Η ερµηνεύτρια Άλκηστη Πρωτοψάλτη γράφει για τη δική της Γαύδο.
H Γαύδος είναι ένα απόλυτα ήσυχο νησί (αν πας τη σωστή εποχή). Εµείς πήγαµε µε φουσκωτό από το Λουτρό Σφακίων, αλλά υπάρχουν καραβάκια και βάρκες που κάνουν δροµολόγια και από άλλα µέρη. Φτάνεις και τα µάτια χορταίνουν από το απέραντο γαλάζιο, ακούς το µέσα σου, σε νανουρίζει η θάλασσα, το καράβι στο βάθος σχίζει τη –θολή από τη ζέστη– γραµµή των οριζόντων, ησυχία παντού, µόνο η υπέροχη µονοτονία των ήχων. Αυτό που βλέπουµε και νιώθουµε στο σώµα και στα κύτταρά µας, στα πεντακάθαρα νερά της, είναι ακριβώς αυτό που αναζητά η ψυχή µας. Αυτή η αρµονία στα χρώµατα, στα σχήµατα των κέδρων, η ψιλή άµµος, είναι εξωπραγµατικά. Η εικόνα είναι πέρα για πέρα αληθινή, δεν τη χορταίνεις. Η φύση της Γαύδου αυτοσχεδιάζει. Οι άνθρωποι πολύ φιλόξενοι κι ευγενικοί.
Οι παραλίες Σαρακήνικο σούπερ, ο Άι Γιάννης µε τους θαλασσόκεδρους, µε πεύκα και ξεχωριστούς γεωλογικούς συνδυασµούς µοναδική στον κόσµο, η παραλία Νταϊάνα (που πήρα το όνοµά της από την οµώνυµη πριγκίπισα που την επισκέφτηκε), το Λακούδι (η πρόσβαση είναι δύσκολη και µόνο από ένα δύσβατο µονοπάτι), η παραλία Ποταµός, ο Κόρφος (πιο ήπια παραλία), όλες είναι τέλειες και ξεχωριστές.
Ένα είναι σίγουρο για εσάς που θα την επισκεφτείτε: θα τα ξεχάσετε όλα και θα κάνει το µυαλό σας ένα γενναίο restart.
Τολµήστε το.
Συµβουλή: Πάρτε λίγα πράγµατα µαζί σας, αντηλιακό, καπέλο, νερά, οµπρέλα, τα απαραίτητα φάρµακα και καλά παπούτσια για πεζοπορία. Κλείστε έγκαιρα τα δωµάτιά σας και καλές βουτιές!
Υ.Γ. Δεν µπορώ να µη σας γράψω και τις δύο µαντινάδες που µου είπαν όταν βρέθηκα εκεί. Η πρώτη:
18°
