Απόπλους από την πύλη Ε8 του Πειραιά στις 10.00 το πρωί. Αναμονή στο μπαρ του καταστρώματος για καφέ γύρω στα 15 λεπτά. Ένα τσιγάρο στριφτό. Δύο κεφάλαια διάβασμα από το «Κόκκινο Βάζο» του Μαρή και η ώρα πήγε 11.00. Δεκαεπτά ναυτικά μίλια νότια του Πειραιά. Είσαι ήδη στο λιμάνι της Αίγινας. Τόσο κοντά για να φύγεις μακριά από την Αθήνα για μια μέρα, για διακοπές ή απλά για πάντα. «Πολλοί έχουν έρθει στην Αίγινα για το θαυματουργό Άγιο Νεκτάριο. Αυτοί που έγιναν καλά, έφυγαν. Οι υπόλοιποι είναι ακόμα εδώ». Ειπώθηκε πριν πολλά χρόνια σε καφενείο και δεν έχει ξεχαστεί. Είναι η ατάκα που βγαίνει από τα χείλη του κάθε γηγενή και μη Αιγινήτη, όταν μιλάει για το νησί του στην ATHENS VOICE.
Έγιναν μόνιμοι
«Γνώρισα τη σύζυγό μου σε μια έκθεση. Εγώ από τη Θεσσαλονίκη κι εκείνη από τον Πειραιά. Κάποια στιγμή κατεβήκαμε στην Αίγινα και είπαμε: εδώ». Ο Ευθύμης Στεργιούλας είναι καλλιτέχνης και έμπορος στο χώρο του χειροποίητου κοσμήματος. Δεν έχει μετανιώσει στιγμή για αυτή του την επιλογή, όπως μας εξηγεί: «Μακάρι κι άλλοι άνθρωποι που ασχολούνται με τις τέχνες να άφηναν την Αθήνα και να άνοιγαν τα φτερά τους στην περιφέρεια. Η Αίγινα είναι ένα είδος καθαρτηρίου, όπου ο αγχωμένος όχλος της Αθήνας φεύγει, αφήνει πίσω του τη σκόνη και όλα τα ανθυγιεινά, για να λουστεί από το φως του νησιού, να μπει σε μια διαδικασία ζωής χαλαρών ρυθμών και, γιατί όχι, να μείνει για πάντα εδώ. Η διαβίωση στην Αίγινα είναι και εύκολη και δύσκολη. Υπάρχουν δύο κοινωνίες: οι γηγενείς και αυτοί που έχουν έρθει για να εγκατασταθούν εδώ. Είναι δύσκολο για κάποιον που ήρθε στην Αίγινα να έχει αμέσως καταξίωση, αναγνώριση και αποδοχή. Θα πρέπει να βρεις τις γραφικές φιγούρες του νησιού, τους ανθρώπους με τα σκαμμένα πρόσωπα, και να μιλήσεις μαζί τους για να βρεις την ψυχή τους. Εγώ την ανακάλυψα από ένα μουσικό έργο κάποιων δημοτικών τραγουδιών. Διάβαζα ονόματα ανθρώπων που έχουν αποβιώσει και κατευθείαν μου έρχονταν στο μυαλό εικόνες, όπως η συγκομιδή του φιστικιού, γιορτές και γλέντια. Όλα αυτά στην Αίγινα υπάρχουν, αλλά θέλει ψάξιμο. Είναι πρόκληση για πολίτες ώριμους, υπεύθυνους, το να έρθουν να ζήσουν και να προσφέρουν στην Αίγινα. Είναι μια κοινωνία χωρίς τα κακά της Αθήνας. Δεν θα ήθελα να υπάρχει η τουριστική Αίγινα. Θα ήθελα να είναι η πολιτισμική, αυθεντική Αίγινα. Δεν είμαστε σκηνικό, όπου θα γυριστεί κάποια ταινία. Είμαστε ένας τόπος που θα πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τις αξίες του και τις ομορφιές του. Στην Αθήνα ο κόσμος είναι κουρασμένος. Η Αίγινα ωθεί τους ανθρώπους να αποκτούν πάλι ζωή».
