Τι αποκάλυψε ο Θανάσης Βισκαδουράκης σε συνέντευξή του για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή του
Για τα δύσκολα χρόνια της νεότητάς του και ιδιαίτερα για την περίοδο της στρατιωτικής του θητείας μίλησε ο Θανάσης Βισκαδουράκης, αποκαλύπτοντας ότι κατέφευγε στην εκκλησία για να τραφεί με κόλλυβα και να κλέψει κονιάκ από το ιερό, προκειμένου να αντεπεξέλθει στις δύσκολες συνθήκες. Ο ηθοποιός εξομολογήθηκε ότι μεγάλωσε στον δρόμο και έζησε έντονα νεανικά χρόνια, μέχρι που η παρουσία του αδερφού του έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή του.
Μιλώντας στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά» την Τρίτη 8 Ιουλίου, ο Θανάσης Βισκαδουράκης περιέγραψε πώς, μέσα από κακές παρέες και επικίνδυνες επιλογές, οδηγήθηκε τελικά στον στρατό με την παρότρυνση του αδερφού του. Εκεί κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, κάνοντας μικροδουλειές, ακόμα και λαθρεμπόριο, ενώ θυμήθηκε πώς τις ώρες σκοπιάς τις περνούσε πίνοντας κονιάκ που είχε αφαιρέσει από την εκκλησία.
«Η ζωή δεν θέλει μόνο γραμματικές γνώσεις. Χαίρομαι που μεγάλωσα από το πανεπιστήμιο του δρόμου. Ήρθε και μου συστήθηκε ο αδερφός μου, ομιλών. Με πήρε από τους κωφούς, με πήρε στην Κέρκυρα. Σκουπίζω, σφουγγαρίζω, δουλεύω στα μπαρ. Περιμένω να μου πει να φάω ένα σουβλάκι. Και κάποια στιγμή, μπλέκω σε μια παρέα με τα μηχανάκια και άρχισαν κι έκαναν διαρρήξεις. Το έμαθε ο αδερφός μου και με βουτάει: “Έλα εδώ κ@λόπαιδο”. Και με έβαλε στον στρατό. Κάθισα δύο χρόνια εκεί. Έναν χρόνο στη Σάμο και έναν στην Έδεσσα. Γρήγορα αντιλαμβάνομαι… Έγινα καψιμιτζής και έκανα λαθρεμπόριο: κρουασάν, Coca-Cola και μάζεψα ένα ποσό. Οι φορτηγατζήδες με αγαπάνε. Ο διοικητής μου με έλεγε “κιτρινιάρη” στο στρατό, επειδή είπα ότι είμαι Ολυμπιακός. Με έβαζαν όλη μέρα σκοπιά. Πήγαινα, σπούδαζα, αλλά εγώ ήμουν μαθημένος. Δεν είχα να περιμένω ποιος να με λυτρώσει; Περίμενα Κυριακή πρωί να πάω εκκλησία να κοινωνήσω ή να φάω κόλλυβα ή να κλέψω κάνα κονιάκ από το ιερό και να πάω στη σκοπιά να πίνω, γιατί δεν είχα λεφτά εγώ», σημείωσε αρχικά και πρόσθεσε για την περίοδο που συμμετείχε στο «Survivor»:
«Στο "Survivor" ξαναθυμήθηκα το παρελθόν μου. Μου έλεγαν “κοιμάσαι από το πρώτο βράδυ στο ξύλο”. Δεν μου ήταν καθόλου δύσκολο. Το μόνο άγχος μου ήταν να μην κρυώνω από τη βροχή και να μην πεινάω πολύ. Περνάς από ψυχολόγους, ψυχιάτρους».
14°
