Η ζωή στην πόλη μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη αν ακολουθούμε μερικούς πολύ απλούς κανόνες
Πόσα πράγματα σας ενοχλούν όταν προχωράτε στον δρόμο για να πάτε στη δουλειά σας, σε ένα ραντεβού, ή στον οδοντίατρο; Πιθανότατα πολλά. Κάποιοι προχωρούν αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους, άλλοι ουρλιάζουν στο κινητό, ένας τρίτος πετάει τα σκουπίδια του στο πεζοδρόμιο. Μια βόλτα ώς το εστιατόριο μπορεί πανεύκολα να αποδειχθεί μαρτυρική. Ακολουθούν είκοσι κανόνες για αυτούς που μας δυσκολεύουν τη ζωή στην πόλη. Ο κατάλογος δεν είναι βέβαια εξαντλητικός, απλώς ενδεικτικός.
* * *
Όταν περπατάτε στο πεζοδρόμιο, δεν είναι απαραίτητο να το χρησιμοποιείτε ΟΛΟ. Είναι καλύτερο μάλιστα να επιδιώκετε να βρίσκεστε είτε στην αριστερή είτε στη δεξιά του άκρη (κατά τη φορά των οχημάτων στον δρόμο), και ασφαλώς όχι στο μέσον. Κάποιοι άνθρωποι τείνουν να περπατούν στο κέντρο του, με τα χέρια ανοιχτά σαν εσταυρωμένοι, συχνά κρατώντας και ογκώδεις τσάντες, ή μαχαίρια, ή γκλίτσες. Δεν είναι σωστό.
Αν είστε υψηλόσωμοι και σωματώδεις, φροντίστε να μην το εκμεταλλεύεστε στο έπακρο σαν να παίζετε μπάσκετ. Οι δρόμοι δεν είναι το ζωγραφιστό. Περιορίστε λίγο τον όγκο σας, γιατί εμποδίζετε. Και, όταν εμποδίζετε, σας κακολογούν. Δικαίως.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάτε πως, όταν μιλάτε στο κινητό, είστε ένας άλλος άνθρωπος. Κατά τον τρόπο που ένα σκυλί γίνεται ένα άλλο όταν τού τάζετε μια λιχουδιά και χοροπηδά στα δυο του πόδια, το κινητό σάς μετατρέπει όταν μιλάτε σε ένα αυτόματο που πηγαίνει δεξιά-αριστερά, χάνει την αίσθηση του μέτρου και του γελοίου, σταματά ξαφνικά εκεί που λίγα δευτερόλεπτα πριν έδειχνε να γκαζώνει κ.ο.κ. Να μην το ξεχνάτε μήπως και τα περιορίσετε όλα αυτά.
Μη μιλάτε φωναχτά, είτε στο κινητό είτε στον φίλο ή τη φίλη που συνοδεύετε. Δεν είναι κουφοί. Σας ακούνε όλοι, και τυχαίνει να μη λέτε κάτι σοβαρό, ή με μια κάποια αξία. Απλώς φωνάζετε και αναστατώνετε το σύμπαν. Είναι τρομερά ντροπιαστικό αν το καλοσκεφτείτε.
Αν σας χαιρετήσει κάποιος, είναι συχνά ταιριαστό να τον αντιχαιρετήσετε και εσείς. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία από τις παρακάτω εκφράσεις, ανάλογα με την ώρα: «Καλημέρα» (το πρωί), «Καλησπέρα» (το απόγευμα ή και το βράδυ), «Χαίρετε» (αυτό ανεξαρτήτως ώρας) κ.ά.π.
Αποφεύγετε τον ενικό, καθώς θυμίζει προπονητή ποδοσφαίρου. Οι άνθρωποι απευθύνονται συνήθως στον πληθυντικό ο ένας στον άλλο όταν δεν γνωρίζονται. Υπάρχει μακρά παράδοση επ’ αυτού. (Αν σας πει κάποιος πως «οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν στον ενικό», να ξέρετε πως δεν έχει εμβολιαστεί).
Μην πετάτε στο καλάθι απορριμμάτων του Δήμου το πλαστικό μπουκαλάκι του νερού που αγοράσατε. Δεν είναι σκουπίδι, είναι ανακυκλώσιμο υλικό. Υπάρχουν ειδικοί κάδοι για τα μπουκαλάκια σας, χρώματος μπλε. Ανοίγουν πατώντας τον ποδομοχλό στο κάτω τους μέρος.
Αν χρησιμοποιείτε ποδήλατο, είναι καλό να το οδηγείτε στον δρόμο. Εάν ο δρόμος σάς φαίνεται επικίνδυνος (και πράγματι είναι), αφήστε το ποδήλατο στο σπίτι σας, ή ξεκλείδωτο σε μια γωνιά για να σας το κλέψουν.
Αν δείτε κάποιον με σκυλάκι, μην παίρνετε ύφος αηδίας. Δεν είστε Άραβας, δεν θεωρείτε βρόμικους τους σκύλους, απλώς σάς δάγκωσαν μικρόν. Ξεπεράστε το. Σας δείχνουν με το δάχτυλο ο κόσμος.
Μη βγαίνετε από ένα μαγαζί νεωτερισμών ή από την πολυκατοικία σας σαν να είστε στη Σιέρα Μάντρε ή στο Κακοσάλεσι. Περπατάνε άνθρωποι έξω από το κατάστημα ή από την πολυκατοικία σας και πέφτετε επάνω τους, τους πατάτε. Κάποιος θα σας χτυπήσει μια μέρα, και θα του λένε μπράβο οι υπόλοιποι. Δεν το θέλετε αυτό. Πρώτα κοιτάμε, και μετά πατάμε έξω από το μαγαζίή από την πολυκατοικία. Όπως στα πιτ-στοπ.