«Αυτό που με κρατάει στην Αίγινα είναι η Αθήνα» λέει ο Σταύρος Γιαννούλης, ιδιοκτήτης μπαρ στην πόλη της Αίγινας. Στις 22 Ιουλίου το μπαρ-εστιατόριό του κλείνει 25 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με πάρτι. «Το πρωινό ξύπνημα. Αυτό μ’ έφερε εδώ. Δεν ακούω λεωφορεία και αυτοκίνητα, αλλά πουλιά να πετούν πάνω από τη θάλασσα. Είμαι 26 χρόνια στο νησί και ερχόμουν και πριν εγκατασταθώ. Μετά από 26 χρόνια, ακόμα τη βλέπω σαν μέρος των διακοπών μου».
«Εγώ δεν φεύγω από εδώ. Τελεία και παύλα. Η Αιγηνίτισσα είναι πεπρωμένο μου». Η Ρία, η ψυχή του ομώνυμου καφέ, μπαρ, κλαμπ, εστιατόριο. Το επίθετό της είναι από μόνο του μια απολαυστική ιστορία. «Κάποτε είχα εδώ εξοχικό και ερχόμουν για διακοπές. Μέχρι που γνώρισα τον Στέλιο και αυτό ήταν. Έτσι, απλά, η Ρία Παντρευτή –εγώ– βρέθηκα παντρεμένη στην Αίγινα, αλλά παραμένω και μετά το γάμο Παντρευτή!»
Στολισμένες άμαξες ενός ίππου περιμένουν. Μία από τις πρώτες χαρακτηριστικές εικόνες φτάνοντας στην Αίγινα, απέναντι από το κτίριο Βογιατζή. Η μεγάλη κούρσα κοστίζει 20 ευρώ. Όταν τελειώνει η τουριστική σεζόν, η άμαξα αλλάζει χρήση. «Γάμοι, βαπτίσεις γενέθλια με ιππασία» γράφει η επαγγελματική κάρτα του αμαξά Στέλιου Γκαρή – από τους πιο παλιούς και αναγνωρίσιμους της Αίγινας. «Οι αμαξάδες είναι στη σειρά. Δεν τους διαλέγεις. Όποιος είναι πρώτος, παίρνει την κούρσα. Σαν μια πιάτσα με ταξί. Η άμαξά μου και ο Ρίνγκο περνούν από παντού».
Ενώνει την παραλιακή λεωφόρο με τον πεζόδρομο της Ηρειώτη και είναι σημείο αναφοράς της πόλης εδώ και 70 χρόνια. Το πέρασμα από την Ψαραγορά είναι υποχρεωτικό, σύμφωνα με τον Κυριάκο. Ιδιοκτήτης πάγκου στην ιχθυαγορά και όχι ψαράς. «Η αγορά είναι Δημοτική. Λειτουργεί σαν ιχθυόσκαλα γιατί έρχονται τα ψάρια απευθείας από τα καΐκια. Έχει πάνω από 70 χρόνια ιστορία. Ανοίγει από τις έξι το πρωί. Δεν υπάρχει ωράριο. Όποτε τα καΐκια φέρνουν ψάρια, είμαστε εδώ. Ο τουρίστας δεν υπάρχει περίπτωση να μην περάσει από εδώ. Είναι σημείο αναφοράς. Και στο τέλος της ημέρας θα ψήσουμε τα ψαράκια που περίσσεψαν. Επίσης πελάτες έρχονται, αγοράζουν από εδώ και τα πηγαίνουν δίπλα στις ταβέρνες για να τους τα ψήσουν απευθείας». Και το tip του ψαρά;«Το 100% ντόπιο ψάρι της Αίγινας λέγεται Κατσούλα. Δεν έχει όμοιό του. Ρίξ’ το στο τηγάνι».
