Πόσο εύκολο είναι να διακρίνουμε πότε πεινάμε πραγματικά και πότε όχι;
Η πείνα είναι μια φυσιολογική αίσθηση. Χωρίς το αίσθημα της πείνας δεν θα αναζητούσαμε τροφή και τελικά δεν θα επιβιώναμε. Ο οργανισμός μας ανιχνεύει τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας και κινητοποιεί το αίσθημα της πείνας ώστε να φάμε και να δώσουμε στο σώμα μας αυτά που χρειάζεται.
Η Αργυρώ Παναγιωτάκου, Ενδοκρινολόγος-Διαβητολόγος μίλησε για την πραγματική και την συναισθηματική πείνα και για το πώς να τις διακρίνουμε.
Η αύξηση της παχυσαρκίας τις τελευταίες δεκαετίες μας οδήγησε να επανεξετάσουμε τον τρόπο που οι άνθρωποι αναζητούμε τροφή. Γνωρίζουμε πλέον ότι η πείνα και η αναζήτηση τροφής επηρεάζονται από πολλούς παράγοντες. Υπάρχουν άνθρωποι που γενετικά είναι κατασκευασμένοι να πεινάνε περισσότερο και να χορταίνουν πιο δύσκολα. Ευτυχώς έχουμε φάρμακα που μπορούν να μειώσουν τις ορμόνες τις πείνας και να βοηθήσουν το στομάχι να μην αδειάζει γρήγορα κάνοντας πιο εύκολη την απώλεια και την συντήρηση του βάρους.
Υπάρχει όμως και μια άλλη μορφή πείνας που η διαχείριση της είναι πιο δύσκολη. Συχνά τρώμε χωρίς το σώμα μας να χρειάζεται ενέργεια, χωρίς να γουργουρίζει το στομάχι μας, από συνήθεια, ή βαρεμάρα ή επειδή θέλουμε να αισθανθούμε χαρά, ικανοποίηση, χαλάρωση από μια δύσκολη μέρα. Το είδος της πείνας που ικανοποιούμε δεν έχει να κάνει με την πλήρωση των επίπεδων ενέργειας αλλά με την κάλυψη συναισθηματικών αναγκών (συναισθηματική πείνα).
Σε ένα βαθμό ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάζεται το μυαλό μας την σχέση του με το φαγητό είναι και αυτό γενετικά ρυθμισμένο. Όμως η συναισθηματική πείνα και η αύξηση του βάρους σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα μιας ψυχικής νόσου (αγχώδης διαταραχή, κατάθλιψη, επεισοδιακή υπερφαγία).
Πόσο εύκολο είναι να διακρίνουμε πότε πεινάμε πραγματικά και πότε όχι; Οι δυο αυτές μορφές πείνας έχουν βασικές διάφορες (πίνακας 1). Η πραγματική πείνα αυξάνεται σταδιακά και συνήθως θα έχει περάσει αρκετή ώρα από το προηγούμενο γεύμα μας. Η συναισθηματική πείνα εμφανίζεται απότομα ακόμα και αν έχουμε φάει πριν από λίγη ώρα. Ενώ στην απλή πείνα μπορεί να φάμε ότι υπάρχει διαθέσιμο η συναισθηματική πείνα θέλει κάτι το συγκεκριμένο και συνήθως είναι κάτι που μας αρέσει πολύ.
Ένας απλός τρόπος να διακρίνουμε αν πεινάμε πραγματικά ή όχι είναι να ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν πεινάει το στομάχι μας. Αν έχουμε άδειο στομάχι τότε μάλλον πρέπει να φάμε. Αν όμως το στομάχι μας δεν παραπονιέται ίσως πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας τι θα μας προσφέρει εκείνη την ώρα αυτό που τόσο πολύ επιθυμούμε.
Η πείνα τελικά δεν είναι απλώς μια φυσιολογική αίσθηση αλλά ένα πολύπλοκο συναίσθημα. Όσο περισσότερο κατανοούμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες μας τόσο ερχόμαστε πιο κοντά στο να καταλάβουμε γιατί τρώμε.
11°
