Betty’s Bakery: ο φούρνος που μας πρωτοθύμισε τι σημαίνει αληθινό ψωμί κατεβάζει ρολά 

Τα τελευταία δύο-τρία χρόνια η Αθήνα έχει γεμίσει με microbakeries. Μικροί φούρνοι με περιορισμένη παραγωγή που κατά βάση ξεφουρνίζουν προζυμένιο, χειροποίητο ψωμί. Μπορεί σήμερα, λοιπόν, αυτή η τάση για χειροποίητο ψωμί να μας φαίνεται κάτι το συνηθισμένο, αλλά δέκα χρόνια πριν ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Τότε, αληθινό προζυμένιο ψωμί θα έβρισκες σε ελάχιστους φούρνους και σπάνια θα ήταν αξιόλογο. Η Ελισάβετ Κουλούρη, όμως, είχε την ιδέα, την «τρελή ιδέα» όπως λέει η ίδια, να μας θυμίσει τι γεύση έχει το αληθινό ψωμί. Παράτησε μια λαμπρή καριέρα στο marketing και δημιούργησε το Betty’s Bakery, ένα μικρό εργαστήριο εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στο ψωμί. Εδώ ζύμωνε και έψηνε καθημερινά τα λαχταριστά ψωμιά της, στη συνέχεια τα παρέδιδε στα σπίτια, πολλές φορές με ποδήλατο.

Αυτό το ψωμί, το δικό της ψωμί, μας ξάφνιασε. Όχι μόνο γιατί τη γεύση του αληθινού ψωμιού την είχαμε πράγματι ξεχάσει, αλλά και γιατί οι συνταγές της ξέφευγαν συχνά από την περπατημένη οδό και άνοιγαν νέα μονοπάτια: ψωμί χωριάτικο με ελαιόλαδο και θυμάρι, με λεβάντα και μέλι, με κουρκουμά και καπνιστό μπούκοβο, με βερίκοκα, χουρμάδες, σύκα, σταφίδες και μπαχαρικά.  

Μάλλον δεν θα υπερβάλλαμε αν λέγαμε ότι η Ελισάβετ Κουλούρη με το Betty’s Bakery ήταν ο πρόδρομος αυτής της άνθησης των microbakeries. Για αυτό και η διακοπή λειτουργίας αυτού του μικρού, πολύτιμου εργαστηρίου είναι ένα πλήγμα. Από σήμερα το Betty’s Bakery σταματά να ξεφουρνίζει κι αν εμείς βρίσκουμε ακόμη αληθινό ψωμί, μάλλον το χρωστάμε σε αυτή τη γυναίκα που προσπάθησε με όλες της τις δυνάμεις να αναγεννήσει τη γεύση των παιδικών μας χρόνων. Ας της ευχηθούμε, γι' αυτήν και για το Betty’s Bakery της, καινούργιες διαδρομές, ελπίζουμε το ίδιο νόστιμες και μοσχομυριστές! 

Ακολουθεί η επιστολή της Ελισάβετ Κουλούρη, όπως αναρτήθηκε στο site του www.bettysbakery.gr:

«Το Betty’s Bakery το δημιούργησα πριν 10 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, στην αρχή του προσφυγικού, πριν τον Covid, πριν κάνω παιδιά, όταν είχα αποφασίσει να αφήσω τη ζωή μου όπως την ήξερα και να τολμήσω να κάνω κάτι διαφορετικό και ουσιαστικό για εμένα και τους άλλους. Ρώτησα, ταξίδεψα, παρακολούθησα ώρες σεμιναρίων, βρήκα τους παραγωγούς που ήθελα να συνεργαστώ και ξεκίνησα να ζυμώνω και να ψήνω.

Το ψωμί με προζύμι δεν είχε ακόμη γίνει γνωστό στην Ελλάδα και οι περισσότεροι καλλιεργητές δεν καλλιεργούσαν παραδοσιακές, βιολογικά πιστοποιημένες ποικιλίες. Οι γυναίκες – κυρίως αυτές που δεν προέρχονταν από οικογένειες αρτοποιών- δεν πλησίαζαν το επάγγελμα και το ψωμί ήταν ένα no-name προϊόν, ακόμα και τα πιο αξιόλογα ψωμιά που υπήρχαν τότε στην αγορά. Ακόμα περισσότερο, η ιδέα για φρέσκο ψωμί στο σπίτι με συνδρομή και με παράδοση από ποδηλάτη. Στην αρχή φάνταζε τρελό, ήταν όμως τόσο ωραίο!