Καφές στο μπρίκι. Ουζάκι με μεζεδάκι, υποβρύχια, γλυκά του κουταλιού. Καφενείο Αναστασία Γαλάρη. Δίπλα, του κ. Κώστα. Είναι τα καφενεία της Δημαρχίας και, όπως λένε αστειευόμενοι οι θαμώνες «η ιστορία τους ξεκινάει από τα βάθη του χρόνου».
Η Αναστασία Γαλάρη κληρονόμησε το καφενείο το 1988 από τον πατέρα της. Η πρώτη ιδιοκτήτρια ήταν πάλι γυναίκα. Ζει ακόμα, αλλά ούτε η ίδια θυμάται την ακριβή ημερομηνία λειτουργίας του καταστήματός της. Έχουν περάσει περισσότερα από 80 χρόνια. Οι πρώτοι θαμώνες ήταν οι οικοδόμοι του νησιού και σιγά-σιγά έγινε στέκι των ψαράδων. Σήμερα έρχεται ανακατεμένος κόσμος. «Όποιος έρθει στο νησί θα κάνει μια στάση εδώ» λέει η Αναστασία και εξηγεί το γιατί: «Διατηρούμε τιμές χαμηλές. Από την πρώτη ημέρα που μπήκαμε στην ευρωζώνη, ο καφές έχει ένα ευρώ. Δεν έχουμε αλλάξει τίποτε στη διακόσμηση. Μόνο χρώμα στους τοίχους αλλάζουμε κάθε χρόνο. Οι μέσα καρέκλες είναι ίδιες από τότε. Τις έξω τις έφαγε η αλμύρα. Στον τοίχο κρέμονται κάδρα με τις κλασικές εικόνες από την Αίγινα, φωτογραφίες θαμώνων και ένας παμπάλαιος έπαινος καθαριότητας. Ο Ελύτης έπινε εδώ τον καφέ του. Εδώ λειτουργούμε σαν γειτονιά. Όποιος έρχεται, ή ενσωματώνεται στο καφενείο ή τον αποβάλλει το ίδιο το μέρος. Για μένα η Αίγινα είναι πάθος, λατρεία, είναι εξάρτηση φοβερή. Είναι επικοινωνία. Οι ισορροπίες είναι λεπτές και είναι εύκολο να ξεπεραστούν. Στο χέρι μας είναι να μη γίνουμε προάστιο της Αθήνας. Δεν είμαστε προάστιο. Αρνούμαι αυτόν το χαρακτηρισμό. Είμαστε ένα νησί με πολλούς επισκέπτες απ’ την Αθήνα. Διατηρούμε καλές ισορροπίες και εγώ δεν μπορώ να βρω πολλά άσχημα στο νησί μου. Μας ευνοεί η κρίση, γιατί έρχεσαι και φεύγεις με 50 ευρώ. Το κακό είναι ότι έρχονται οι Αθηναίοι που μας μεταδίδουν το άγχος τους, αλλά εμείς τους ηρεμούμε».
Μαζί με την Ακρόπολη των Αθηνών και το ναό του Ποσειδώνος στο Σούνιο σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο. Είναι ο ναός της Αφαίας, ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους και όμορφους κλασικούς ναούς της Ελλάδας. Δωρικός, αφιερωμένος στη θεότητα της Κρήτης Αφαία. Αποτέλεσε μοντέλο για την κατασκευή του Παρθενώνα. Ωστόσο, υπάρχει κάτι ακόμα που ενώνει το ναό της Αφαίας με την Ακρόπολη των Αθηνών. Γλυπτά των αετωμάτων του ναού «ζουν» ακόμα στην εξορία, και συγκεκριμένα στη γλυπτοθήκη του Μονάχου. Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 200 χρόνων (1811-2011) από την «αρπαγή» των γλυπτών, ο Δήμος Αίγινας και άλλοι φορείς κατέθεσαν ψήφισμα με το εξής αίτημα: «Τα γλυπτά του Ναού της Αφαίας της Αίγινας πρέπει να επιστρέψουν στη θέση τους, για την αποκατάσταση της Ιστορίας, για την παροχή των ανεξάντλητων δυνατοτήτων προβολής της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, για τη διευκόλυνση της γεφύρωσης των αποστάσεων, αλλά και του Πολιτισμού, αφού πλέον η πολιτιστική ζωή τροφοδοτείται από πολλά και διαφορετικά ρεύματα δημιουργίας». Η Αναστασία Γάλαρη συμμετέχει στην πρωτοβουλία... «Ζητάμε τους Αιγινήτες, να έρθουν πίσω στην πατρίδα τους. Δεν ζητάμε κάτι παράλογο. Είναι υπέροχα αγάλματα. Μας ανήκουν και τα θέλουμε πίσω. Έχει αρχίσει ο κόσμος να ενδιαφέρεται, και εμείς σαν πολίτες και ο δήμος. Δεν ξέρω αν είναι εφικτή η επιστροφή».
