Παλιότερα είχα την εντύπωση πως η μεξικάνικη κουζίνα είναι πίτες, και πιπεριές (πολλές), και πουρές φασολιών, και λιωμένα τυριά. Και, ναι, το καλύτερό μου δεν ήταν… Μέχρι που μια μέρα πήγα ταξίδι στο Μεξικό…της Κηφισιάς, το περίφημο μεξικάνικο εστιατόριο Dos Hermanos. Και κόλλησα. Και κατάλαβα γιατί η cocina latina, απ’ όλες όσες αντιπροσωπεύει, έχει βρει τον πιο διάσημο εκφραστή της στα πιάτα του Μεξικού.
Η μεξικάνικη είναι μια κουζίνα παιχνιδιάρικη, μυρωδάτη, στην οποία συμμετέχουν πολλά και εξαιρετικής ποιότητας υλικά. Παίζει πολύ με τη φρεσκάδα, χρησιμοποιεί μαρινάδες, πλήθος ζαρζαβατικών –ούτε ξέρω πόσα είδη πιπεριάς και μόνο υπάρχουν στο Μεξικό-, καταφέρνει και συνδυάζει τη γλύκα με την οξύτητα, το καυτερό με τη δροσιά με τρόπο τόσο νόστιμο που θες ξανά και ξανά να την απολαμβάνεις. Και εδώ, σ’ αυτό ακριβώς το εστιατόριο που φέτος κλείνει 25 χρόνια παρουσίας στα αθηναϊκά πράγματα, βρίσκει κανείς την πιο αυθεντική εφαρμογή της. Τι κάνει ένα εστιατόριο να μακροημερεύει με τόση επιτυχία σε μια πόλη σαν την Αθήνα που οι «παραστάσεις» ανεβοκατεβαίνουν συνεχώς, και τα περισσότερα κλείνουν πριν καλά καλά κλείσουν μια διετία; Ας τα πιάσω από την αρχή.
Μπαίνοντας μέσα στο Dos Hermanos, θες δεν θες αφήνεις απ’ έξω άγχη, προβλήματα, σκοτούρες, κι όποια διάθεσή σου έχει γκρίζες αποχρώσεις. Γιατί εδώ, όλα μοιάζουν και είναι καθαρά, όμορφα, πολύχρωμα, έχουν επάνω τους την αισθητική της ευτυχίας. Καταρχάς, τέλειος φωτισμός. Αυτός που δίνει μια αισιόδοξη, ανεπαίσθητα πορτοκαλορόζ απόχρωση στο ντεκόρ αλλά και στα πρόσωπα. Καθετί είναι ακουμπισμένο στη θέση του με αγάπη, γούστο, έμπνευση. Οι ροδακινί τοίχοι, τα υπέροχα ξύλινα τραπέζια, οι πολυέλαιοι, τα πετρόλ βαρύτιμα χαλιά, τα σκούρα κόκκινα πλακάκια, οι παπαγάλοι, οι κάκτοι, τα σομπρέρο, τα κηροπήγια που χαρίζουν κι άλλους πόντους στον ατμοσφαιρικό φωτισμό, όλα στήνουν ένα εντελώς παραδοσιακό Μεξικό σε μια βερσιόν όμως ανάλαφρη και μοντέρνα.
Σε άλλη περίπτωση τέτοιος πλούτος έθνικ στοιχείων μπορεί και να έμοιαζε παραπανίσιος και βαρυφορτωμένος, όχι όμως εδώ. Γιατί το Dos Hermanos το κινεί όλα αυτά τα χρόνια ο Παναγιώτης Μαραγκός. Άνθρωπος νέος, χαμηλών τόνων, και το σπουδαιότερο γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αμερική που ως γνωστόν τη μεξικάνικη κουλτούρα, ωσαύτως και την κουζίνα της, την παίζουν στα δάχτυλα. Λάτρης και ο ίδιος, με πολλά και απανωτά ταξίδια στο Μεξικό, -«κάθε χρόνο πηγαίνουμε, είναι μια χώρα που λατρεύουμε, και φυσικά τη νιώθουμε σαν δεύτερη δική μας» μου λέει με τη γυναίκα του τη Μαρίζα (ο άλλος «αφανής ήρως» μια και αυτή ασχολείται καθημερινά και φανατικά ώστε όλα εδώ να δουλεύουν ρολόι). Και στο εστιατόριό του είναι chef patron, δηλαδή δεν είναι απλά ο ιδιοκτήτης είναι και ο σεφ που ετοιμάζει καθημερινά όλα τούτα τα ωραία.
