Απεργούν, διαδηλώνουν και διαμαρτύρονται ποικιλοτρόπως οι δημόσιοι υπάλληλοι για την αξιολόγηση. Προφανώς οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ δεν έχουν ακούσει– ή δεν εμπιστεύονται - τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος γραπτώς δήλωσε ότι η αξιολόγηση είναι μόνο για το θεαθήναι.
Συγκεκριμένα, απαντώντας σε επιστολή του προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας, «ο κ. Μητσοτάκης ξεκαθαρίζει ότι η διαδικασία της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων δεν συνδέεται με το πρόγραμμα κινητικότητας – διαθεσιμότητας, με απολύσεις, αλλά ούτε και με μισθολογικές μειώσεις. Οποιοσδήποτε αρνητικός συσχετισμός με τη διαδικασία αξιολόγησης συνιστά απλώς παραπληροφόρηση».
Η μόνη χρησιμότητα την οποία αποδίδει ο υπουργός στην αξιολόγηση είναι ο εντοπισμός των υπαλλήλων «με συγκριτικά μειωμένη απόδοση» ώστε αυτοί «να έχουν την ευκαιρία να βελτιωθούν και να αποδώσουν καλύτερα, πράγμα που αποτελεί καθήκον και υποχρέωση της κάθε διοίκησης προς το ανθρώπινο δυναμικό της και πρωτίστως βέβαια προς την κοινωνία και τους διοικούμενους».
Αν αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης – η βέλτιστη εξυπηρέτηση του πολίτη - τότε έχω μία πρόταση γι αυτήν και τους συνδικαλιστές: αξιολόγηση των υπηρεσιών από τους πολίτες, τουλάχιστον εκείνων των υπηρεσιών με τις οποίες οι «διοικούμενοι» πολίτες έρχονται σε άμεση επαφή. Εφορίες, πολεοδομίες, δημοτικές υπηρεσίες, νοσοκομεία, σχολεία, δικαστήρια, κ.α.. Αρκεί μία διαδικτυακή εφαρμογή για να μπορεί ο πολίτης να αξιολογεί συγκεκριμένο υπάλληλο, τμήμα, διοικητική μονάδα και διαδικασία. Μάλιστα, τεχνικά είναι εύκολο να επιβεβαιώνεται ότι ο πολίτης έχει όντως επισκεφθεί πρόσφατα την αξιολογούμενη υπηρεσία και έχει όντως εξυπηρετηθεί από τον συγκεκριμένο αξιολογούμενο υπάλληλο. Ταυτόχρονα, υπάρχει και δυνατότητα η αξιολόγηση να γίνεται ανώνυμα – με τη χορήγηση κάποιου τυχαίου κωδικού, για παράδειγμα. Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο εδώ δεν είναι η τεχνική ανάλυση του τρόπου διενέργειας της αξιολόγησης αλλά η κατάθεση της πρότασης.
Ακόμα και αν δεν φτάνει σε επίπεδο συγκεκριμένου υπαλλήλου, η αξιολόγηση και μόνο της διαδικασίας (που μπορεί να αφορά και διαδικτυακή εξυπηρέτηση) είναι χρυσάφι στα χέρια όποιου θέλει πραγματικά να βελτιώσει την ποιότητα της δημόσιας διοίκησης. Θα είναι εξόχως χρήσιμη σε κυβερνητικά στελέχη που δεν παίρνουν άδεια από τη δουλειά τους για να περιμένουν ένα ολόκληρο πρωινό στην ουρά στην εφορία για να ρωτήσουν μία διευκρίνιση. Που δεν έχουν ποτέ τρέξει για να βγάλουν μία άδεια ή ένα απίθανο χαρτί που απαιτεί η τάδε υπηρεσία (από γνωστό μου ζητήθηκε από τη ΔΟΥ το ΑΦΜ του δικαστηρίου που είχε εκδώσει συγκεκριμένη απόφαση υπέρ του!). Σε στελέχη που θεωρούν φυσιολογικό να χρειάζονται οι περισσότεροι πολίτες λογιστή για την κατάθεση μία «απλής» φορολογικής δήλωσης. Σε πολιτικούς που νοσηλεύονται σε ιδιωτικά νοσοκομεία (ή που αν πάνε σε δημόσια το προσωπικό ξεσκίζεται να τους εξυπηρετήσει), που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και σε πανεπιστήμια στην Αγγλία και την Αμερική.
Για παράδειγμα, αν υπήρχε ένα τέτοιο σύστημα, είναι βέβαιο ότι κανένας υπουργός δεν θα έβγαινε να υπερηφανευθεί ότι «απλοποιείται η διαδικασία χορήγησης άδειας επαγγέλματος ξεναγού» μόνο και μόνο επειδή η σχετική περίπλοκη, παράλογη και αντιαναπτυξιακή διαδικασία μπορεί πλέον να διεκπεραιώνεται σε ΚΕΠ.
Η εικόνα που έχουν οι χρήστες των υπηρεσιών είναι πάντα πολύτιμη σε όποιον θέλει να τις βελτιώσει, γι αυτό και οι μεγαλύτερες ιδιωτικές εταιρίες αναζητούν feed back από τους πελάτες τους. Οι πιο επιτυχημένες το αξιοποιούν δημιουργικά. Αν κυβέρνηση και συνδικαλιστές θέλουν αξιολόγηση λοιπόν, οι πολίτες είμαστε στη διάθεσή τους.
12°