Υπάρχει, ωστόσο, και η άποψη ότι τα γλυπτά δεν εκλάπησαν, αλλά αγοράστηκαν και επί της ουσίας σώθηκαν από τους ντόπιους που εκείνη την εποχή δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν την πολιτιστική τους αξία ή απλά ενδιαφέρονταν περισσότερο για την επιβίωσή τους. Αυτό εκτιμά ο Ευθύμης Στεργιούλας: «Είναι θλιβερό ότι έτσι σώθηκαν. Εκείνο τον καιρό ο κόσμος δεν είχε την παιδεία να καταλάβει τη σημασία του ιερού. Το έβλεπαν ως υλικό, πέτρα που θα τη σπάσεις για να χτίσεις μαντρότοιχο. Η τρέχουσα κινητοποίηση είναι και λίγο μια μόδα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει τόσο ρεύμα, ώστε να επιστρέψουν οι θησαυροί από την γλυπτοθήκη του Μονάχου. Είναι χαρακτηριστικό το πόσο λίγοι ντόπιοι και μη έχουν πάει στο μουσείο της Αίγινας».
Ελεύθερα πληγωμένα πουλιά
Θα τα συναντήσεις στο Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων. Το πρώτο κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων στα Βαλκάνια. Η δράση της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας ξεκίνησε το 1984, ενώ στη μορφή αυτή συστάθηκε το 1990, με έδρα των δραστηριοτήτων του το Ανιτσαίο της Αίγινας. Ο υπεύθυνος του ΕΚΠΑΖ, Παύλος Μπίτρος, εξηγεί ότι το νησί επελέγη γιατί ένας από τους ιδρυτές είχε κτήματα εδώ, αλλά και επειδή το νησί είναι κόμβος. Είναι εξίσου προσιτό για τη νησιωτική Ελλάδα και για την ενδοχώρα. «Έχουμε σταθμούς πρώτων βοηθειών σχεδόν σ’ όλη την Ελλάδα. Το πιο σημαντικό είναι ότι το κέντρο ελέγχει την εισαγόμενη πανίδα. Καταγράφει τα προβλήματα, όπως: από πού έρχονται τα πτηνά πυροβολημένα, δηλητηριασμένα ή ορφανά. Τα εξετάζουμε. Μια πρώτη προστασία για τον πολίτη. Όσα περισυλλέγονται και γίνονται καλά απελευθερώνονται στο φυσικό τους περιβάλλον. Τα ανάπηρα μένουν εδώ και τα φροντίζουμε μέχρι να πεθάνουν. Γίνεται φυσική αναπαραγωγή μεταξύ τους και έχουμε απογόνους. Όπως οι πελαργοί. Τουλάχιστον 15 πελαργάκια γεννιούνται στην Αίγινα σε φυσικό περιβάλλον. Πέρυσι γεννήθηκε ένα σπάνιο είδος γύπα. Το πρώτο από φυσικούς γονείς. Η σχέση μας με το υπόλοιπο νησί είναι ιδανική. Τα σχολεία μάς επισκέπτονται όλο το χρόνο. Οι μαθητές κάνουν εργασίες. Από την ψαραγορά μας φέρνουν ψάρια, λαχανικά, τρόφιμα. Είμαστε εθελοντές και χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων».
