Εκλογές 2023: Υπεύθυνος της προεκλογικής καμπάνιας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα αναλαμβάνει ο Νίκος Μαραντζίδης - Τι έλεγε στα τελευταία άρθρα του πριν περάσει το κατώφλι της Κουμουνδούρου
Υπεύθυνος της «προεκλογικής καμπάνιας του Αλέξη Τσίπρα» αναλαμβάνει εν όψει της κρίσιμης αναμέτρησης της 25ης Ιουνίου ο Νίκος Μαραντζίδης. Η πληροφορία, που μεταφέρεται ως ψίθυρος από την Παρασκευή, πλέον αρχίζει να σχηματοποιείται. Ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης, ένα πρόσωπο - «κόκκινο πανί» για την αριστερά, θα βρίσκεται στον προεκλογικό «πρωινό καφέ» της Κουμουνδούρου.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα παρακολουθεί δημοσκοπήσεις, θα κάνει αναλύσεις, θα λαμβάνει μέρος στον σχεδιασμό προτείνοντας κινήσεις στη διάρκεια του αγώνα που θα δοθεί για ένα καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα στη «β' κάλπη», έχοντας να αντιμετωπίσει τόσο τις 20 μονάδες διαφορά από τη ΝΔ, όσο και την «χρυσή ευκαιρία» του ΠΑΣΟΚ.
Από πηγές της Κουμουνδούρου αυτό βαφτίζεται «υπεύθυνος προεκλογικής καμπάνιας του Αλέξη Τσίπρα», αλλά είναι σαφές ότι το job description περιγράφει τον ρόλο του υπεύθυνου εκλογικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, είναι ένας τίτλος που ο Νίκος Μαραντζίδης δεν μπορεί να λάβει με την επισημότητα που θα άρμοζε, καθώς είναι ένα πρόσωπο «αταίριαστο» και η επιλογή του προέδρου έχει αναστατώσει τους παροικούντες της Κουμουνδούρου, πολύ περισσότερο τη βάση.
Αν και το πρώτο άκουσμα ότι ο Νίκος Μαραντζίδης αναλαμβάνει υπεύθυνος εκλογικού σχεδιασμού του ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί αίσθηση λόγω του πρότερου «βίου» του πολιτικού επιστήμονα, το γεγονός είναι ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας είχε προϊδεάσει για τη «στροφή» προς την Κουμουνδούρου σε πρόσφατα –ή και όχι τόσο– άρθρα και συνεντεύξεις του.
Επιπλέον, την επομένη των εκλογών της 21ης Μαΐου σε άρθρο του στην «Καθημερινή» ανέλυσε τα αίτια της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που υπό το φως της νέας του θέσης ενδεχομένως δίνει και το στίγμα των προθέσεών του.
Συγκεκριμένα, ανέφερε: «Η χθεσινή [σ.σ. 21η Μαΐου] ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια στρατηγική ήττα. Δεν αφορά αποκλειστικά ένα πρόσωπο, δεν σχετίζεται μόνο με την εκλογική καμπάνια, δεν αντανακλά απλώς οργανωτικές αδυναμίες. Πρόκειται για όλα τα παραπάνω μαζί».
Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης τόνιζε ότι «μετά τον Ιούλιο του 2019 χάθηκε μια χρυσή ευκαιρία», ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να «διαμορφώσει ένα πειστικό αφήγημα που να συσπειρώνει, όχι μόνο την πλειοψηφία της κεντροαριστεράς, αλλά ταυτόχρονα να διαμορφώσει τις συνθήκες να επανέλθει στη διακυβέρνηση, έστω και όχι σε αυτήν την τετραετία».
Σύμφωνα με τον Νίκο Μαραντζίδη, ο ΣΥΡΙΖΑ «από την αρχή έδειξε ιδιαίτερα βιαστικός να επιστρέψει. Αυτό ήταν το πρώτο του λάθος».
Ο ίδιος τόνισε ότι οι αλλαγές που έπρεπε να γίνουν δεν προχώρησαν, με αποτέλεσμα «να δείχνει ένα ασπόνδυλο κόμμα, χωρίς σαφή προγραμματικό λόγο και με θολή πολιτική ταυτότητα» και ως εκ τούτου υπερβολικά αρχηγοκεντρικό.
Δίνοντας το στίγμα του, ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης σημειώνει πως «ο προγραμματικός λόγος του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε να πάσχει από ασάφεια και μια πρόχειρα κατασκευασμένη, και άρα μη πειστική, στρατηγική κατάκτησης του "μεσαίου χώρου"» και επισημαίνει πως από το εκλογικό αποτέλεσμα προκύπτει ότι: «Ο πόλος της κεντροαριστεράς και της αριστεράς είναι υπαρκτός έστω και μειοψηφικός και κατακερματισμένος. Χρειάζεται απλώς να βρει ο ΣΥΡΙΖΑ τη γενναιότητα για να επικοινωνήσει με αυτές τις δυνάμεις, όχι να δείξει αλαζονεία ούτε μνησικακία και απομονωτισμό».