Αν δείτε πάλι κάποιον με σκυλάκι, μην αρχίσετε να το χαϊδολογάτε αν δεν του πείτε αυτολεξεί: «Τι όμορφο σκυλάκι. Επιτρέπετε να το χαϊδέψω;» Εφόσον σάς δοθεί η άδεια, ζητήστε και την άδεια του σκύλου. Για να το κάνετε, τείνετέ του το επάνω μέρος της παλάμης σας, αργά-αργά, προς τη μύτη του. Εάν τη μυρίσει με ενδιαφέρον, χαϊδέψτε τον απαλά στο σβέρκο ή πίσω από τα αυτιά. Εάν ανατριχιάσει και παίξει τα ρουθούνια του, ή αν απλώς αδιαφορήσει, δεν θέλει να τον ακουμπήσετε. Αναρωτηθείτε γιατί.
Μη μιλάτε δυνατά γιατί πετάτε σάλια στους περαστικούς. Έχουμε πανδημία και θα τους κολλήσετε. Αλλά και πανδημία να μην είχαμε, εξακολουθείτε να πετάτε σάλια. Να μιλάτε τόσο όσο. Ο διπλανός σας σας ακούει με προσοχή, και λογικά έχει προχωρήσει και σε πέμπτη αναμνηστική δόση.
Μην τρώτε έξω, στο πόδι — σας βλέπουν τρίτοι, και γενικά δεν τρώτε καλά, ιδίως όταν ανοίγετε το στόμα σαν ύαινα για να χωρέσει το μισό σουβλάκι. Έστω, αν το κάνετε, και αφού σκουπιστείτε καλά-καλά γύρω από το στόμα με τη χαρτοπετσέτα, κάντε μια μπάλα τα σκουπίδια σας και πετάξτε τα στο πλησιέστερο καλαθάκι του Δήμου. Μην τα αφήνετε κάπου, οπουδήποτε, έκθετα: είναι παράνομο. Και πάντα, ξαναλέμε, αφού τα κάνετε μία μπαλίτσα. Εάν έχετε φάει κάτι που σας έδωσαν μέσα σε κουτί, όπως μια πίτσα, φροντίστε να πετάξετε τη συσκευασία εκεί που πρέπει, όπως πρέπει. Είναι πολύ απλό, τουλάχιστον για έναν μαθητή της Α΄ Δημοτικού.
Αν έχετε αυτοκίνητο μάρκας Smart και ακούτε, οδηγώντας, μουσική με ένταση πάνω από τα 30 ντεσιμπέλ, εξετάστε το ενδεχόμενο να επισκεφθείτε κάποιον ειδικό ή να πάρετε κάποια μαθήματα σε οποιονδήποτε τομέα. Εάν, δε, αυτή η μουσική είναι ξένη χιπ-χοπ, από την οποία δεν καταλαβαίνετε ούτε λέξη, καταλάβετε πως είστε αξιοθρήνητος και πως κανείς άλλος δεν θέλει να την ακούει. Εάνείναι ελληνική χιπ-χοπ (δηλαδή, ούτε ελληνική, ούτε χιπ-χοπ), πάρτε καλύτερα την απόφαση να ακούτε στο εξής μόνο σκυλάδικα ή καραγκούνες. Αλλά στο σπίτι σας. Με κλειστά παράθυρα.
Μη δίνετε το χέρι σας για χειραψία, είναι ένα ευτυχώς παρηκμασμένο έθιμο, όπως το κάψιμο του Ιούδα. Ακόμη και η χειραψία τύπου «μπαγιάτικο ψάρι» μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρα για κάποιον. Επίσης, έχετε ιδρωμένα χέρια, από έφηβος ακόμη.
Μπορείτε να μιλάτε όπως θέλετε στους φίλους σας, αλλά δεν χρειάζεται να ακούν και οι άλλοι ότι τους αποκαλείτε μαλάκες σε κάθε δεύτερη φράση σας. Το ξέρουμε. Έτσι κι αλλιώς σάς κάνουν παρέα.
Μη γελάτε τόσο δυνατά, και συνεχώς —και ιδίως: τόσο άσχημα, τόσο κακαριστά—, όταν περπατάτε ή όταν κάθεστε σε ένα εστιατόριο ή καφέ. Γίνεστε ο περίγελος του κόσμου και σας τραβάνε βίντεο για να τα ανεβάσουν στο TikTok. Τίποτε δεν είναι δα τόσο αστείο, και ήδη ο κόσμος είναι γεμάτος δράματα για να πρέπει να φορτωθεί και το δικό σας.
Αν δεν χωράτε και οι δύο να περάσετε από την ίδια στενωπό στο πεζοδρόμιο λόγω τραπεζοκαθισμάτων ή επειδή κάποιοι πάρκαραν τις Βέσπες τους εκεί πάνω, αφήστε τον άλλο να περάσει πρώτος. Είναι η μόνηενδεικνυόμενη αντρική στάση.
Μην παίρνετε το τζιπ σας για να κατεβείτε στην πόλη. Δεν θα παίρνατε το τρακτέρ σας, αν είχατε τρακτέρ. Φανταστείτε πως το τζιπ σας είναι ένα τρακτέρ. Και πράγματι είναι. Μην το χρησιμοποιείτε αν δεν πάτε για αγροτικές εργασίες.
Να πλένεστε, να λούζεστε, να φοράτε καθαρά ρούχα, να αποφεύγετε τις πολυφορεμένες σαγιονάρες και, οι άντρες, τη λευκή περιβολή. Εκτός και αν είστε ναύτης. Αλλά πότε είδατε τελευταία φορά ναύτη; Ποτέ.
10°
