Με το αίτημα της Ελλάδας για τις γερμανικές αποζημιώσεις, ασχολήθηκαν οι Financial Times καταλήγοντας ότι αυτό θα μπορούσε να στοιχίσει στη χώρα ακόμη και την έξοδο από το ευρώ.
«Στο Βερολίνο η κυβέρνηση Τσίπρα δίνει την αίσθηση ότι είναι χαοτική, αναξιόπιστη, διασπασμένη και ασόβαρη. Η ανάδειξη του ζητήματος των αποζημιώσεων σε αυτό το σταυροδρόμι απλά επιβεβαιώνει αυτή την εντύπωση» γράφει συγκεκριμένα.
Ο αρθρογράφος των Financial Times, Gideon Rachman, αναφέρεται στην οριοθέτηση της Ελλάδας του ύψους των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων στα 278 δισ. ευρώ από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα και υποστηρίζει ότι με το να προτάσσει το αίτημα αυτό η ελληνική κυβέρνηση ίσως έχει κάνει έναν σοβαρό λάθος υπολογισμό που θα μπορούσε να συμβάλει στην άτακτη έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.
«Η χώρα μπορεί αυτό το καλοκαίρι να χρειαστεί νέο πακέτο βοήθειας. Με το να βάζουν το θέμα αυτό στο τραπέζι, οι Έλληνες μπορεί να νιώθουν ότι αποκτούν πλεονέκτημα καθώς και την πιθανότητα τα χρέη τους να διαγραφούν τελικά αντί να επεκταθούν χρονικά. Αλλά επίσης έχουν ανεβάσει το ρίσκο ότι οι Γερμανοί απλά θα αποχωρήσουν από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων υποχρεώνοντας την Ελλάδα σε χρεοκοπία και σε μια άτακτη έξοδο από το ευρώ.
Σχετικά με τη στάση της Γερμανίας στο συγκεκριμένο ζήτημα, αναφέρει ότι «στην αριστερά, υπάρχουν ορισμένοι που υποστηρίζουν πως η Γερμανία πρέπει να επανεξετάσει το ζήτημα και να σκεφτεί σοβαρά την καταβολή ενός σημαντικού ποσού. Στην δεξιά, υπάρχουν αυτοί που απορρίπτουν εξολοκλήρου το ζήτημα των ελληνικών απαιτήσεων».
«Ένας κυβερνητικός αξιωματούχος με τον οποίο συζήτησα το ζήτημα, υποστήριξε πως η Γερμανία ίσως είναι διατεθειμένη να πληρώσει ένα επιπλέον ποσό για τις αποζημιώσεις. Αλλά η απόφαση πρέπει να βασίζεται σε προσεκτική και συστηματική αξιολόγηση και τα χρήματα θα πρέπει να πάνε σε ίδρυμα για την βοήθεια συγκεκριμένων θυμάτων ή περιοχών που υπέφεραν και όχι απευθείας στον ελληνικό προϋπολογισμό» συμπληρώνει.
Μάλιστα, ο αρθρογράφος δε διστάζει να τονίσει ότι δεν έχει διαφύγει της προσοχής των Γερμανών ότι η Ελλάδα δεν ανακίνησε το ζήτημα όταν διαπραγματευόταν για την είσοδο της στην ΟΝΕ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ή όταν αγωνιζόταν να κερδίσει την ένταξη της στο ευρώ την δεκαετία του 1990. Ούτε είχε αποτελέσει το όλο θέμα πρόβλημα κατά τις δύο δεκαετίες στις οποίες η Ελλάδα, μαζί με τις φτωχές χώρες της Ε.Ε., έλαβε δισεκατομμύρια ευρώ χρηματοδότησης από την υπόλοιπη Ε.Ε., από τα λεγόμενα διαρθρωτικά ταμεία ή ταμεία συνοχής.
Ο Rachman συνεχίζει λέγοντας «Εντυπωσιακό το νούμερο που σκέφτηκαν οι Έλληνες – 278 δισ. ευρώ, αφού αντιστοιχεί περίπου με τα 240 δισ. ευρώ που έχουν δανειστεί από τα πακέτα διάσωσης της ευρωζώνης. Την ίδια ώρα όμως, οι Έλληνες δεν δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον στην διεκδίκηση επιπλέον αποζημιώσεων από την Ιταλία, η οποία είχε καταλάβει ένα μέρος της Ελλάδας τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – αν και δεν είχε επιδείξει την ίδια βαρβαρότητα με τους Ναζί».
«Όλα αυτά μπορούν να προσφέρουν κάποια συναισθηματική ικανοποίηση στην Ελλάδα, μια χώρα που υπέφερε πράγματι πολύ κατά την διάρκεια του πολέμου και τώρα βρίσκεται υπό τρομερή οικονομική πίεση. Αλλά δεν αποτελούν μια έξυπνη διαπραγματευτική στρατηγική. Οποιοδήποτε νέο πακέτο δανείων στην Ελλάδα θα πρέπει να περάσει από την γερμανική Βουλή. Οι Γερμανοί πολιτικοί θα ήταν εξαιρετικά επιφυλακτικοί να το εγκρίνουν ακόμα και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Η σύνδεση του θέματος του χρέους με τις ενοχές των Γερμανών για τον πόλεμο και η ανάδειξη της πιθανότητας να μην αποπληρωθεί ποτέ – γιατί θα έπρεπε να διαγραφεί έναντι των «αποζημιώσεων» - ακούγεται ως μια ενδεχόμενη προαναγγελία θανάτου των προοπτικών έγκρισης του νέου πακέτου δανείων στην Ελλάδα από το Βερολίνο. Και χωρίς νέα δάνεια η Ελλάδα μπορεί να στερέψει από χρήματα μέσα στους επόμενους μήνες» καταλήγει ο αρθρογράφος των Financial Times.
11°