Πού να κολυµπήσεις
Ακριβώς κάτω από την Κολόνα και την τοποθεσία Πλακάκια οι παραλίες που θα συναντήσεις είναι αρκετά καλές για μια βουτιά. Ένα βήμα από τη Χώρα, στο δρόμο προς Πέρδικα, ο Άγ. Βασίλης και η Βροχεία, και παρακάτω ο πρώτος και ο δεύτερος Μαραθώνας (οργανωμένες). Στην Πέρδικα, η καλύτερη παραλία είναι το Κλειδί. Οι οικισμοί του νησιού Αγ. Μαρίνα και Σουβάλα έχουν κι αυτοί τις οργανωμένες παραλίες τους. Πιο απόμερες η Bαγία και η παραλία στον Tούρλο –αμμώδης, πράσινα νερά–, ενώ από τις πιο όμορφες θεωρούνται οι Πόρτες στο οµώνυµο ψαροχώρι. Όσο για τις… star του νησιού, τον τίτλο κρατάνε πάντα οι: Kamares Paradise (με beach bar, volley, ξαπλώστρες κ.λπ.) και η Αιγινήτισσα (κόσμος, χορός, µουσική).
Στην καρδιά της Χώρας, ενοικιαζόμενα –πλήρως εξοπλισμένα– διαμερίσματα με όλα τα κομφόρ οι Fistikies (23783, www.fistikiers.gr). Πανέμορφος κήπος, λουλούδια, φιστικιές και πισίνα με υδρομασάζ. Έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι στο εξοχικό ενός φίλου. «Η ονομασία του ξενοδοχείου βγήκε χωρίς πολλή σκέψη» λέει ο ιδιοκτήτης Μιχάλης Παπαδόπουλος. «Ήταν το κτηματάκι με τις φιστικιές και μ’ ένα μικρό σπίτι που περνούσαμε τα καλοκαίρια μας. Από παιδιά λέγαμε “πάμε στις Φιστικιές”. Οι άνθρωποι της Αίγινας είναι εκπαιδευμένοι πολλά χρόνια τώρα στο να φιλοξενούν και να εξυπηρετούν ανθρώπους διαφόρων κατηγοριών, κυρίως του πνεύματος και των τεχνών. Όλοι μα όλοι πέρασαν από την Αίγινα: ο Βάρναλης, ο Καζαντζάκης, ο Ελύτης, ο Μόραλης. Το γιατί το ήξεραν αυτοί».
«Τα ξενοδοχεία στην Αίγινα είναι κυρίως οικογενειακές επιχειρήσεις. Μετά το 2004 έχουν ανακαινιστεί. Είναι οικονομικά, δεν υπάρχουν ξενοδοχεία πέντε αστέρων. Μικρά, απλά και αξιοπρεπή» διευκρινίζει ο Νίκος Χαλδαίος, μάνατζερ του ξενοδοχείου Danae (22424, www.danaehotel.gr) στην περιοχή Πλακάκια, με 54 δωµάτια και θέα τη θάλασσα.
Στη Σουβάλα: Τα συνολικά 25 δωμάτια του Hotel Xanthippi (52201, www.xanthippihotel.gr) διαθέτουν μεγάλη αυλή για τα παιδιά, πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και θέα από το μπαλκόνι.
Στον Μαραθώνα: Ενοικιαζόμενα δωμάτια Ostria (27677). Μια ανάσα από τη θάλασσα, περιποιημένα και φιλόξενα.
