Στην αρχή σκέφτεσαι τι βλέπεις. Μα καλά λες, θα φάω την ώρα μου για να βλέπω τα κουνέλια; Είναι σίγουρο πως θα αναρωτηθείς αν μετά την λαγότρυπα της Αλίκης η κουνελότρυπα του Βερολίνου έχει κάτι να σου πει…
Νομίζεις ότι το θέμα είναι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα κουνέλια. Εάν όμως σκεφτείς καλύτερα θα διαπιστώσεις ότι τα κουνέλια της ταινίας είναι οι άνθρωποι.
Τα κουνέλια ένιωθαν ασφάλεια. Δεν τους ένοιαζε που έχασαν την ελευθερία τους, τους αρκούσε που οι άνθρωποι τους είχαν εξασφαλίσει τροφή και ασφάλεια. Το τείχος του Βερολίνου ήταν για αυτά προστασία. Μήπως κάτι αντίστοιχο δεν ήταν και για τους κατοίκους της Ανατολικής Γερμανίας;
Όταν έπεσε το Τείχος τα κουνέλια κέρδισαν την ελευθερία τους, όμως παράλληλα βρέθηκαν αντιμέτωπα και με την αγριότητα της ζωής έξω από την ζώνη προστασίας.
Ο Bartek Konopka και η Anna Wydra έπλασαν μία αλληγορία. Δημιούργησαν μία κινηματογραφική «Φάρμα των Ζώων». Μέσα από τα κουνέλια θέλουν να δείξουν την αντίδραση των ανθρώπων απέναντι στα απολυταρχικά καθεστώτα. Όπως δήλωσε και ο ίδιος ο Konopka σε συνέντευξη του, με την ταινία προσπάθησε να καταλάβει τη γενιά του πατέρα του.
Η ταινία δεν ασκεί απλώς κριτική στον απολυταρχισμό του κομμουνιστικού καθεστώτος. Η ταινία εστιάζει στον άνθρωπο. Στο μοναδικό αυτό αδιέξοδο του ανθρώπου της Ανατολικής Γερμανίας, ο οποίος κέρδισε την ελευθερία του και δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει τη ζωή.
Ο Konopka και η Wydra ασκούν κριτική και στην εξαγωγή του δυτικού μοντέλου δημοκρατίας στις πρώην Ανατολικές χώρες. Μπορούν να μάθουν να ζουν στον καπιταλισμό και στη φιλελεύθερη δημοκρατία;
Η Ελευθερία, πέρα από κατάκτηση είναι και πρόκληση. Αυτό είναι το μήνυμα που περνά μέσα σε 39΄ η ταινία Rabbit a la Berlin, δεν σου δίνει απαντήσεις, σου γεννά περισσότερα ερωτήματα και σε καλεί να δεις την ιστορία μέσα από τα μάτια των κουνελιών και να σκεφτείς…
