Ο δικηγόρος και πρώην υπουργός, Γιώργος Φλωρίδης αναφέρθηκε στα μέτρα της πολιτείας για βία στον απόηχο της δολοφονίας του 19χρονου Άλκη στη Θεσσαλονίκη.
«Είναι σοβαρό λάθος η κυβέρνηση να παίρνει ξεχωριστά μέτρα για διάφορες βίαιες κοινωνικές ομάδες, όπως τώρα που λέει ότι θα πάρει μέτρα για να αντιμετωπίσει την οπαδική και αθλητική βία. Οι διατάξεις στον ποινικό οικοδόμημα για την αντιμετώπιση της εγκληματικής συμπεριφοράς, πρέπει να είναι ίδιες για όλους. Η βία είναι βία, η εγκληματικότητα είναι εγκληματικότητα», τόνισε ο δικηγόρος και πρώην υπουργός, Γιώργος Φλωρίδης, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα με αιχμή τη συζήτηση που έχει ξεκινήσει στον απόηχο της δολοφονίας του 19χρονου Άλκη στη Θεσσαλονίκη.
«Αν κάνουμε ένα ιδιώνυμο για την οπαδική βία, θα πρέπει μετά να κάνουμε ένα άλλο ιδιώνυμο για την πανεπιστημιακή βία, ένα άλλο για τις διαδηλώσεις κτλ. Γιατί είναι κάτι διαφορετικό ένας νταής που μπαίνει σε ένα καφενείο και σακατεύει στον ξύλο έναν αδύναμο επειδή του έχει μπει στο μάτι; Πρέπει να κάνουμε ιδιώνυμο και για αυτόν;», διερωτήθηκε.
Επίσης, χαρακτήρισε κολοσσιαίο λάθος τα περί αυστηροποίησης των ποινών. «Οι ποινές δεν πρέπει να είναι μεγάλες, διότι όταν είναι μεγάλες σε σχέση με την πράξη που έχει γίνει, το δικαστήριο ψάχνει τρόπο να μην τις επιβάλλει. Πρέπει να είναι τέτοιες που να αντιστοιχούν στην εγκληματική πράξη που έγινε, αλλά κυρίως να εκτελούνται. Όπως γίνεται σε όλες τις σοβαρές δυτικές δημοκρατίες. Δεν χρειαζόμαστε έναν νόμο από μια τριτοκοσμική χώρα, χρειαζόμαστε το νομικό σύστημα της Σουηδίας, της Δανίας, της Αγγλίας, της Γερμανίας, όπου οι ποινές εκτελούνται», επισήμανε.
Έφερε ως παράδειγμα μια δίκη, όπου ένας πολίτης καταδικάστηκε σε 7 χρόνια κάθειρξη στο Βέλγιο και στην Ελλάδα καταδικάστηκε σε 13 χρόνια κάθειρξη, αλλά ο ίδιος ζήτησε να εκτελεστεί η ποινή του στην Ελλάδα. «Και όταν ο δικαστής τον ρώτησε γιατί επιλέγει τα 13 της Ελλάδας, η κυνική απάντηση ήταν ότι στο Βέλγιο όταν λένε 7 χρόνια εννοούν 7 χρόνια, ενώ στην Ελλάδα τα 13 χρόνια το πολύ να γίνουν 4», τόνισε, σημειώνοντας ότι «όσο μένουμε σε αυτή την αντίληψη, είναι προφανές ότι αυτά τα γεγονότα δεν θα μπορούν να αντιμετωπιστούν».
«Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να τα δούμε συνολικά, ότι ευκαιριακά και δημοσιογραφικά. Δεν γίνεται έτσι. Απολύτως σαθρό το ποινικό μας οικοδόμημα. Κάποια βασικά άρθρα στην εποχή μου ήταν 3 σειρές, τόσο λιτός ο Κώδικας. Τώρα είναι 103 γιατί παρεισέφρησαν του κόσμου οι προσπάθειες για να διευκολύνονται οι πάσης φύσεως εγκληματίες, απλώς να περνούν μια βόλτα από τα δικαστήρια. Οι δικαστές πολλές φορές, λένε τι στην ευχή κάνουμε;», είπε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον κ. Φλωρίδη, συνεχίζουμε στη χώρα μας να κάνουμε το ίδιο επαναλαμβανόμενο λάθος, δηλαδή όταν συμβαίνει ένα βίαιο ή ένα τραγικό γεγονός – όπως η δολοφονία ενός νέου ανθρώπου- τότε αρχίζουμε και συζητάμε για τα θέματα που συμβαίνουν σε αυτόν τον χώρο. «Τώρα ας πούμε με αφορμή την τραγική δολοφονία του 19χρονου Άλκη συζητάμε για την οπαδική βία. Κατά καιρούς συζητάμε για τη βία στα Πανεπιστήμια, στις διαδηλώσεις με τις καταστροφές περιουσιών όπου κινδυνεύουν και ανθρώπινες ζωές, στις οικογένειες. Συζητάμε για μια διάχυτη βία στην ελληνική κοινωνία, η οποία δεν είναι τωρινή, είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Και συζητάμε τη βία, ξεκομμένη από την συνολική εγκληματικότητα και παραβατικότητα στη χώρα. Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα, τα μέτρα που λαμβάνονται κάθε φορά να είναι αποσπασματικά και αναποτελεσματικά, επειδή δεν θέλουμε να κοιτάξουμε κατάματα το συνολικό πρόβλημα», εξήγησε.
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει σε σοβαρή χώρα του δυτικού κόσμου που να έχει κοινοβουλευτική δημοκρατία, «ποινικό σύστημα σαν το ελληνικό, το οποίο να φροντίζει τόσο πολύ μην τυχόν πάθει κάτι ο εγκληματίας. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο το φροντίζει αυτό. Η πρώτη του φροντίδα είναι, εάν κηρυχθεί ένοχος, να δεσμεύει ο νόμος τον δικαστή να του χορηγήσει τόσα ελαφρυντικά. Ο δικαστής παύει να είναι δικαστής, δεν εκτιμά ως ένας δικαστής με ελεύθερη βούληση. Έχει μια νομοθεσία η οποία διαμορφώθηκε στα χρόνια και του λέει τι θα κάνει. Οπότε η ποινή γίνεται εξευτελιστική. Ακόμα δε και η ποινή που θα επιβληθεί, κάποια διάταξη θα φροντίσει ώστε να μην εκτελεστεί και αυτός πρέπει να αφεθεί ελεύθερος. Εάν υπάρχουν και κάποιες ποινές στη συνέχεια που είναι μεγάλες και οι οποίες πρέπει να εκτελεστούν, τότε κάποιος νόμος Παρασκευόπουλου αλλά όχι μόνο Παρασκευόπουλου, και πολλών άλλων κατά καιρούς, θα φροντίσει όλοι αυτοί που μάλλον αισθάνονται άσχημα στις φυλακές αφού έχουν διαπράξει του κόσμου τα κακουργήματα, να βγουν πολύ νωρίτερα από ότι θα έπρεπε να βγουν», διευκρίνισε.
«Αυτό οδηγεί σε ένα αίσθημα ατιμωρησίας που ξεκινά από μικρές ηλικίες. Για παράδειγμα οι μαθητές στα σχολεία που σπάνε θρανία και κάνουν ζημιές, έχουν καμιά επίπτωση σε αυτά που κάνουν; Καμία. Αυτό εμπεδώνει σε όλους τη βεβαιότητα ότι σε αυτό τον τόπο, ό,τι και αν κάνεις δεν τιμωρείσαι. Ακόμα και να τιμωρηθείς βαριά, κάποιος θα φροντίσει για κάποιους λόγους, η βαριά ποινή να γίνει ελαφριά στη συνέχεια», ανέφερε.
Επιπλέον, ο πρώην υπουργός διεμήνυσε ότι μια κοινωνία δεν μπορεί να μένει μόνο στο ποινικό σκέλος. «Πρέπει να κάνει και μια μακροπρόθεσμη δουλειά σε βάθος. Πρέπει να αρχίσει πολύ σοβαρή δουλειά από τα σχολεία, την οικογένεια και τα χυδαία ΜΜΕ που πρέπει να βρούμε τρόπο να τα περιθωριοποιήσουμε. Η Δημοκρατία πρέπει να βρει τρόπο να αμυνθεί απέναντι στην προοπτική της και η προοπτική της είναι μια υγιής κοινωνία απαλλαγμένη από τη βία και την εγκληματικότητα», σημείωσε.