Πού να φας
Στην πόλη: Μπάµπης (Ακτή Τότη Χατζή 7, 23594) –επαγγελματική, ελληνική κουζίνα– στην παραλία της Παναγίτσας, με φωτισµένους φοίνικες και τραπεζάκια πάνω στο κύµα, ανοιχτός από τις 9 το πρωί. Σπεσιαλιτέ το χταπόδι «πουγκί» στη λαδόκολλα, κοτόπουλο με αιγινίτικο φιστίκι, κόκορας παστιτσάδα. Ιππόκαμπος (26504), με ανανεωμένη μεσογειακή κουζίνα. Ελιά (Κουμουνδούρου 4, 2297 500205), καινούργια άφιξη στα γραφικά σοκάκια της πόλης με αγάπη στην jazz, blues, soul και γενικώς στη χαλαρωτική μουσική. Ανοιχτά από το πρωί για καφέ, στη δροσερή, λουλουδιαστή αυλή του. Αυλή (Π. Ηρειώτη 17, 26438), bar-restaurant από τα πιο γνωστά την τελευταία εικοσαετία, με πολλές γευστικές επιλογές και δικό του μοναδικό λικέρ φιστίκι. Gusto Italiano (Χρ. Λαδά & Π. Ηρειώτη, 29294) για καφέ και fast food. Στέκι (Π. Ηρειώτη 49, 23910), παραδοσιακό μεζεδοπωλείο για ούζα και µεζέδες στα κάρβουνα. Τσίας (23529), ουζερί-µεζεδοπωλείο στην παραλία. Συμπόσιο (Π. Ηρειώτη & Νεοπτολέμου, 23818, 697 2019914), σπιτικό φαγητό σε καταπράσινη αιγινίτικη αυλή, σπεσιαλιτέ χειροποίητες πίτες. Γράμμα (πλατεία Εθνεγερσίας, 262777), καλλιτεχνικό στέκι με καλό φαγητό και ποτάκι, μουσικές βραδιές και λογής παραστάσεις.
Κυψέλη:ΚάπποςΈτσι (27219), ταβέρνα-μεζεδοπωλείο με ωραία πρώτα, μαγειρευτά και της ώρας. Κόκορας (22155), στο δρόμο που συνδέει την Αίγινα με τη Σουβάλα, σερβίρει ωραία μαγειρευτά και της ώρας.
Μαραθώνας:Όστρια (26682), τραπεζάκια στο κύμα, σπιτικά µαγειρευτά, φρέσκα ψάρια, χωριάτικες πίτες, πεντανόστιμη φάβα και σαλάτες με λαχανικά από τον κήπο των ιδιοκτητών. Σερβίρει και πρωινό.
Άγιοι Ασώματοι: Βατζούλιας (22711), σπεσιαλιτέ τα μαγειρευτά με εμπειρία 55 ετών.
Άγιος Νεκτάριος: Μεσογειακόν (53908), ποιοτική ελληνική κουζίνα.
Καβουρόπετρα:Καβουρόπετρα (23001), με ψάρι, πίτες, μαγειρευτά.
Ανιτσαίο: Στέκι του Κυνηγού (31210, 693 8501852), στα ορεινά του νησιού, για σταυλίσια μπριζόλα με χοντρά μακαρόνια.
Στη Βαγία:Βάκχος (71084), η καλύτερη πρόταση για μαγειρευτά. Λεόντι Μάνιτας (Λεόντι, 23307/ Φάρος, 22245), για ψάρια και ντόπιους μεζέδες, σπιτικά, μαγειρευτά.
Πού να διασκεδάσεις
Για γλυκό το all time classic Αιάκειον (22249), στην παραλιακή περατζάδα, και λίγο πιο κάτω το παραδοσιακό καφενείο του Μοίρα (22362). Αν προτιμάς café beach club θα πας στο Inn On The Beach (25116) µε τη µεγάλη ξύλινη βεράντα, που σερβίρει ωραιότατα κοκτέιλ και το πρωί γενναιόδωρες µερίδες καφέ. Στο λιµάνι, το bar Ρέμβη (Λ. Δημοκρατίας 51, 28605) παίζει rock, soul, jazz, latin. Point Club, νέο στέκι στο κέντρο της Αίγινας με ατελείωτο κέφι μέχρι το πρωί, djs και live βραδιές.