Ξεκινήσαμε με ensalada Mexicana, μια τέλεια σαλάτα με πεντάφρεσκες πρασινάδες, αβοκάντο, παρμεζάνα, με φιλετάκια κοτόπουλου σχάρας (αν θες έχει και με μοσχαρίσιο κιμά ή μοσχαρίσια φιλετάκια), όλα κλεισμένα σε τραγανή φωλιά από tortilla με sour cream. Μας άρεσε πολύ οπότε επεκταθήκαμε και στη σαλάτα Mango με αβοκάντο, μαρούλι και cranberries που γαρνίρεται με μαριναρισμένα ψητά φιλετίνια από ψαρονέφρι και γλυκιά mango sauce, εξίσου δροσερή και ιδιαίτερη.
Συνεχίσαμε με burritos δηλαδή tortillas από αλεύρι με γέμιση από πικάντικο μοσχαρίσιο κιμά (υπάρχουν κι άλλες επιλογές για τη γέμιση) που γαρνίρονται με τυρί και ψήνονται στον φούρνο. Περάσαμε στις quesadillas, ψητές tortillas από αλεύρι με γέμιση από χειροποίητο λουκάνικο chorizo και guacamole, το όλον ένα πικάντικο ποίημα με το λουκάνικο να το φτιάχνει ο ίδιος ο σεφ, ναι, υπήρξε επανάληψη.
Στις enchiladas poblanas, tortillas από καλαμπόκι μαγειρεμένες σε σπιτική chiles poblanas sauce με γέμιση από μαγειρευτό κοτόπουλο είχαμε πάρει ήδη μια γερή γεύση από Μεξικό αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να βάλουμε στο τραπέζι και chili con carne-αλίμονο-, καθώς και fajitas, τρυφερά κομμάτια από skirt steak μαριναρισμένα σε chili και ψημένα στη σχάρα με ψιλοκομμένο κρεμμύδι, τρίχρωμες πιπεριές, και φρέσκια ντομάτα. Αυτό το τελευταίο ήρθε σε ζεστό μαντεμένιο σκεύος και φυσικά έχει και τα συνοδευτικά του, το οποίον ζεστά tortillas, guacamole, sour cream και μεξικάνικο ρύζι.
Μη σας τα πολυλέω, το (μεξικάνικο) σύμπαν φάγαμε η παρέα μου κι εγώ, νοστιμιές που ακούγανε σε ονόματα όπως tacos, chimichanga, flautas, botanas…που καλύτερα να τα τρως παρά να τα μαθαίνεις, απλά αφέσου στα χέρια των ειδικών. Ήπιαμε ωραιότατες margaritas στην αρχή (σε μεγάλη γκάμα επιλογών), και κόκκινο κρασί με το φαγητό αλλά υπάρχουν και μπίρες και homemade sangria, ενώ στο τέλος ήπιαμε και αρκετές Paloma, κλασικό μεξικάνικο κοκτέιλ που μας άρεσε πολύ. Κλείσαμε με επίσης πολύ καλά γλυκά, ξεχωρίζω το oreo cookies cheesecake.
Αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται και ο διαγωνισμός που διοργανώνει το Dos Hermanos για τα γενέθλια των 25 χρόνων του, και το γιορτάζει πανηγυρικά! Μπείτε στο site τους (αλλά και στο δικό μας) για να δείτε με ποιο τρόπο θα κερδίσετε ένα δεκαήμερο ταξίδι στο Μεξικό για 2 άτομα, με όλα τα έξοδα πληρωμένα και άλλα πολλά δώρα! Κι ακόμη, να σας πω, πως Παρασκευή και Σάββατο, έχουν πάρτι με λατινοαμερικάνους τραγουδιστές και χορευτές, ο κόσμος φοράει τα σομπρέρο, και πέφτουν χοροί μέχρι αργά. Να ξέρετε πως ένα βράδυ μέσα σ’ αυτό το χαρούμενο mood, με φαγητό κάτι παραπάνω από νόστιμο (και πολλές vegan προτάσεις) θα σας κοστίσει περίπου 20 ευρώ το άτομο, μόνο ολέ έχω να πω…
Κυριαζή 24, Κηφισιά, 2108087906, μόνο βράδυ, Σάββατο και Κυριακή και μεσημέρι
Ο νέος ιδιοκτήτης, Κωνσταντίνος Σουρτζής, συνεχίζει την ταβέρνα απευθυνόμενος και στους παλαιούς θαμώνες αλλά και σε νέο κόσμο που κατοικεί ή επισκέπτεται τα Εξάρχεια
13°
