«Κουβαλάω ένα κομμάτι κάποιου άλλου ανθρώπου μέσα μου που όμως νιώθω πιο δικό μου από τα δικά μου όργανα.»
Η Κατερίνα, η Λένα και ο Αλέξανδρος μιλούν για το «δώρο» του δότη που τους έδωσε ζωή μέσα απο το θάνατο
Πώς είναι να ζεις χάρη σε έναν δότη; Ή να είσαι ασθενής σε ανάγκη που επιβιώνει χάρη στην ελπίδα να βρεθεί διαθέσιμο όργανο; Και τι γίνεται αν βρεθεί το μόσχευμα αλλά κριθεί ακατάλληλο λίγο πριν την επέμβαση;
Με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων, τρεις νέοι άνθρωποι, η Κατερίνα Τσάντου, η Λένα Πολυχρόνη και ο Αλέξανδρος Τζανακάκης, που ζουν χάρη στη μεταμόσχευση, μιλούν στην ATHENS VOICE για το ταμπού της δωρεάς οργάνων στη χώρα μας. Μας περιγράφουν πώς είναι η ζωή τους μετά από αυτό το «περίεργο δώρο» από τον δότη τους, που τους προσφέρει κάτι που μια ζωή πάσχιζαν να έχουν, την ανάσα τους!
«Κουβαλάω ένα κομμάτι κάποιου άλλου ανθρώπου μέσα μου που όμως νιώθω πιο δικό μου από τα δικά μου όργανα.»
«Η ζωή πριν τη μεταμόσχευση είναι μία πρωτόγνωρη εμπειρία. Για την ακρίβεια, δεν είναι ζωή. Απλώς, υπάρχεις.»
Mε τον αδερφό του και δότη του Χρήστο είναι οι μοναδικοί στην Ελλάδα, δότης και λήπτης νεφρικού μοσχεύματος, που τρέχουν μαζί στα 5χλμ. του Μαραθωνίου Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
Από εκλεκτά κρεατικά μέχρι μέλια και ξηρούς καρπούς, το ντουλάπι του foodie τα έχει όλα!
Το γλυκό μας το τρώμε όλο. Πάντα.
Οι διευθύνσεις που θες να ξέρεις άμα ανέβεις «επάνω»
Όλα γίνονται καλύτερα όταν κρατάς μια λιχουδιά στο χέρι
Από το Μεξικό έως την Ιαπωνία, η Αθήνα έχει μια χώρα σε κάθε της γωνιά