Ο καλλιτέχνης Φίλιππος Τσιάρας γράφει για τη δική του Λευκάδα
Τα νησιά της Ελλάδος! Ω, τα νησιά της Ελλάδος!
Όπου μια φλογερή Σαπφώ ερωτευμένη τραγουδούσε
Όπου άνθισαν τέχνες πολέμων και ειρήνης
Όπου αναδύθηκε η Δήλος και ο νεαρός Φοίβος σκόρπισε φως την ομορφιά του!
(Από το ποίημα του Λόρδου Βύρωνα, «Τα Νησιά της Ελλάδος»)
Η ομορφιά της Ελλάδας ενσωματώνει όχι μόνο την ψυχή και το κάλλος των αρχαίων Ελλήνων αλλά και την καθηλωτική ποικιλομορφία των νησιών της, εκεί που βρίσκουν καταφύγιο οι καλοκαιρινές μας προσδοκίες. Κάθε νησί με τη δική του ιδιοσυγκρασία, το δικό του DNA, τα κρασιά του, τις συνταγές του, τις γεύσεις, τα έθιμα και τις παραδόσεις του, τις παλίρροιες, τους αέρηδες, τους μύθους και τους θρύλους του. Αν και τα περισσότερα λέγονται για τις Κυκλάδες και τα νησιά του Αιγαίου, δύσκολα παραβλέπει κανείς τα σιωπηρά πολύτιμα πετράδια που στολίζουν το Ιόνιο, ένα από αυτά, για μένα συγκεκριμένα, και το νησί της Λευκάδας.
Τις δυτικές ακτές της Ελλάδας διέπει μια ισορροπία μαγική, η δε φυσική τους ομορφιά, πρωτόγνωρη. Το υπόκωφο βουητό του αιγαιοπελαγίτικου μελτεμιού φτάνει στη Λευκάδα σαν ένας απαλός ψίθυρος όπως αποτραβιέται κι απομακρύνεται από την ενδοχώρα. Ποιος θα το περίμενε πως ο Καρυωτάκης θα εγκατέλειπε τη γαλήνη της ιόνιας θάλασσας για να αφαιρέσει τη ζωή του στην Πρέβεζα; Ή πως η ποιήτρια Σαπφώ, αντί για τη Μυτιλήνη, θα επέλεγε να τερματίσει τη μυθική ζωή της πηδώντας από το ακρωτήρι της «Λευκάτας»;
Μπροστά στα γαλαζοπράσινα χρώματα αυτής της εκτυφλωτικής υδάτινης διαφάνειας στέκεις σαν υπνωτισμένος. Περπατώντας στην άμμο στο Πόρτο Κατσίκι ή στους Εγκρεμνούς ή στον Μύλο με τα απόκρημνα γυμνά βράχια που βουτούν να ξεδιψάσουν στο πέλαγος, νομίζεις πως βρίσκεσαι σε μέρη εξωτικά και μακρινά, στην Αϊτή ή στον Μαυρίκιο. Υπάρχει κάτι από άλλους κόσμους στη Λευκάδα.
Δεν προκαλεί έκπληξη που ο γνωστός γερμανός αρχαιολόγος, Wilhelm Dörpfeld, κατέληξε, μετά από αναζητήσεις μιας ολόκληρης ζωής, στην πεποίθηση πως η Λευκάδα ήταν τελικά ο τόπος γέννησης του ομηρικού Οδυσσέα και όχι η Ιθάκη, και πως το παλάτι του πολυμήχανου ήρωα ήταν χτισμένο κοντά στο Νυδρί.
Η Λευκάδα υπήρξε τόπος καταγωγής πολλών ακόμη σημαντικών ανθρώπων του ελληνικού πολιτισμού, οι ποιητές Βαλαωρίτης και Σικελιανός, ο ζωγράφος Θεόδωρος Στάμος, ο θρυλικός Αριστοτέλης Ωνάσης, ακόμη και ο Φρέντερικ Τεμπλ, αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι, γεννήθηκαν στη Λευκάδα.
Για όλους εμάς που αγαλλιάζουμε με τα όμορφα δώρα της ζωής, είναι αδύνατον να μη συγκινηθούμε με την ομορφιά της.
Η Λευκάδα είναι το μοναδικό ελληνικό νησί που μπορείς να προσεγγίσεις με το αυτοκίνητο χωρίς να περιμένεις στις ουρές των φέριμποουτ. Μια πλωτή περιστρεφόμενη γέφυρα σε οδηγεί κατευθείαν στη χώρα του νησιού. Η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, οι νέοι μεγάλοι δρόμοι και τα σύγχρονα τούνελ της διαδρομής, έχουν μειώσει σημαντικά την απόσταση από την Αθήνα σε μόλις 3 ώρες. Ταξιδεύεις μέσα από καταπράσινα επαρχιακά τοπία, δάση και όμορφα χωριά, προσπερνώντας και μερικές από τις μεγαλύτερες «καλλιέργειες» γαρίδας που απλώνονται στον Αμβρακικό κόλπο. Φτάνοντας, σε υποδέχεται ένα εντυπωσιακό κοπάδι κουτσομπόλικων ροζ φλαμίνγκο. Το επόμενο που βλέπεις είναι η μαρίνα της Λευκάδας, μια από τις μεγαλύτερες της Μεσογείου.
Αποφασίζοντας λοιπόν να εξερευνήσεις τις δυτικές ακτές της Ελλάδας, επιβάλλεται να ξεκινήσεις από το νησί της Λευκάδας. Πέρα από μαγευτικές παραλίες, η Λευκάδα έχει μερικά από τα πιο γραφικά ψαροχώρια και κάποια από τα πιο «κοσμοπολίτικα» της Ελλάδας, με πρώτο και καλύτερο τα Σύβοτα, χτισμένο περιμετρικά ενός φυσικού κόλπου με ένα αέναο μποτιλιάρισμα σκαφών από όλο τον κόσμο, όλων των μεγεθών και τύπων. Είναι μια υπέροχη νησιωτική «πόλη». Τα Σύβοτα το καλοκαίρι είναι μια έκρηξη χρωμάτων και αρωμάτων, από τις ανθισμένες βουκαμβίλιες που γίνονται δέντρα ολόκληρα, στις ψαροταβέρνες και τα εστιατόρια που γεμίζουν τον αέρα με λαχταριστές μυρωδιές. Σε όποιο σημείο κι αν σταθείς, έχεις στον ορίζοντά σου το Μεγανήσι και τον Άτοκο και το Αρκούδι και αν γυρίσεις λίγο το κεφάλι σου θα δεις να ξεπροβάλλουν η Κεφαλονιά και η Ιθάκη. Στα Σύβοτα θα βρεις την ηρεμία και τη ραστώνη του καλοκαιριού, αλλά και τη βουή ενός δημοφιλούς καλοκαιρινού θέρετρου. Από αρχιτεκτονικής δε άποψης, το ενδιαφέρον μονοπωλούν μερικές από τις πιο εντυπωσιακές και τις πιο χλιδάτες βίλες του νησιού, αφού εδώ έχουν «επενδύσει» εκτός από την οικογένεια Ωνάση, νέοι ρώσοι ολιγάρχες και χαμηλών τόνων σκανδιναβοί εκατομμυριούχοι. Δεν λέγονται άδικα, τα «Χάμπτονς» της Λευκάδας.
13°
