Ο chubby υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος επιπλήττει ενθουσιασμένος και με φουσκωμένα τα ροδαλά μάγουλά του τον Άδωνη Γεωργιάδη που τόλμησε να διακόψει την βαρυσήμαντη ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων. Από πάνω, η ΠτΒ με το γνωστό στοργικό ύφος που έχει όταν παρακολουθεί τους ομοϊδεάτες της να μιλάνε, λάμπει ικανοποιημένη. Λίγο αργότερα, η Ζωή παρεμβαίνει για να κατακεραυνώσει τον αναιδή «μπουμπούκο» που δεν αφήνει τον «πατριώτη» Πάνο να ολοκληρώσει. Μοναδικό όπλο της; Η ειρωνεία.
Λίγη ώρα πριν, η ίδια η Κωνσταντοπούλου κάνει γαργάρα την ομοφοβική σπόντα του Καμμένου προς συγκεκριμένο βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας. Λίγη ώρα αργότερα, η Ζωή, ωσάν κακιασμένη δασκάλα Δημοτικού, «βάζει στη θέση του» τον Βαγγέλη Βενιζέλο επειδή αυτός τόλμησε (όπως φυσικά θεωρεί η ίδια στη νοσηρή και «ελληνόψυχη» σκέψη της) να χλευάσει το «Κούγκι» και όλους αυτούς που «έχυσαν το αίμα τους για την Πατρίδα».
Πάντα υπήρχαν μεγάλα δίδυμα. Δίδυμα που πέρασαν στην ιστορία, που σημάδεψαν εποχές. Από τους Αρμόδιο και Αριστογείτονα έως τους Lennon και McCartney. Από τον Χοντρό και τον Λιγνό έως τους Ρήγα-Αποστόλου. Από τους Μίκυ και Γκούφυ έως τους Γιαννούλη-Βαζαίο. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τους Κωνσταντοπούλου-Καμμένο. Δυο πολιτικούς που δίνουν με γλαφυρό τρόπο το στίγμα της σημερινής (συγ)κυβέρνησης. Αλαζονεία, χυδαιότητα, σαρκασμός, εθνικισμός, τραμπουκισμός… Τα τελευταία χρόνια όλα αυτά τα φαινόμενα τα συναντούσαμε από ανώνυμους «αγανακτισμένους πολίτες» στο διαδίκτυο και στις «πλατείες». Τώρα αποτελούν καθεστώς. Νόμο του κράτους. Εκφράζονται από το βήμα της Βουλής, το κανάλι της Βουλής, τις τουαλέτες της Βουλής, μια και η αυτοκράτειρα ζωής αποφάσισε να αποφασίσει ποιοι θα έχουν δικαίωμα να αδειάζουν τη φούσκα τους στις «προεδρικές» λεκάνες.
Όπως γίνεται με τα δίδυμα που προανέφερα, έτσι και οι Κ-Κ αποθεώνονται από τους οπαδούς τους. Το «στα τέσσερα» του Καμμένου χαρακτηρίστηκε «Αποστομωτική απάντηση» ακόμα και από mainstream συριζαίικα ΜΜΕ. Οι τζάμπα μαγκιές της Ζωίτσας στον άτυχο αστυνομικό αποτέλεσαν ένα «μάθημα δημοκρατίας». Αν αύριο ο Καμμένος πει από το βήμα πάντα της Βουλής σε κάποιον gay βουλευτή πως «γυαλίζει το πόμολο» ή «κάνει ποδήλατο χωρίς σέλα» θα καταχειροκροτηθεί από τους πάλαι ποτέ προοδευτικούς Έλληνες «Αριστερούς». Αν αύριο η Κωνσταντοπούλου χαστουκίσει μπροστά στην κάμερα κάποιον τροχονόμο επειδή δεν της επέτρεψε να παρκάρει παράνομα την αυτοκινητάρα της θα ακούσουμε για το «θρίαμβο μίας αδύναμης γυναίκας απέναντι σε έναν ένστολο φαλλοκράτη».
Το πιο μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο ανίκανος να συμμαζέψει το κόμμα του Αλέξης Τσίπρας. Δεν είναι ο ποπ σταρ Βαρουφάκης. Δεν είναι οι μαρξιστικές εμμονές των Λαφαζάνη και Μπαλτά. Δεν είναι ο διασκεδαστικός κρητίκαρος Ζάννης Μισελοζανάατσης.
Ο κίνδυνος κρύβεται πίσω από ένα βετεράνο ακροδεξιό υπουργό με όνομα μπλεγμένο σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις και μία αναιδέστατη και (ουσιαστικά) απολιτίκ πρόεδρο Βουλής με απέχθεια προς την αντίθετη άποψη. Μία τοξική ένωση με εκατομμύρια οπαδούς συμπατριώτες μας. Ένας κίνδυνος ακόμα και για τη δημοκρατία την ίδια.
8°