Σε ό,τι αφορά τη διαδοχή, ο Νίκος Μαραντζίδης τάσσεται υπέρ της «ανανέωσης της ηγεσίας», σημειώνοντας ότι το κόμμα διαθέτει «φρέσκα και χαρισματικά άτομα που μπορούν να παίξουν αυτόν τον ρόλο. Και αυτά τα άτομα είναι ελπίδα για την κοινωνία πρωτίστως, όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ απλώς».
Οι παρακολουθήσεις και η φιλελεύθερη δημοκρατία
Ο Νίκος Μαραντζίδης είχε προϊδεάσει για τη «στροφή», που ορισμένοι του «χρεώνουν», ήδη από πέρσι το καλοκαίρι, όταν με άρθρα και συνεντεύξεις είχε στηλιτεύσει την κυβέρνηση για την υπόθεση των παρακολουθήσεων.
Ο πολιτικός επιστήμονας είχε κάνει λόγο για «εκτροπή από το βασικό πλαίσιο λειτουργίας μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας» και πως «ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποτελεί μια τεράστια απογοήτευση».
«Ένας κατά δήλωση φιλελεύθερος όχι μόνο αδιαφορεί για τους βασικούς δημοκρατικούς θεσμούς και τα θεμελιώδη ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, αλλά επιτρέπει, απολύτως δικαιολογημένα, να αναρωτηθούν πολλοί μήπως η πολιτεία του βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία στην Ελλάδα», είχε αναφέρει στη συνέντευξή του ieidiseis τον Αύγουστο του 2022 και είχε τονίσει: «Δεν φανερώνει απλώς τι είδους "άνθρωποι είναι" αυτοί που κυβερνούν, φανερώνει κυρίως μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν για να ελέγχουν την εξουσία».
«Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση, που τα θεμέλια της φιλελεύθερης δημοκρατίας απειλούνται» είχε επισημάνει και είχε προσθέσει: «Το τοπίο είναι πλέον βαθιά δυστοπικό και επισήμως. Οι άνθρωποι της γενιάς μου και οι μεγαλύτεροί μου ακόμη περισσότερο αντιλαμβάνονται εύκολα τις αναλογίες με τη δεκαετία του ’50 και του ’60. Γυρίσαμε πίσω. Δραματικά πίσω. Ο πατέρας μου που μου μιλούσε για τους χαφιέδες του μετεμφυλιακού κράτους που τον παρακολουθούσαν έφυγε από τη ζωή εδώ και δέκα χρόνια, κι εμείς συζητάμε τα ίδια ακόμη. Απλώς με νέες μεθόδους και νέες τεχνολογίες».
Λίγους μήνες αργότερα, ο Νίκος Μαραντζίδης σε άρθρο του στην «Καθημερινή» καλούσε: «ως φιλελεύθερος ανέμενα, όπως κι εσείς, ότι οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι θα έβγαιναν "από τη φοβική σκιά του 2015" και θα έλεγαν τα πράγματα με το όνομά τους, πως δηλαδή η υπόθεση των υποκλοπών συνιστά μια κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και των όρων της ίδιας της δημοκρατίας.
»Συμμεριζόμαστε τις ίδιες αγωνίες λοιπόν. Βεβαίως εγώ δεν ανήκω στους φίλους της κυβέρνησης και δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να κατανοήσω πώς σκέφτονται οι φιλελεύθεροι φίλοι της. Αναρωτιέμαι, εντούτοις, πώς μπορεί μια κυβέρνηση που εμπλέκεται σε τέτοιο σκάνδαλο να διαθέτει ακόμη φιλελεύθερους φίλους. Όμως πρόκειται ασφαλώς για μια υποκειμενική θεώρηση και με κανέναν τρόπο δεν σκοπεύω να θίξω τις πολιτικές σας προτιμήσεις ή άλλων συμπολιτών μας».
Στο άρθρο αυτό απάντησαν χωρίς περιστροφές τόσο η καθηγήτρια στο τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας Βάσω Κιντή, αλλά και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Φλωρίδης.
