει τη στραβωμάρα που απέφερε άρρωστους στεγανούς θύλακες στην ανοιχτή κοινωνία. Ήταν αποτέλεσμα της κορρεκτίλας, που –επαναλαμβάνουμε- επέβαλε και τον γελοίο όρο «παράτυπος μετανάστης» στη θέση του «λαθρομετανάστης»…
Χτυπάμε την ανόητη κορρεκτίλα, λοιπόν, όχι την πολυπολιτιστικότητα, που ‘ναι κλειδί της Ανοιχτής Κοινωνίας. Κομμένη η Μπούρκα (=«κλειστότητα»), που μας χωρίζει! Επιθυμητό το κους-κους, που μας ενώνει!
Τρομοκρατία, ως Ακροδεξιό Φαινόμενο
Το καθ’ ημάς εθνικό ισλάμ, δια των σπαζοτέτοιων τρομοκρατών προσπαθεί -τώρα και με τις βάρβαρες επιθέσεις στο Μετρό (ακυρωτικά, «λίστες ελεγκτών») να χτυπήσει το «αντιπαθές» Κράτος Δικαίου. Ανεξαρτήτως χρώματος και ιδεολογήματος η τρομοκρατία είναι (μη μαζικό-μη ανοιχτό-μη εθνικοαπελευθερωτικό) φαινόμενο βίας σκοταδισμένης.
Και μονόδρομα καταγράφεται ως ακροδεξιό φαινόμενο (δυσανεκτικό στην ετερότητα, κατά της ανοιχτής, υπέρ της κλειστής κοινωνίας), όπως παντού αλλού. Να τα λέμε κι αυτά. Από την 11/09/2001, ως «ιστορική στροφή» του Ανθρώπινου Πολιτισμού, το πήραμε χαμπάρι. Δεν έχει κριθεί η έκβαση στον Πόλεμο Ανοιχτής-Κλειστής Κοινωνίας. Νυν υπέρ Κράτους Δικαίου αγών.
Μην ξεχνάμε,τι κάνει ο εχθρός της ζωής, θιασώτης του Κύκλου «Εχθρός/Μίσος/Βία» (ισλαμοφασίστας, ναζί, ή «αντεξουσιαστής»). Μπερδεύει το μίσος του για ό, τι Άλλο κινείται (παράγοντας δημιουργία/πλούτο/τέχνη/επικοινωνία) με τη βλακώδη φαντασίωση της επιβολής του Καλού επί του Κακού.
Εδώ γεννιέται καταπιεστικότατη σχέση εξουσίας, που τον καθιστά προβληματικό, άθλιο εξουσιαστή, γι’ αυτό κρύβεται. Δικαιολογίες τύπου «είμαι επαναστάτης και φυλάγομαι να διασωθώ από το σύστημα», είναι προσχηματικές, μάταιες. Δεν αντέχει τον αντίλογο στην λειψή ανάλυσή του. Και αρκείται κρυπτόμενος πίσω από το πανίσχυρο ποικιλώνυμο «μαρτυρικό» κίνητρο.
Πρόταγμα η Βία, όχι ο Αλλάχ ή η Αναρχία!
Όποιος στρατεύεται υπέρ βίαιου κατά των Άλλων «οράματος», αναπόδραστα εγκλωβίζεται σε παράνοια. Γιατί εκτός του στρατευμένου μοναχικού στόκου υπάρχει και ο Άλλος ως θύμα του, που απορρίπτει μαζικά την περιστασιακή διαλυτική βία «Όλοι τρελοί εκτός από μένα!».
Πάντα υπήρχε και θα υπάρχει ο φιλόδοξος μειονοτικός «Κύκλος Ε.Μ.Β.», πάντα όμως μακροπρόθεσμα βρίσκει τον μάστορά του από τις πλειονοτικές επιταγές. Γιατί αποκαλύπτεται ότι δεν είναι ο Αλλάχ ή η Αναρχία το πρόταγμα του τρομοκράτη, αλλά η εξουσιαστική Βία του ψυχοπαθούς δολοφόνου με το πριόνι.
Υστερόγραφα
Ακροδεξιοί τραμπούκοι, τότε Συριζαίοι, τώρα ΛΑΕ
Τραμπούκους νεολαίους της ΛΑΕ, που έπαιξαν το αντισυγκεντρωσιακό ακροδεξιό παίγνιο «τραμπουκαλεύουμε όποιον είναι Άλλος» (ΟΠΩΣ ακριβώς τραμπούκιζαν παλιότερα αγανακτιζμένοι Συριζαίοι), απεκάλεσε νεοφασίστες ο Υπουργός Παππάς!... Τώρα είναι αργά, που κατάλαβε ότι «τέτοιοι τραμπουκισμοί δεν ταιριάζουν στην Αριστερά». Πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστήσει κυρίαρχο το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο…
Πάλι Χόμο-Συριζαίους
Κι άλλο ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. Είναι το φάντασμα Χόμο-Συριζαίους. Δεν μας έφτανε η νταβραντωμένη ισλαμοφοβία, πλάκωσε και αυτός ως αντίπαλο δέος (που γουστάρει Ράντοβαν Κάρατζιτς). Μόλις μαθαίνει κακιά είδηση για την Ευρώπη, πετάει τη σκούφια του από χαρά τσιρίζοντας «Καλά να πάθει η Δύση που βασάνιζε τους νέγρους».
Μπα, κυρ Πρωθυπουργέ, «Ανθρωπισμό» τη λέμε τώρα αυτή την μπιπ, ως Τσιπρο-τασι-αλληλέγγυοι, που κουβαλήσαμε/χαντακώσαμε ταλαίπωρους προσφυγομετανάστες και τώρα δεν ξέρουμε πώς να τους σώσουμε από την ανικανότητά μας;
19°
