Στάση Αβάνα: Εκεί που συναντιούνται οι παρέες όλων των ηλικιών στο Χαλάνδρι
Η Στάση Αβάνα βρίσκεται στην αρχή του Χαλανδρίου, στα σύνορα με το Παλιό και Νέο Ψυχικό, ίσως και τη Φιλοθέη την ίδια. Γενιές και γενιές παιδιών έχουν περάσει από αυτήν τη δημοφιλή Στάση τα τελευταία 50+ χρόνια, από τότε που άρχισε να λειτουργεί ο κινηματογράφος Αβάνα (1965) εκεί παραδίπλα. Παραδίπλα στη Στάση, και στο καφέ Starbucks που σίγουρα είναι το πιο πολύφερνο της Αθήνας, μπορεί και του Πεκίνου: τα μεσημέρια Παρασκευής, με το πρώτο κύμα πελατακίων να αρχίζει από τη 13:30 μ.μ. που σχολάνε τα Δημόσια Γυμνάσια-Λύκεια, το δεύτερο κύμα στις 15:40 μ.μ. που σχολάνε τα ιδιωτικά, και στη συνέχεια μέχρι τις 19:00-20:00 το βράδυ, το δοξασμένο Starbucks της Αβάνας όχι απλώς σφύζει, σφυρίζει κιόλας. Τα «δημοσιάκια» φτάνουν νωρίς νωρίς και πιάνουν θέσεις, γιατί από τις 15:00 μ.μ. και μετά είναι α-δύ-να-τον να βρεις να καθίσεις. Οι σταθερές παρέες στέλνουν έναν τουλάχιστον κοπανατζή για να πιάσει στασίδια – μιλάμε για τις Παρασκευές, αγαπημένες ημέρες της εβδομάδας για το μέσο εφηβάκι.
Το Starbucks έχει απλωθεί με καρέκλες, καναπεδάκια και τραπεζάκια παντού στο πεζοδρόμιο, έχει αμερικάνικους καφέδες, (σχεδόν) ιταλικούς καφέδες, τσάγια, χυμούς, αναψυκτικά, σάντουιτς, muffins, cheesecake κι ένα σωρό πράγματα που έρχονται κατευθείαν από την Αμερική, και σε εντυπωσιάζουν όταν είσαι 13-19 ετών. Σε εντυπωσιάζουν και επειδή δεν δίνεις πολλή σημασία στις τιμές, είσαι με χαρτζιλίκι από γονείς οπότε σκασίλα σου, παίρνεις αυτό που καλύπτει το μπάτζετ σου: έναν μεγάλο καφέ, για να κρατήσει πολλή ώρα. Όταν είσαι έφηβο που μόλις σχόλασε μετά από μια βδομάδα σκληρού σχολείου, δεν έχεις και μεγάλη πρεμούρα να φας. Αντίθετα θέλεις να δεις κόσμο, να χαβαλεδιάσεις, να φλερτάρεις, να κωλοβαρέσεις μέχρι να έρθει η θλιβερή ώρα να γυρίσεις σπιτάκι σου.
Τριγύρω έχει κι άλλα μαγαζιά, επειδή η Στάση είναι τόσο στάνταρ στέκι, εδώ και τόσα πολλά χρόνια. Το Coffee Lab είναι λίγο πιο εκεί, το προσκυνάνε τα παιδιά όταν η ουρά στο Starbucks είναι αποκαρδιωτική, και το περίπτερο πουλάει μπάρες δημητριακών, νερά, τσιπς, vape, τσιγάρα, χαρτάκια, καπνό, αναπτήρες, μπισκότα, κρουασάν και τα άντερά του, δηλαδή την πραμάτεια ενός μεγάλου αθηναϊκού περιπτέρου (=τα πάντα όλα). Κι ενώ το στέκι, η περιοχή της Αβάνας, θεωρητικά είναι Βορείων Προαστείων… έχω πετύχει στα λεωφορεία παιδιά από όλη την Αθήνα, ή τουλάχιστον από περιοχές οι οποίες εξυπηρετούνται με τα κάμποσα λεωφορεία και τρόλεϊ που τιμούν τη στάση: το Α7 από τη μακρινή Στουρνάρη, το 602 (Νέα Ιωνία-Καλογρέζα-Σταθμός Πανόρμου), το 610 (Φιλοθέη-Αμπελόκηποι), το τρόλεϊ 19 από το επίσης μακρινό Μουσείο, ακόμα και το 550 που από το αδιανόητα μακρινό Φάληρο φτάνει μέχρι την Κηφισιά. Στο διάστημα 13:00-19:00 μ.μ., παιδιά 12-19 ετών ανεβοκατεβαίνουν στα ΜΜΜ ασταμάτητα, μπαίνοντας ή βγαίνοντας στη Στάση Αβάνα, και παιδιά από το Κολλέγιο, το Αρσάκειο, τη Σχολή Μωραΐτη, τα Δημόσια Γυμνάσια και Λύκεια Παλιού και Νέου Ψυχικού, έρχονται με τα πόδια περνώντας τη σωτήρια γέφυρα με την τραγική ιστορία πάνω από τη δολοφονική Λεωφόρο Κηφισίας.
Γίνεται χαμός στη Στάση κάθε Παρασκευή, και τελευταία ο τζερτζελές έχει πιάσει και τις Πέμπτες. Όσο ο καιρός είναι καλός, τα μεσημερο-απογεύματα στη Στάση Αβάνα είναι πάρτι κανονικά, και τα παιδιά κάνουν τα πάντα για να μη χάσουν το πάρτι. Είναι μια πολύ κανονική συμπεριφορά για 13-19χρονα – αν το παιδί σου είναι έφηβο και δεν έχει ακούσει ποτέ του τη Στάση Αβάνα, ίσως είναι καιρός να αρχίσει να κυκλοφορεί στην πόλη…
Πώς θα ήταν η Αθήνα αν επικρατούσε ο τύπος της τούβλινης πολυκατοικίας χωρίς σοβάδες; Σίγουρα θα βλέπαμε μια άλλη εικόνα, πιο αυτόχθονη, παραδοσιακή ή χειροποίητη.
17°
