Προ δεκαπενταετίας και μήνα Μάρτη ακόμα δεν έβρισκες πεζούλι να κάτσεις – και οι περισσότεροι την έβγαζαν οκλαδόν στο γρασίδι, με μπίρες από το περίπτερο. 15 χρόνια μετά η πλατεία Μαβίλη εξακολουθεί να έχει κάτι να σου πει, πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Και να σου θυμίσει. Σα να μην πέρασε μια μέρα, όταν…
…Δώσαμε ραντεβού, ένα από τα πρώτα μας, στα πεζούλια της πλατείας, στο σιντριβάνι, και κέρασες μπίρες και γαριδάκια απ’ το περίπτερο / Ανακαλύψαμε ότι το MG’s έχει (πολύ) κόσμο ακόμα και στις 5 το πρωί / Μας πρότειναν να μας κεράσουν τυρόπιτες από το Everest απέναντι, γιατί κι εκείνοι θα έπρεπε κάποια στιγμή να κλείσουν για να ανοίξουν ξανά την άλλη (ίδια) μέρα / Γέννησε η γυναίκα του Βαγγελάκη στο «Αλεξάνδρα» και μας κέρασε ούζα απογευματιάτικα στο Flower / Κοίταγε καλά-καλά ο καντινιέρης, όταν ένα κορίτσι 55 κιλών έτρωγε το τρίτο σερί «βρόμικο» με βραστό λουκάνικο / Ο συνταξιούχος στο παγκάκι με τον ίσκιο και την «Εστία» στο χέρι, επέμενε από Αύγουστο μήνα ότι ο Παναθηναϊκός θα πάρει το επόμενο πρωτάθλημα – και το πήρε / Πίναμε καφεδάκι Κυριακή μεσημέρι στο Sutsu, στην ησυχία του κέντρου / Μας έκαναν έλεγχο για ταυτότητες έξω από την πρεσβεία / Γουρλώσαμε μάτια όταν ακούσαμε ότι ο Λώρας άνοιξε στα μέσα του ’60 / Μέτρησα 11 (έντεκα) χυλόπιτες στη σειρά μέσα στο ίδιο βράδυ, σε παγκάκια, πεζούλια, γρασίδι / Ήρθαμε για πρώτη φορά με το μετρό (Μέγαρο Μουσικής), αντί με λεωφορείο / Νιώσαμε… κοσμοπολίτες τρώγοντας σαντουιτσάκια στο Brasserie, του ξενοδοχείου Athinais.
Ακούσαμε να παίζει τρία συνεχόμενα τραγούδια στο Cure στο Μπρίκι / Ψάχνοντας το μετρό και το δρόμο της επιστροφής το πρωί, καταφέραμε να χαθούμε και να πάμε προς την άλλη πλευρά / Ψάχναμε άλλους δύο που να πήγαιναν Ηλιούπολη για να μοιραστούμε το ταξί / Στην πρώτη μεσημεριανή, περαστική είναι η αλήθεια, βόλτα από την πλατεία, αναρωτηθήκαμε πόσο διαφορετική μπορεί να είναι μια γειτονιά στο φως του ήλιου / Ο Θανάσης έβαλε γκολ στο αυτοσχέδιο τέρμα μπροστά στο σιντριβάνι και, παρότι η μπάλα έπεσε στο νερό, έκανε το γύρο του θριάμβου δύο φορές .
*Από το ομώνυμο τραγούδι του Κώστα Λειβαδά: «Σε είδα ξανά, ήσουν στα μαύρα ντυμένη/ Πλατεία Μαβίλη, τέσσερις παρά/ Μαζί μ’ ένα ψώνιο κι οι δύο χαμένοι / Τρώγατε σάντουιτς, θολή ματιά/ Περίμενα λίγο πίσω από μια στάση/ Φοβόμουνα, βλέπεις, μη μ’ αντιληφθείς/ Αν κι ήσουν χλωμή, ξενυχτισμένη/ Θεέ μου, είχες μια λάμψη μαγική… Σ’ ένιωσα μέσα μου παντού…»
Το πιο παλιό μπαρ της πλατείας και από τα πιο παλιά ποτάδικα της πόλης, με ιστορία από το ’67. Ανοίγει από το πρωί, κι όταν ο καιρός είναι καλός θα πιεις τον καφέ σου στην πλατεία, ενώ ως κλασικό μπαρ παραμένει στις επάλξεις έως πολύ αργά, πάντα με καθαρά ποτά και djs που επιλέγουν funk, soul, pop και 80s μουσικές. Μπορείς να το επιλέξεις και για το χαλαρωτικό σου ποτό μετά τη δουλειά.
Κλασικό στέκι της πλατείας, ανοίγει από τις 9 το βράδυ και σου δίνει τη δυνατότητα να απολαύσεις το πρώτο φως της ημέρας πίνοντας ποτό αντί για καφέ – ναι, το ξενυχτάει για τα καλά. Το MG’s, που σημαίνει «Μίμης και Γιάννης», με τους δίσκους από βινιλίου για ντεκόρ, 8 χρόνια τώρα επιμένει στις jazz και rock μουσικές (και πολλά ελληνικά ροκ), δημιουργώντας μια φιλική ατμόσφαιρα όπου όλοι καταλήγουν… σχεδόν φίλοι.
Η λιτή διακόσμηση και η θέα στην κίνηση της πόλης, διαμέσου του όμορφου κήπου, χαρακτηρίζουν την προσεγμένη Brasserie του ξενοδοχείου Athinais, που λειτουργεί από τις 8 το πρωί έως τις 11 το βράδυ. Εδώ μπορείτε να απολαύσετε τον καφέ σας μαζί με ένα από τα πολύ νόστιμα γλυκά (είναι ό,τι πρέπει και για επαγγελματική συνάντηση) κι ακόμα να πάρετε την παρέα ή την οικογένειά σας για ένα πολύ ωραίο, σπιτικά μαγειρεμένο μεσημεριανό.
SUTSU Σούτσου 7, 211 4085.917
Some Urban Things Stay Unique: οι πέντε λέξεις που χαρακτηρίζουν αυτό το λιλιπούτειο μπαρ της πλατείας, που επιμένει στο ευγενικό σέρβις, στις φιλικές τιμές και στην ευέλικτη freestyle κονσόλα με σύγχρονα αλλά και ρετρό ακούσματα. Καθιερωμένα είναι τα πάρτι με γνωστούς παραγωγούς και djs του ραδιοφώνου, σε αυτό το μπαράκι που είναι γεμάτο κάθε μέρα, προσφέροντας μεγάλη ποικιλία από μπίρες και ποτά.
Άλλο ένα γνωστό και μη εξαιρετέο στέκι της πλατείας, αμετακίνητο εδώ και 40 χρόνια (και βάλε), που θα σε σερβίρει καφέ το πρωί, διάφορα σνακ στη διάρκεια της ημέρας και ποτά μέχρι και πολύ αργά, με μουσικές που κινούνται σε funk, rock και pop. Τη Δευτέρα της λες και happy day, με τα ποτά να κοστίζουν € 5 και τις μπίρες € 4-5. Με το που θα ανοίξει λίγο ο καιρός, πιάσε το κλασικό τραπεζάκι στο πεζοδρόμιο.
Έχουμε φάει τόσες φάπες, τόση ανασφάλεια και πίεση πανταχόθεν, που αναζητάμε πια λίγη χαρά, λίγη χριστουγεννιάτικη τρέλα, λίγο τζέρτζελο, απ’ όπου κι αν προέρχεται
14°