Η Βάσω Κιντή σημείωσε: «Μεγάλο καημό εκφράζει σήμερα ο Ν. Μαραντζίδης στην Καθημερινή για τη φιλελεύθερη δημοκρατία που, ενώ κινδυνεύει, όπως λέει, από τις υποκλοπές, δεν έχει την υποστήριξη που χρειάζεται από τους φιλελεύθερους διανοουμένους οι οποίοι υποστηρίζουν ακόμη τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση. Εγώ προσωπικά δεν δηλώνω φιλελεύθερη, αλλά θα έλεγα ότι μπορεί να βρει παρηγοριά στην υποστήριξη της φιλελεύθερης δημοκρατίας από τον Πολάκη που ήθελε να χώσει δημοσιογράφο 3 μέτρα κάτω από τη γη, από τον Ν. Παππά που έστηνε τους διαγωνισμούς για τα κανάλια και δικάζεται, από αυτούς που παρακολουθούσαν τον Πιτσιόρλα, από εκείνους που εκβίαζαν δικαστές με πρωτοσέλιδα, και από τους φίλους γενικά του Παπαγγελόπουλου που δικάζεται κι αυτός. Αφού συνοδοιπορεί μαζί τους, θα τους εμπιστεύεται για το πόσο νοιάζονται για τη φιλελεύθερη δημοκρατία.
»Όσο για το ίδιο το ζήτημα: Η άρνηση της κυβέρνησης και οι αντιδράσεις της ακόμη κι αν θεωρηθούν προσχηματικές, αποτυχημένες ή/και υποκριτικές, δείχνουν ότι δέχεται να κρίνεται με βάση τις αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Προσπαθεί δηλαδή, επιτυχώς ή όχι, δεν έχει σημασία, να αποσείσει τις κατηγορίες, να δείξει ότι δεν παραβίασε αρχές, δεν έκανε κάτι παράνομο κ.λπ. Αυτό είναι διαφορετικό από τους πανηγυρισμούς για τον έλεγχο των ΜΜΕ, τις υποσχέσεις για έλεγχο των αρμών της εξουσίας και το στήσιμο με τις 10 κάλπες στη Βουλή ως πεμπτουσία της δημοκρατίας».
Ο Γιώργος Φλωρίδης παρατήρησε: «Αυτές τις μέρες διεξάγονται δύο ξεχωριστές δίκες στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο της χώρας, με κατηγορούμενους πρωτοκλασάτους και εμπίστους υπουργούς του Α. Τσίπρα. Η μία για τη σκευωρία Novartis (Δ. Παπαγγελόπουλος) και η άλλη για την απόπειρα ολοκληρωτικού ελέγχου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών (Ν. Παππάς).
»Σε άλλο Δικαστήριο διεξάγεται η δίκη για το ολοκαύτωμα 103 ανθρώπων στο Μάτι, εξαιτίας της πρωτοφανούς ανικανότητας της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. Και ενώ συμβαίνουν αυτά, ο Ν. Μαραντζίδης στην Καθημερινή, καλεί τους φιλελεύθερους διανοούμενους να "βγουν από τη φοβική σκιά του 2015" και να καταγγείλουν τον Μητσοτάκη για "κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και των όρων της ίδιας της δημοκρατίας". Μάλιστα! Να βγουν οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι "από τη φοβική σκιά του 2015" για να τους λούσει το φως της "δεύτερης φοράς αριστεράς", που έρχεται με φόρα να καταλάβει όλους τους αρμούς της εξουσίας (Δικαιοσύνη, Ανεξάρτητες Αρχές, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) και με μπροστάρη τον Πολάκη, να ολοκληρώσει ό,τι δεν κατάφερε την πρώτη φορά: την πλήρη διάλυση θεσμών, οικονομίας, κοινωνίας και χώρας!».
«Στροφή» Μαρατζίδη
Η στάση του καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας σχολιάστηκε κυρίως επειδή στο παρελθόν είχε προκαλέσει πολεμική γύρω από την επιστημονική θεώρησή του για την αριστερά και τον εμφύλιο. Μαζί με τον Στάθη Καλύβα έχουν δημιουργήσει μια νέα τάση στη μελέτη της περιόδου της Κατοχής, η οποία εν πολλοίς αμφισβητεί τη θεώρηση της κυρίαρχης ιστοριογραφίας της περιόδου.
Δεδομένης της ιδεολογικής «προέλευσής» του, ο Νίκος Μαραντζίδης έχει κατηγορηθεί ότι «πρόδωσε» την οικογένεια –που έχει στενές σχέσεις με το ΚΚΕ– και χαρακτηρίστηκε «εχθρός της αριστεράς» και «αντικοµµουνιστής». Το 2014 άγνωστοι που αυτοαποκαλούνταν «υπερασπιστές της αριστεράς» τού επιτέθηκαν σε καφετέρια της Θεσσαλονίκης, χτυπώντας τον στο κεφάλι και στο σώμα.
«Ήταν βαλτοί και λειτούργησαν σαν εκτελεστές. Κάποιος τους υπέδειξε ότι ο Μαραντζίδης είναι εκεί κι αυτοί ήρθαν για να δείρουν. Ούτε καν με γνώριζαν. [...] Πρόκειται για ηλίθια-επικίνδυνα άτομα, ενεργούμενα, στο βαθμό που μπορούν ακόμη και να σκοτώσουν έναν άνθρωπο. Η λογική της κοινοτοπίας του κακού… » είχε δηλώσει τότε ο ίδιος.
9°