Το cocktail-bar Bαρτάν (Π. Ηρειώτη 16, 694 6701331), με νεανικό κοινό για house, electro και rock. Για jazz, funk και soul µουσικές τα Περδικιώτικα (Aφαίας 38, 28622), bar-restaurant με στιλ, χαρακτήρα και όμορφο κήπο. Στην Ακτή Τότη Χατζή 10 το club Ελληνικόν Seaside (693 6111213). Καλές εναλλακτικές λύσεις είναι και το bar Mάσκα (Μητροπόλεως 9, 22280). Για διασκέδαση σε τρία επίπεδα το Elpiana (697 2636246) στην παραλία της Αίγινας. Τέλος, το café-bar Νήσος στο λιμάνι.
Aeginitissa Beach&Coctail Bar, στην ομώνυμη παραλία με τους ευκάλυπτους. Τα καλύτερα κοκτέιλ του νησιού από φρέσκα φρούτα, µοχίτο, burgers και µαγειρευτά από την κ. Τζένη. Φέτος στο πρόγραμμα και αρκετά live (άμεσα θα επισκεφθεί το μπαρ ο Κωστής Μαραβέγιας) και τον Αύγουστο γιόγκα – ήταν ούτως ή άλλως το μπαρ που έφερε πρώτο τη γιόγκα στην άμμο. Στην παραλία της Σουβάλας το ποτό πίνεται πάνω στα βράχια στο beach bar Banio Banio (693 8121717). Το μπαρ διαθέτει δική του παραλία, ξαπλώστρες-ομπρέλες και ελαφρύ φαγητό, τύπου σνακ. Στην πλαζ της Αγίας Μαρίνας, Barracuda Beach Bar από το πρωί για καφεδάκι μέχρι αργά το βράδυ για κοκτέιλ και τρελά, «αιγινίτικα» σφηνάκια.
Τι να ψωνίσεις
Στην Ηλιαχτίνα (Π. Ηρειώτη 34, 24255), όπου μπορείς να βρεις κάθε εβδομάδα την ATHENS VOICE, η Τίνα Κοτσώνη και ο Ευθύµης Στεργιούλας δίνουν δημιουργικές εκδοχές στο σφυρήλατο χειροποίητο κόσµηµα. Η δουλειά τους διατίθεται σε επώνυµα καταστήµατα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Όπως επισημαίνει ο ιδιοκτήτης Ευθύμης Στεργιούλας, «η Ηλιαχτίνα είναι ένας χώρος που έγινε εντελώς ξαφνικά, απροσδόκητα, με ρίσκο, και ήταν καταδικασμένο να πετύχει. Έχουμε την πολιτική πως το χειροποίητο κόσμημα πρέπει να είναι προσιτό. Υπάρχει εργαστήριο, το οποίο τροφοδοτεί το κατάστημα με δικά μας κοσμήματα. Το εργαστήριο εξάγει, δημιουργεί και δεν φοβάται κρίσεις».
Στη fashion-gallery Δαχτυλήθρα (Ακτή Τότη Χατζή 9, 25167), πρωτότυπες συλλογές από παλαιούς και νέους σχεδιαστές, αέρινες προτάσεις με πολλά μεταξωτά άκρως θηλυκά και συνάμα edgy rock φορέματα, ιδιαίτερα παντελόνια, πολυμορφικές δημιουργίες και πολλά υποσχόμενοι νέοι Έλληνες και ξένοι σχεδιαστές. Καλοκαιρινή μουσική, δροσερά ποτά και ένα όμορφο, αυτοσχέδιο arty παγκάκι σχεδιασμένο με βάση την αισθητική της Δαχτυλήθρας από τον Κώστα Ιωάννου. Από τα μέσα Αυγούστου και για την επόμενη σεζόν, η Δαχτυλήθρα θα έχει και αντρικό τμήμα, κρατώντας την ιδιαιτερότητα και την ανατρεπτική πρόταση και στο αντρικό ντύσιμο. Για φέτος το καλοκαίρι διοργανώνονται μια σειρά από pop-up events. Έχε τα μάτια σου ανοιχτά για τις αφίσες αναγγελιών.
