Παγκόσμια Hμέρα Ατόμων με αναπηρία - 3 Δεκεμβρίου: Το Εθνικό Σχέδιο για την Αναπηρία και η υλοποίησή του
Αν έπρεπε να αξιολογήσουμε το επίπεδο πολιτισμού της κοινωνίας μας, ως συνάρτηση του δείκτη ποιότητας ζωής των ατόμων με αναπηρία, θα έπρεπε, κατ’ ελάχιστον, να οδηγηθούμε σε μια αυστηρή αυτοκριτική ως πολιτεία και ως κοινωνία.
Tα τελευταία τέσσερα χρόνια, με σαφή προγραμματική αλλά και προσωπική δέσμευση του Πρωθυπουργού καταρτίσθηκε το Εθνικό Σχέδιο για την Αναπηρία. Όλα τα συναρμόδια Υπουργεία αναπτύσσουν συνέργειες και διαλειτουργούν ούτως ώστε οι συμπολίτες με αναπηρία να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα και να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους άλλους ανθρώπους.
Έχουν γίνει πολλά βήματα σε σχέση με το παρελθόν. Έχουμε πολλά χιλιόμετρα ακόμα να διανύσουμε για να αναβαθμίσουμε την προσβασιμότητα, τις υπηρεσίες αλλά και την κουλτούρα μας συνολικά. Η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των ατόμων με αναπηρία είναι μια διαρκής μάχη για να αίρονται τα εμπόδια που δεν επιτρέπουν σε αυτούς τους συμπολίτες μας να απολαμβάνουν όσα δικαιούνται.
Διότι, εξ ορισμού, αυτοί και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα προβλήματα στην επικοινωνία τους σε όλες τις όψεις των συναλλαγών με το κράτος. Πώς είναι δυνατόν να ζητάμε από συμπολίτες με θέματα αναπηρίας να έρθουν σε μία δημόσια υπηρεσία που αφορά άτομα με αναπηρία ενώ οι Υπηρεσίες αυτές δεν είναι προσβάσιμες από αυτούς/ές;
Τα Ψηφιακά ΚΕΠΑ και η Εθνική Πύλη Αναπηρίας βελτίωσαν στην πράξη την καθημερινότητα χιλιάδων ατόμων με αναπηρία. Η πιστοποίηση της αναπηρίας από το ΚΕΠΑ γίνεται πλέον ψηφιακά με μια αίτηση και καταλήγει στην έκδοση μιας ενιαίας γνωμάτευσης που δίνει πρόσβαση σε όλες τις παροχές, συνταξιοδοτικές, επιδοματικές, οικονομικές, κοινωνικές και διευκολύνσεις των ατόμων με αναπηρία βάσει των επιμέρους διατάξεων. Δεν ήταν απλό και δεν ήταν αυτονόητο.
Μέσα από ισχυρές συνέργειες με τους συναρμόδιους φορείς και κοινωνικούς εταίρους, το Υπουργείο Εργασίας, και ειδικότερα στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δρομολογούμε άμεσες, εμπροσθοβαρείς παρεμβάσεις οι οποίες επικεντρώνονται σε τέσσερις άξονες: τον διοικητικό και οργανωτικό εκσυγχρονισμό των ΚΕΠΑ, την δημιουργία του Ειδικού Σώματος Ιατρών, τη βελτίωση της προσβασιμότητας των ΚΕΠΑ και τον εκσυγχρονισμό της ασφαλιστικής νομοθεσίας.
Οι απαιτήσεις των πιστοποιήσεων αναπηρίας είναι ιδιαίτερα υψηλές σε πλήθος και ποιότητα. Σήμερα, υποβάλλονταιστα 62 Περιφερειακά ΚΕΠΑ της χώρας περίπου 120.000 με 150.000 αιτήματα πιστοποίησης αναπηρίας ετησίως και απαιτούνται περίπου 16.000 επιτροπές αξιολόγησης.
Γνωρίζουμε πως υπάρχει έλλειψη ιατρικού προσωπικού, κάτι που οδηγεί σε καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων πιστοποίησης αναπηρίας. Παράλληλα, καταγράφεται ένα έλλειμμα στην επιμόρφωση των ιατρών και του διοικητικού προσωπικού σε θέματα ασφαλιστικής νομοθεσίας αλλά και σε θέματα συμπεριφοράς. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας, προχωρούμε στην δημιουργία Ειδικού Σώματος Ιατρών το οποίο θα υποστηρίζεται από ένα σύγχρονο ψηφιακό μητρώο. Στοχεύουμε στον υπερδιπλασιασμό του αριθμού των γιατρών από 500 σε 1.200, με παροχή και οικονομικών κινήτρων προκειμένου να υπάρχει επιτάχυνση στις διαδικασίες πιστοποίησης και να μειωθούν στο ελάχιστο οι χρόνοι ανταπόκρισης στα αιτήματα πιστοποίησης.
Μέσα στο 2024, διοργανώνουμε επιμορφωτικά σεμινάρια για το διοικητικό και ιατρικό προσωπικά των ΚΕΠΑ σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης, τον ΕΦΚΑ και το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης της ΕΣΑΜΕΑ. Ένας υποχρεωτικός κύκλος ειδικών επιμορφωτικών σεμιναρίων ξεκινά με αντικείμενα το νομοθετικό πλαίσιο, τον κώδικα συμπεριφοράς, την απόκτηση γνώσεων ψυχολογίας σχετικά με την διεπαφή με άτομα με αναπηρία. Χρειαζόμαστε μια Δημόσια Διοίκηση με γνώση, ενσυναίσθηση και σύγχρονη προσέγγιση.
Η βελτίωση των υφιστάμενων υποδομών είναι άλλη μια πρόκληση άμεσου ενδιαφέροντος. Η χαρτογράφηση του συνόλου των υφιστάμενων υποδομών ΚΕΠΑ έχε ήδη ξεκινήσει με στόχο να υπάρξουν συμπληρωματικές δράσεις αναβάθμισης των κτιριακών εγκαταστάσεων και της προσβασιμότητας το συντομότερο δυνατό.
Τέλος, ο εξορθολογισμός και η ενιαιοποίηση της ασφαλιστικής νομοθεσίας για την αναπηρία, είναι ένα έργο βαρύ και πολύπλοκο αλλά άκρως απαραίτητο. Θα αποφέρει πολλαπλά οφέλη, προσφέροντας ασφάλεια δικαίου για πολλές κοινωνικές ομάδες μειώνοντας ταυτόχρονα σημαντικές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και χρόνιες ταλαιπωρίες των πολιτών.
Ένα συμπεριληπτικό κράτος δεν εξαντλεί τον προστατευτικό του ρόλο σε παροχές. Οφείλει οφείλει να οικοδομεί μία σχέση εμπιστοσύνης με τον πολίτη που είναι άτομο με αναπηρία, η οποία να αντανακλά το ενδιαφέρον και τη μέριμνα για κάθε πτυχή της καθημερινότητάς του.
Η ευημερία σε μια ευνομούμενη, ευρωπαϊκή και φιλελεύθερη Πολιτεία, όπως η Ελλάδα, δεν εξαρτάται μόνο από το βιοτικό επίπεδο που απολαμβάνουν οι πολίτες της αλλά και από τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Ο κόσμος αλλάζει και αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι, πρέπει να κάνουμε άλματα προς τα εμπρός.
