H μουσικη αυτης της πολης. Πόσες φορές δεν το ’χουμε ακούσει σε αυτή τη χώρα για οποιονδήποτε τομέα, ειδικά στις μέρες μας: «Άσε την γκρίνια και κάνε κάτι…». Αυτό ακριβώς! Σταματήσαμε απλώς να σχολιάζουμε και κάναμε κάτι.
Αντί απλώς να διαπιστώνουμε πως μια ολόκληρη γενιά νέων μουσικών ήταν αποκλεισμένη, πως κάτι συνέβαινε στην ελληνική μουσική πραγματικότητα το οποίο ήταν καλό και δεν είχε προηγούμενο, πως μια νέα φάση με ελληνικά συγκροτήματα ερχόταν με δύναμη, προτιμήσαμε να κάνουμε κάτι γι’ αυτό στην πράξη. Do It!
Αυτά που γράφαμε και διαπιστώναμε, τα «δείξαμε» εμπράκτως επί σκηνής και με τη «σκηνή της Athens Voice» στη Γιορτή της Μουσικής και με τον «Ήχο της Πόλης» στο πατάρι του Ιανού αλλά και στην Τεχνόπολη. Παίξαμε ένα θετικό ρόλο ώστε αυτό που αποτελεί τώρα το σάουντρακ της πόλης κι ακούγεται σε κάθε μπαρ και κλαμπ, να το κάνουμε να φυτρώσει. Όλα αυτά τα συγκροτήματα και οι μουσικοί που είναι τώρα η «εναλλακτική πραγματικότητα» έπαιξαν στις εκδηλώσεις και τις συναυλίες μας την κατάλληλη στιγμή: εν τη γενέσει τους. Όχι για να κάνουμε τους άσκοπους πονηρούς: «Ακούμε πριν από σας για σας», ούτε «Εμείς είμαστε προχωρημένοι», ούτε «Εμείς ξέρουμε σήμερα τι θα ακούγεται αύριο». Απλώς η εφημερίδα της πόλης, που όταν κυκλοφόρησε έφερε μια νέα αύρα, έπαιξε εμπράκτως ένα ρόλο ώστε να δημιουργηθεί και το σάουντρακ αυτής της πόλης που ευαγγελιζόταν. Κι αυτό έγινε. Αν δείτε στις σελίδες αυτού του τεύχους ποιοι έχουν παίξει (και κυρίως πότε) στις σκηνές της Athens Voice, θα δικαιολογήσετε τον ενθουσιασμό μου. Που ήταν και δικός σας, γιατί ήμουν εκεί και τον είδα. Οι συναντήσεις στην Κλαυθμώνος και στο Σύνταγμα, τα βράδια στον Ιανό και την Τεχνόπολη είναι πια ένα βασικό κομμάτι στην ιστορία αυτής της πόλης της τελευταίας δεκαετίας, είναι γεγονότα στα βιογραφικά των συγκροτημάτων, είναι σημεία όπου γεννήθηκε κάτι νέο, ζωντανό και ιδιαίτερο που τώρα πια έχει βρει το δρόμο του. Δεν το είδαμε απλώς να συμβαίνει, δεν το καταγράψαμε με δημοσιογραφική διορατικότητα και ερευνητική δεινότητα. Δεν ήμασταν απλώς εκεί. Το κάναμε να συμβεί. Κάναμε κάτι. Κάναμε αυτό που πιστεύαμε πράξη.
Θα μπορούσα να γεμίσω ολόκληρο αυτό το τεύχος μόνος μου, με ιστορίες από το πόσο καλά πέρασα με την Athens Voice αυτά τα 10 χρόνια, από το δώρο που έκανε στη ζωή μου από το πρώτο τεύχος μέχρι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας. Αν όμως έπρεπε να διαλέξω ένα είναι ακριβώς αυτό: Ότι μου έδωσε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να κάνω στην πράξη αυτά που έγραφα στο χαρτί. Ανεκτίμητο...
