Δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα το τέλος της αποψίλωσης καθώς οι εθνικοί στόχοι και η χρηματοδότηση δεν επαρκούν σύμφωνα με τη νέα ετήσια έκθεση.
Ολοένα και περισσότερο απομακρύνεται ο στόχος του να μπει ένα «τέλος» στην αποψίλωση των δασών μέχρι το τέλος της δεκαετίας λόγω έλλειψης χρηματοδότησης από τα κράτη. Χαρακτηριστικό είναι πως μόνο ένα μικρό ποσοστό από τα 500 δισεκατομμύρια δολάρια που απαιτούνται εν τέλει καταβάλλονται ετησίως από τις χώρες.
Η ετήσια έκθεση σχετικά με την Διακήρυξη της Νέας Υόρκης για τα Δάση, που επικυρώθηκε στις 23 Ιουνίου 2014 και υπογράφηκε από περισσότερες από 200 χώρες, εταιρείες και περιβαλλοντικές οργανώσεις, διαπίστωσε ότι δεν φαίνεται να ικανοποιείται ο στόχος για το 2030 για τον τερματισμό της αποψίλωσης των δασών.
Η φετινή έκθεση επικεντρώνεται στη χρηματοδότηση και στην δασοκομία αναφορικά με τα εθνικά σχέδια για την κλιματική δράση που έχουν υποβληθεί για την κλιματική συμφωνία του Παρισιού του 2015 και διαπιστώνει ότι πολλές κυβερνήσεις δεν έχουν ακόμη θέσει συγκεκριμένους στόχους για την προστασία των δασών με βάση τη συμφωνία αυτή.
Η έκθεση από 28 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και ερευνητικές ομάδες διαπίστωσε ακόμη ότι από το 2010 οι χώρες έχουν επενδύσει μόνο μεταξύ του 0,5% και του 5% από την εκτιμώμενη ετήσια ανάγκη 460 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη διαχείριση, τη συντήρηση και την αποκατάσταση των δασών του πλανήτη.
Ο Μάικλ Άλεν Μπρέιντι του Κέντρου για τη Διεθνή Δασοκομική Έρευνα, το οποίο συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε ότι η παρούσα χρηματοδότηση είναι "μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών μας".
"Αυξάνοντας τις επενδύσεις στον τομέα της δασικής προστασίας και της αειφόρου διαχείρισης η παγκόσμια κοινότητα θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές ενώ ταυτόχρονα θα εξασφάλιζε καθαρό αέρα, πόσιμο νερό, ίνες, τροφή, μέσα επιβίωσης και βιοποικιλότητα", πρόσθεσε σε ανακοίνωσή του ο επιστήμονας.
Κόβοντας τα δάση προκαλούνται τεράστιες επιπτώσεις για τους παγκόσμιους στόχους της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής καθώς τα δάση απορροφούν περίπου το ένα τρίτο από τις εκπομπές άνθρακα, τον οποίο απελευθερώνουν όταν αποσυντίθενται ή καίγονται.
Το 2020 οι απώλειες σε τροπικά δάση σε όλο τον κόσμο ήταν ίσες με το μέγεθος της Ολλανδίας, σύμφωνα με την διαδικτυακή πλατφόρμα παρακολούθησης των δασών Global Forest Watch.
Με βάση την συμφωνία για το κλίμα του Παρισιού περίπου 195 χώρες συμφώνησαν να περιορίσουν την άνοδο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας αυτό τον αιώνα σε "πολύ χαμηλότερη" των 2 βαθμών Κελσίου και ιδανικά στον 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τους εθνικούς στόχους που είχαν τεθεί για τη συγκεκριμένη συμφωνία από 32 χώρες με τη μεγαλύτερη δυνατότητα μείωσης των εκπομπών άνθρακα μέσω της παύσης της αποψίλωσης, της βελτίωσης της διαχείρισης των δασών και του φυτέματος νέων δέντρων--περιλαμβανομένων της Βραζιλίας, της Ινδονησίας, της Ρωσίας, της Κίνας και της ΛΔ του Κονγκό.
Η έκθεση διαπίστωσε λιγοστές φιλοδοξίες με μόνο δέκα χώρες να έχουν θέσει ποσοτικούς στόχους, ενώ περίπου το ένα τέταρτο του συνόλου απάντησε ότι οι στόχοι του μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο αν δεχτεί διεθνή οικονομική στήριξη.
"Αυτό που μπορούμε να δούμε από αυτά τα εθνικά σχέδια για το κλίμα είναι ότι η φιλοδοξία υπολείπεται της δυνατότητας", αναφέρει η επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, Φρανσίσκα Χάουπτ της συμβουλευτικής εταιρείας Climate Focus.
Εκτός από την ενίσχυση της χρηματοδότησης οι πλούσιες καταναλώτριες αγαθών χώρες θα πρέπει να συνεταιριστούν με τις αναπτυσσόμενες χώρες για την καταπολέμηση της αποψίλωσης και την θέσπιση νομοθεσίας για τον καθαρισμό των εφοδιαστικών αλυσίδων τους, δήλωσε η Χάουπτ στο Ίδρυμα Thomson Reuters.
Η ίδια έκανε έκκληση και για τη διάθεση των κρατικών επιδοτήσεων, όχι στις ενέργειες που συμβάλλουν στην αποψίλωση--όπως είναι η εμπορική γεωργία και τα ορυκτά καύσιμα--αλλά σε πιο πράσινα εγχειρήματα που εμψυχώνουν τις τοπικές κοινότητες και τις κοινότητες των αυτοχθόνων.
15°
