Ο Μάνος Βουλαρίνος σχολιάζει την εγκληματικότητα στην Ελλάδα και γράφει για την ανάγκη σοβαρής, επαγγελματικής και υπεύθυνης αστυνόμευσης.
Κυριακή βράδυ, γύρω στις 9, στην πλατεία της Νέας της Σμύρνης, την ώρα που είναι γεμάτη με κανονικούς ανθρώπους (ξέρετε, αυτούς που δεν κυκλοφορούν οπλισμένοι γυρεύοντας να σκοτώσουν, δεν θέλουν να βιάσουν, δεν θέλουν να καταστρέψουν) ένας μαφιόζος εκτελεί άλλους δύο. Αστυνομία πουθενά. Σε μια από τις πιο πολυσύχναστες πλατείες του λεκανοπεδίου, σε μια μεσοαστική και καθόλου υποβαθμισμένη συνοικία, ένας εκτελεστής αισθάνεται αρκετά άνετα ώστε να δράσει μια ώρα που η γειτονική παιδική χαρά έχει ακόμα παιδιά. Ξέρει ότι κανείς δεν θα προσπαθήσει να τον εμποδίσει.
Περίπου 36 ώρες μετά, στις 11 το πρωί της Τρίτης, τέσσερις συμπολίτες με κουκούλες μπουκάρουν στο κατάστημα της Rolex, χτυπούν τον φύλακα και κλέβουν 18 ρολόγια με όλη τους την άνεση. Το ότι το κατάστημα βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας καμία 400αριά μέτρα από την Βουλή δεν τους ανησυχεί καθόλου. Ξέρουν ότι ακόμα κι εκεί κανείς δεν θα υπάρχει για να τους εμποδίσει.
Τα δύο αυτά περιστατικά έρχονται μετά από τις πολυήμερες «διαμαρτυρίες» για «δικαιοσύνη» κάποιων ρομά στις οποίες πυρπόλησαν, κατέστρεψαν, λεηλάτησαν και πυροβόλησαν με όλη τους την άνεση αφού ήξεραν ότι κανείς δεν θα έκανε το οτιδήποτε για να τους εμποδίσει.
Εκτελεστές, ληστές, βάνδαλοι και λοιποί παραβατικοί ξέρουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όποτε θέλουν, οπουδήποτε θέλουν αφού κανείς δεν θα βρεθεί να τους εμποδίσει. Η αστυνόμευση στην πόλη και η προστασία των πολιτών από τις εγκληματικές-αντικοινωνικές δραστηριότητες είναι ένα κρύο αστείο με το οποίο ούτε να γελάσουμε πια δεν μπορούμε.
Μετά την εκτέλεση στη Νέα Σμύρνη ακούστηκε η δικαιολογία ότι η αστυνομία αποτραβήχτηκε από την περιοχή εξαιτίας των διαμαρτυριών για τις ξυλιές που έφαγε εκείνος ο συμπολίτης που πήγε να ξεφύγει από σύλληψη. Υποθέτω ότι πρόκειται για αντικυβερνητική προπαγάνδα, διαφορετικά λίγα πράγματα είναι τόσο ανησυχητικά όσο μια κυβέρνηση που υποτάσσεται στις φωνές περιθωριακών μειοψηφιών.
Σε κάθε περίπτωση, αν για την άνεση με την οποία δρουν οι εκτελεστές στη Νέα τη Σμύρνη υπεύθυνες είναι οι προ τριετίας διαμαρτυρίες, για την άνεση με την οποία οι κακοποιοί δρουν στο κέντρο της πρωτεύουσας, μια ανάσα από τη Βουλή, ποιος είναι υπεύθυνος; Για τη δράση των «διαμαρτυρόμενων» ρομά; Για τη δράση όποιου θέλει να παραβιάσει τον νόμο και να εγκληματήσει; Ποιος φταίει που ολόκληρη η χώρα έχει γίνει το λούνα παρκ της παραβατικότητας;
Από μαφιόζους εκτελεστές μέχρι επικίνδυνους οδηγούς (δηλαδή υποψήφιους εκτελεστές) κάθε εγκληματίας, κάθε επικίνδυνος αντικοινωνικός, κάθε παραβατικός ξέρει ότι το τελευταίο που έχει να φοβάται είναι η αστυνομία και ότι η πιθανότητα να συλληφθεί είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από το να έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με έναν μονόκερο (η πιθανότητα να τιμωρηθεί είναι ακόμα μικρότερη).
«Επεμβαίνει η αστυνομία φωνάζετε, δεν επεμβαίνει πάλι φωνάζετε» παπαγαλίζουν κάποιοι συμπολίτες που έχουν καταπιεί αμάσητη την προπαγάνδα που σκοπό έχει να απαλλάξει από οποιαδήποτε ευθύνη την ΕΛΑΣ και την κυβέρνηση. Ίσως επειδή δεν σκέφτονται ότι: α) δεν διαμαρτύρονται όλοι για όλα β) καθόλου παράλογο δεν είναι κάποιος να θέλει και αποτελεσματική αστυνόμευση και σεβασμό στους νόμους από αυτούς που τους επιβάλουν (ποιος με τα σωστά του ισχυρίζεται ότι οι νόμοι δεν πρέπει να ισχύουν για τους ένστολους;) γ) τι διάολο αστυνομία είναι αυτή που καθορίζει τη δράση της ανάλογα με το κοντό και το μακρύ του καθενός;
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ έχω κουραστεί να νιώθω έρμαιο στις ορέξεις κάθε παραβατικού, να νιώθω απροστάτευτος και ταυτόχρονα να φοβάμαι την ανικανότητα και την αδιαφορία αυτών που πληρώνω για να επιβάλουν τον νόμο. Και θέλω οι αστυνομικοί ΚΑΙ να επεμβαίνουν οπουδήποτε παραβιάζεται ο νόμος ΚΑΙ να το κάνουν σεβόμενοι τον νόμο κι όχι ως ημίτρελοι βιτζιλάντε. Θέλω ΚΑΙ να μην είναι φοβισμένοι ΚΑΙ να μη φοβίζουν τους νομοταγείς πολίτες ΚΑΙ να τους φοβούνται οι παραβατικοί και οι εγκληματίες. Θέλω σοβαρή, επαγγελματική και υπεύθυνη αστυνόμευση. Ό,τι δηλαδή θέλουν όλοι εκτός από τους περιθωριακούς, τους παραβατικούς, τους εγκληματίες. Ό,τι δεν έχει καταφέρει να προσφέρει (ή δεν έχει καμία διάθεση να προσφέρει) η κυβέρνηση. Και μπράβο της.
ΥΓ – Για να δείτε ότι βλέπω και τα θετικά να πω ότι όταν ο υπουργός που (για άγνωστο λόγο) λέγεται «Προστασίας του Πολίτη» λέει ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στον νόμο έχει απόλυτο δίκιο. Όπως πια είναι φανερό, όπου κι αν ζουν, όπου κι αν εργάζονται, όλοι οι πολίτες είναι το ίδιο αφημένοι στη μοίρα τους.
7°
