Mια άνασα απο τη Λεωφόρο Κηφισίας βρήκαμε την πρώτη ταράτσα δημόσιου κτηρίου που τοποθετήθηκαν κυψέλες με μελίσσια
Μια στέγη μόλις μια ανάσα από τη Λεωφόρο Κηφισίας φιλοξενεί κυψέλες μελισσών με πανοραμική θέα στη πόλη.Πρόκειται για την οροφή του πύργου Συγγρού, στην οποία μελισσοκόμοι τοποθέτησαν την Ιφιγένεια, τον Ανδρέα και την Έλλη, τις τρεις πρώτες κυψέλες με πρωτοβουλία του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών (Ι.Γ.Ε.).
Η κίνηση αυτή είναι κομμάτι ενός παγκόσμιου κινήματος που όσο πάει και εξαπλώνεται, το λεγόμενο «Save the bees», με στόχο να ευαισθητοποιήσει το κοινό για τον ανησυχητικό ρυθμό με τον οποίο εξαφανίζονται οι μέλισσες παγκοσμίως και να δείξει την ανάγκη για σεβασμό της φύσης, προστασία των μελισσών και διαφύλαξη της βιοποικιλότητας.
Όπως εξηγεί στην ATHENS VOICE ο πρόεδρος του ΙΓΕ, Παναγιώτης Σκοτειδάκης, σε ολόκληρο τον πλανήτη συζητιέται η μείωση του πληθυσμού της μέλισσας που φέρνει πιο κοντά στην πραγματικότητα τη διάσημη φράση του Αϊνστάιν «αν εξαφανιστούν οι μέλισσες δεν θα αργήσει να εξαφανιστεί και η ανθρωπότητα». «Στη χώρα μας ευτυχώς καταγεγραμμένη μείωση του πληθυσμού δεν υπάρχει. Έχει καταγγεγραφεί όμως απώλεια στο συνολικό πλυθησμό των εντόμων στο εντυπωσιακό ποσοστό του 2,5% ανά έτος κάθε χρόνο. Αν ακολουθηθεί αυτός ο αριθμός, όντως σε κάποια χρόνια από τώρα δεν θα έχουμε έντομα, η μείωση των οποίων συνδέεται άμεσα με την γεωργική παραγωγή. Έπειτα στις ΗΠΑ έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το σύνδρομο κατάρρευσης των μελισσών, που αγγίζει το 50% της μείωσης του πληθυσμού της».
Η πρωτοβουλία στον Πύργο Συγγρού έχει εμπνευστεί από ανάλογες δράσεις σε διάσημα ευρωπαϊκά κτίρια, όπως η Παναγία των Παρισίων, η Όπερα Γκαρνιέ, το Γκραν Παλέ και το Μουσείο Ορσέ στο Παρίσι, ο Καθεδρικός Ναός του Βερολίνου, η Tate Modern και το Royal Festival Hall στο Λονδίνο, το Σκωτικό Κοινοβούλιο στο Εδιμβούργο και το Cankarjev Dom στη Λιουμπλιάνα. Ένας ακόμη όμως στόχος της διεθνής κινητοποίησης είναι ο περιορισμός της εντομοφοβίας στα αστικά περιβάλλοντα. Όσο στην Ελλάδα οι κάτοικοι των πόλεων φοβούνται τις μέλισσες, τόσο απομακρύνονται από αυτούς οι μελισσοκόμοι.
«Υπάρχει μια διάχυτη εντομοφοβία σε αντίθεση με άλλες χώρες. Στη Γερμανία, ας πούμε, η μέλισσα λέγεται ότι είναι το τρίτο πιο αγαπητό ζώο μετά τους σκύλους και τις γάτες. Οι Έλληνες όμως συνδεόμαστε με τη φύση στα χωριά μας, αλλά όχι με τη φύση στα αστικά περιβάλλοντα. Σαν δημόσιο κτίριο, λοιπόν, με 90 χρόνια ιστορία θέλαμε να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι για να περιορίσουμε τον φόβο και να πλησιάσουμε τη φύση» μας εξηγεί ο κύριος Σκοτειδάκης, που σύμφωνα με τα λεγόμενά του η σχετική νομοθεσία είναι τέτοια που δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες εντός του αστικού ιστού. Ο νόμος για την τοποθέτηση μελισσών στις ταράτσες, που επιβάλλει αποστάσεις 50 μέτρων από οικίες και 25 μέτρα από δρόμους, φτάνει πίσω στο 1934 και αφήνει μικρό περιθώριο στον κάτοικο της πόλης να τις αποδεχτεί στη γειτονιά του. Ποια θα είναι η νομή του μελισσιού, όμως, μέσα στην πόλη;
«Ξέρω αρκετούς που πειραματίστηκαν με μελίσσια στη πόλη, στη βεράντα και στην ταράτσα τους. Προς εντύπωση όλων τα μελίσσια αυτά πήγαν καλύτερα από μελίσσια σε ορεινές δασικές περιοχές ή σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Ο λόγος; Τα φυτά ποτίζονται συχνά στα πάρκα και η θερμοκρασία είναι υψηλότερη εξαιτίας της έντονης ανθρώπινης δραστηριότητας. Έτσι οι συνθήκες στρεσαρίσματος στον αστικό χώρο είναι περιορισμένες κι αυτό έχει αποτέλεσμα την καλύτερη ανάπτυξη των μελισσιών».
Το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών, Πύργος Συγγρού, στεγάζει και τη συλλογή του Μουσείου Μελισσοκομίας, ενώ το ιστορικό του κτίριο βρίσκεται μια ανάσα από το μελισσοκομείο που λειτουργεί αδιάλειπτα στο Κτήμα Συγγρού εδώ και πολλές δεκαετίες. Τα εκπαιδευτικά του προγράμματα περιλαμβάνουν και σχετικά σεμινάρια για επαγγελματίες μελισσοκόμους αλλά και αρχάριους. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα το Ι.Γ.Ε. απευθύνεται και σε παιδιά με το πρόγραμμα περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης «Η Κοινωνία της Μέλισσας» στο οποίο οι μαθητές εξοικειώνονται με τον κόσμο των μελισσών και ενημερώνονται για τη σημαντικότατη συμβολή του στο οικοσύστημα, ώστε να αναπτύσσουν υπεύθυνη στάση προς το περιβάλλον.
Περισσότερα για τη ταυτότητα και τον ρόλο του Ινστιτούτου μπορείτε να βρείτε εδώ.
18°
