Πολιτικη & Οικονομια

Το δώρο του Μητσοτάκη στον ΣΥΡΙΖΑ

Το μόνο που έπρεπε να κάνει ο πρόεδρος της ΝΔ ήταν το από κάθε άποψη σωστό: να διαγράψει τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο

41586-784579.jpg
Μάνος Βουλαρίνος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Κυριάκος Μητσοτάκης και Κωνσταντίνος Μπογδάνος
© Eurokinissi/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ

Σχόλιο για τον Κωνσταντίνο Μπογδάνο, την αναδημοσίευση της λίστας των νηπίων, την αντίδραση Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΡΙΖΑ.

Όταν ο Μπογδάνος ανέβασε στο τουίτερ το δημοσίευμα με τίτλο «Ο σοκαριστικός κατάλογος μαθητών νηπιαγωγείου της Αθήνας» στο οποίο, συνοδεία λίστας με ονόματα νηπίων, περιγραφόταν το πόσο άσχημο είναι που τα περισσότερα ονόματα σε ένα νηπιαγωγείο δεν είναι ελληνικά, έδινε μια τέλεια ασίστ στον Μητσοτάκη. Μια ασίστ που θα του έδινε την ευκαιρία να αποδείξει πως οι κατηγορίες για ακροδεξιά στροφή ή για υποταγή στην ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματος του είναι αβάσιμες. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ο πρόεδρος της ΝΔ ήταν το από κάθε άποψη σωστό: να διαγράψει τον βουλευτή που όχι μόνο ανέβασε άρθρο που περιείχε λίστα με ονόματα παιδιών, αλλά και (ανεξαρτήτως λίστας) περιέγραφε ως σοκαριστική την πληθώρα μαθητών με ονόματα που δεν έχουν κατάληξη -πουλος, -ίδης, -διάρης, -λιάκος ή -ντίνας. Να κάνει δηλαδή ό,τι έκανε πριν τις νικηφόρες εκλογές με τον Δήμαρχο Άργους, Καμπόσο.

Ήταν μια ευκαιρία για τον Μητσοτάκη να δείξει (και μετεκλογικά) πως η πολυσυλλεκτικότητα δεν περιλαμβάνει τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τη στοχοποίηση νηπίων. Ήταν μια ευκαιρία να εξηγήσει πως η φοίτηση ξένων μαθητών στα ελληνικά σχολεία δεν είναι απειλή, αλλά δυνατότητα για το ελληνικό κράτος να συνδιαμορφώσει τις προσωπικότητες των παιδιών αυτών και να μην τα κάνει παρίες που κάποιοι από αυτούς, ως παρίες, θα ριζοσπαστικοποιηθούν. Ήταν μια ευκαιρία να περιγράψει πως, από τη στιγμή που κόσμος χωρίς μετανάστευση δεν υπάρχει, η στοχοποίηση και η απομόνωση των παιδιών είναι ο καλύτερος δρόμος για την αντικοινωνική ριζοσπαστικοποίηση η οποία μπορεί να είναι βούτυρο στο ψωμί των Μπογδάνων (καθώς θα επιβεβαίωνε τη ρητορική τους) αλλά για την κοινωνία είναι καταστροφική. Ήταν μια ευκαιρία να πει πως άλλο το υπαρκτό μεταναστευτικό πρόβλημα και άλλο η στοχοποίηση των μαθητών του ελληνικού σχολείου*. Να πει πως τα παιδιά δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία.

Ήταν επίσης μια ευκαιρία να αποδείξει πως η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ και πως η «πολυσυλλεκτικότητα» έχει όριο. Πως ο ίδιος δεν θα αντιμετωπίσει τις χοντράδες των βουλευτών του με την ανοχή που ο Αλέκσης αντιμετωπίζει τις χοντράδες των δικών του.

Η ευκαιρία γινόταν ακόμα μεγαλύτερη αν κανείς σκεφτεί πως στα θολά νερά που ψαρεύει ψήφους ο Μπογδάνος η ΝΔ έχει πολύ μεγαλύτερα ονόματα και πως, συγκρινόμενη με τη δική τους, η επιρροή του Μπογδάνου είναι ασήμαντη για να δικαιολογεί οποιονδήποτε φόβο.

Κι όμως, όπως φαίνεται, ο Μητσοτάκης μπροστά στο κενό τέρμα σαν να φοβήθηκε κι έστειλε την μπάλα στα περιστέρια.

Κι έτσι έκανε στον ΣΥΡΙΖΑ ένα πολύ ωραίο δώρο: χάρισε άλλο ένα (πολύ πιο σοβαρό)** επιχείρημα περί «ακροδεξιάς στροφής», όπως και (κι αυτό είναι το σημαντικότερο) μια απάντηση εκεί που οι σύντροφοι δεν είχαν καμία: από δω και στο εξής κάθε αναφορά στην συριζαϊκή ανοχή σε αντιθεσμικές κορώνες θα απαντιέται με την ανοχή στον Μπογδάνο. Από δω και στο εξής οι απλώς δεξιοί ή κεντροδεξιοί βουλευτές της Νέας της Δημοκρατίας (οι περισσότεροι δηλαδή) θα πρέπει να απολογούνται για τον Μπογδάνο όπως μέχρι τώρα οι συνάδελφοί τους του ΣΥΡΙΖΑ απολογούνται για τους δικούς τους ακραίους. Μάλιστα για τους βουλευτές της ΝΔ τα πράγματα θα είναι χειρότερα καθώς, ενώ η ακρότητα (γνήσια ή θεατρική) είναι οργανικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ισχύει το ίδιο για τη ΝΔ. 

Όλα αυτά μπορεί προς το παρόν να μην έχουν ιδιαίτερη σημασία. Κανένας κεντρώος που ψήφισε ΝΔ δεν πρόκειται να μετακινηθεί όσο η μετακίνησή του θα συνεπάγεται όφελος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι αναμνήσεις της Πρώτης Φοράς Αριστεροακροδεξιάς δεν θα τον αφήνουν να φύγει μακριά από τη ΝΔ. Μόνο που οι κεντρώοι, αυτοί που έδωσαν τη νίκη και δίνουν τη μεγάλη διαφορά στις δημοσκοπήσεις, θα στηρίζουν με όλο και πιο βαριά καρδιά. Και όποιος στηρίζει με βαριά καρδιά, την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια όταν βρει την ευκαιρία. Και επειδή τα κενά στην πολιτική δεν διατηρούνται για πολύ, η ευκαιρία δεν θα αργήσει να έρθει. Και μπράβο της.

*κάποιοι μπορεί να πουν πως τα «ναι μεν αλλά» του υφυπουργού Παιδείας Συρίγου για τον Μπογδάνο δείχνουν πως ίσως στο ελληνικό σχολείο τα παιδιά να μην είναι στα καλύτερα χέρια, αλλά ευτυχώς ο κ. Συρίγος δεν είναι υπεύθυνος ούτε για τα νηπιαγωγεία που ανήκουν στους δήμους ούτε και για τα δημοτικά.

**πολύ πιο σοβαρό από τη στιγμή που τα μεγάλα ονόματα της πολύ δεξιάς πτέρυγας της ΝΔ κατηγορούνται κυρίως για το παρελθόν τους και είναι αρκετά έμπειρα και προσεκτικά ώστε να μην εκτίθενται με τέτοιο ακραίο τρόπο στο παρόν και να μην τα βάζουν με νήπια.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