Τα σεμινάρια ψωμιού, που ξεκίνησα πριν 5 χρόνια, ήταν μέρος της προσπάθειάς μου να κοινωνικοποιήσω το ψωμί. Να καταλάβουν όλοι γιατί το αγαπώ τόσο. Να μάθουν όλοι να φτιάχνουν. Και κάπως έτσι άνοιξα το εργαστήριό μου και τις συνταγές μου σε όλους. Η επιτυχία του αρτοποιείου αυτού είναι η ειλικρίνειά του και η αγάπη του για την κοινωνία.

Το όραμα για “Αληθινό Ψωμί” στην αρχή ήταν μία υπόσχεση. Στη συνέχεια έγινε η πραγματικότητα και η καθημερινότητά μας. Οι άνθρωποι που έχουν εργαστεί στο εργαστήριό μου ξέρουν πολύ καλά ότι δεν διαπραγματεύτηκα ποτέ την ποιότητα και τη διαδικασία στην παραγωγή. Ακόμα και τα δικά μου σιτηρά καλλιέργησα για δύο χρονιές με στόχο να αναδείξω παραδοσιακές ποικιλίες και να τις εντάξω στην παραγωγή. Παράλληλα, πάντοτε δούλευα με έννοια προς αυτούς που θα ήθελαν να απολαύσουν το ψωμί μας, αλλά δεν είχαν πρόσβαση. Δουλέψαμε στενά με Σωματεία και ΜΚΟ όλα αυτά τα χρόνια και η αλήθεια είναι ότι πάρα πολλά κιλά ψωμί έχουν δοθεί σε ανθρώπους που το χρειάζονται περισσότερο στα τραπέζια τους.

Το ψωμί αγαπήθηκε πάρα πολύ! Από τους παραγωγούς και τους μυλωνάδες, που μας άλεθαν τα σιτηρά τους και φρόντιζαν να μην μας λείψει τίποτα ακόμα και στις δύσκολες περιόδους. Από τους σεφ και τους μαγαζάτορες στην εστίαση, που ήρθαν με τις ιδέες τους και μαζί δημιουργήσαμε ψωμί όπως το είχαν φανταστεί για να πλαισιώσει τα πιάτα τους. Από τους ιδιοκτήτες μαγαζιών delicatessen και μεγαλύτερων καταστημάτων, που προωθούσαν με αγάπη το ψωμί μας στους καταναλωτές. Από τους ανθρώπους στο αρτοποιείο, που ακολουθούσαν κατά γράμμα τις συνταγές μου, παρά τις δυσκολίες τους και εκείνους στο μαγαζί στη Σίφνο, που έφτιαχναν και πούλαγαν ψωμί μέσα στο κατακαλόκαιρο. Από τους δημοσιογράφους, που ανέδειξαν την προσπάθειά μου πριν πάρουν τόση δύναμη τα social media. Κυρίως, όμως, από όλους τους καταναλωτές. Τους ανθρώπους που έχουν αγκαλιάσει το ψωμί μας όλα αυτά τα χρόνια. Οι άνθρωποι που μας τηλεφωνούν καθημερινά να μας δώσουν σχόλια για το ψωμί μας και μας στήριζαν και στις κακές μέρες μας. Βραβεύτηκα από το περιοδικό «Γαστρονόμος» της Καθημερινής με το βραβείο “Εύη Βουτσινά” - για την αναγέννηση ελληνικών συνταγών και καταγράφηκε το αρτοποιείο μας παντού ως σημείο αναφοράς για το προζυμένιο ψωμί.

Το Betty’s Bakery είναι σε ένα πολύ επιτυχημένο σημείο. Το brand είναι γνωστό παντού. Το ψωμί το αναγνωρίζει κανείς με τυφλές γευστικές δοκιμές. Η συμβολή του στην κοινωνία και στην ανάπτυξη του ψωμιού έχει αναγνωριστεί. Κάπου εδώ, λοιπόν, το Betty’s Bakery θα σταματήσει να λειτουργεί ως εμπορική επιχείρηση. Η πορεία του είναι ενωμένη με την προσωπική μου πορεία. Θα κάνω ένα διάλειμμα να αφιερώσω χρόνο στην οικογένειά μου, να φορτίσω τις μπαταρίες μου και να σκεφτώ τα επόμενα κεφάλαια. Είναι μια πολύ δύσκολη απόφαση. Από τις δυσκολότερες που έχω πάρει. Πρέπει να τιμήσω τους 9 ανθρώπους που εργάζονται μαζί μου, τους προμηθευτές μου, τις τράπεζες, το Δημόσιο, τους υπόλοιπους συνεργάτες μου. Κλείνει αυτός ο κύκλος. Θα γίνει μια νέα άλλη αρχή. Σας ευχαριστώ για όλα. Χωρίς εσάς το Betty’s Bakery θα είχε μείνει μια τρελή ιδέα».