Αίγινα με 50 ευρώ
Εισιτήριο μετ’ επιστροφής: 19 ευρώ (πλοίο και εκδοτήρια εισιτηρίων Πύλη Ε8)/ Εισιτήριο μετ’ επιστροφής για παραλία Αιγηνίτισσα: 2 ευρώ και 80 λεπτά/ Ξαπλώστρα-ομπρέλα δωρεάν/ Ούζο με μεζέ δίπλα στην Ψαραγορά: 2,20 ευρώ/ Δύο free εφημερίδες/ Ένας καφές ελληνικός στη χόβολη: 1 ευρώ. Βόλτα σε όλη την πόλη με άμαξα: 20 ευρώ για 20 λεπτά/ Υπόλοιπο 5 ευρώ για γλυκό φιστίκι του κουταλιού και παστέλι φιστίκι από την Κυψέλη (23729). Το μόνο 100% αιγινίτικο φιστίκι, πάντα ζεστό.
Info
* www.aeginagreece.com Εδώ και εννέα χρόνια ο πρώτος σε επισκεψιμότητα δικτυακός οδηγός της Αίγινας στα αγγλικά, με πληροφορίες από δρομολόγια πλοίων μέχρι αγοραπωλησίες ακινήτων
*Wi-Fi Ελεύθερη πρόσβαση σε ασύρματο ίντερνετ στο λιμάνι της πόλης
*Με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αίγινας 30/9, η παραλιακή Λεωφόρος Δημοκρατίας θα μετατρέπεται σε πεζόδρομο από 21.00 έως 00.30
*«Διακοπές στην Αίγινα» (1958), ο πρώτος κωμικός ρόλος της Αλίκης Βουγιουκλάκη και η πρώτη προσπάθεια προβολής των νησιών μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο
Fistiki Fest(15-18/9) Η γιορτή του φιστικιού μετά τη συγκομιδή. Διοργανώνεται για τρίτη χρονιά στην Αίγινα με φιλοδοξίες καταξίωσης ως η σπουδαιότερη γιορτή στο είδος της σε πανελλήνιο επίπεδο. Ένα προϊόν μοναδικό με Προστατευμένη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.), το οποίο μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα καλλιέργειας κατάφερε να γίνει γνωστό ως το καλύτερο φιστίκι στον κόσμο. Το φεστιβάλ, το οποίο αναμένεται να προσελκύσει πλήθος κόσμου, διοργανώνεται υπό την αιγίδα του εκδοτικού οργανισμού Stat Bank. Μη χάσεις την Κυριακή 18/9 το πρωί το διαγωνισμό μαγειρικής/ ζαχαροπλαστικής με βάση το φιστίκι και το απόγευμα την κατασκευή του μεγαλύτερου γλυκού, πάντα με βάση το φιστίκι Αιγίνης.
Το ταχύπλοο του Σαρωνικού «ΑΙΓΙΝΑ», μικρό και ευέλικτο ταχύπλοο επιβατηγό. Οι παλιοί Αιγινήτες το αγαπούσαν τόσο που το αποκαλούσαν το «ΑΙΓΙΝΑΚΙ». Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 θα αποχαιρετήσει για πάντα τα νερά του Σαρωνικού.
Στα Πλακάκια με θέα σε Κύθηρα, Πελοπόννησο, Μέθανα: Δίπλα στον Φάρο και στο εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων, μια παραλία χωρίς ομπρέλες ξαπλώστρες και τέλεια θέα.
Τα πολλά και διαφορετικά κομμάτια της δένουν μεταξύ τους με φροντίδα και αγάπη, την οποία αγάπη καταθέτουν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους οι κάτοικοί της…
10°
