Την πρόθεσή του να θέσει υποψηφιότητα για τον Δήμο Αθηναίων ανακοίνωσε ο μουσικοσυνθέτης Μάριος Στρόφαλης με ένα κείμενό του στο Facebook.
Η ανακοίνωση:
Θέλω να σας ανακοινώσω κάτι που αφορά κατ’ αρχήν εμένα και επιθυμώ πάρα πάρα πολύ να αφορά και εσάς.
Αποφάσισα μετά από πολλή σκέψη να είμαι υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων.
Ανεξάρτητος, μακριά από κόμματα και αγκαλιασμένος από πολιτιστικές, κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες πολιτών.
Γεννήθηκα στην Αθήνα, στον Άγιο Παύλο, έζησα για τρία χρόνια στο Παρίσι και επέλεξα να επιστρέψω στην Αθήνα. Έζησα για 12 περίπου χρόνια απέναντι από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Πατησίων και μετά επανήλθα στον Άγιο Παύλο, πάνω από το σταθμό Λαρίσσης, κάτω από την πλατεία Βάθη ή Βάθης όπου ζω με την γυναίκα μου και το γιο μου. Τα σχολεία μου ήταν το 55ο Δημοτικό της Λιοσίων, το 2ο Γυμνάσιο και Λύκειο Αθηνών της Αχαρνών, το Εθνικό Ωδείο της πλ. Βάθη, το Βιολογικό του Παν/μίου Αθηνών και τα υπόλοιπα στο Παρίσι.
Τα τελευταία τρία χρόνια εκτελούσα χρέη καλλιτεχνικού συμβούλου για τα φεστιβάλ της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων. Σ’ αυτά τα χρόνια κάποιοι με είδατε να τρέχω, να το παλεύω, να δημιουργώ το Athens world music festival, το open air cinema, να αναμορφώνω το jazz festival σε Athens Technopolis Jazz festival, να προσπαθώ να δώσω βήμα σε νέους δημιουργούς και συνάμα να συμβάλλω σε ένα πρόγραμμα υψηλής αισθητικής.
Δεν κλείστηκα μέσα στο οικόπεδο της Τεχνόπολης. Ήμουν όσο πιο πολύ ενεργός μπορούσα μέσα στην πόλη, είτε σαν οργανωτής είτε σαν καλλιτέχνης. Έτσι κατέληξα να κάνω το σημαντικότερο πράγμα που μπόρεσα, για το οποίο είμαι πολύ περήφανος.
Το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο.
(Το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο δημιουργήθηκε μέσα στο 2012 από πολλές ανεξάρτητες καλλιτεχνικές ομάδες της πόλης με στόχο την αξιοποίηση στο μέγιστο δυνατό βαθμό του καλλιτεχνικού εθελοντισμού, την ανάδειξη στην Ελλάδα και το εξωτερικό του καλλιτεχνικού μας δυναμικού, την ενίσχυση του πολιτιστικού τουρισμού και την στήριξη των πολιτιστικών και κοινωνικών αξιών. Το δίκτυο συνδικτυώνεται με άλλους φορείς και εγγυάται την επιτυχία των δράσεων όπου συμμετέχει, ενώ παράλληλα συγκεντρώνει ανταποδοτικά οφέλη, τα οποία και διανέμει στα μέλη του, εφαρμόζοντας ένα πρόγραμμα σύνθετης ανταλλακτικής μη νομισματικής οικονομίας. Σήμερα το δίκτυο αποτελείται από περισσότερες από 400 καλλιτεχνικές ομάδες και πολλούς εθελοντές διαχειριστές).
Με το δίκτυο δημιουργήσαμε ήδη 3 πολιτιστικά προγράμματα και τα αντίστοιχά τους φεστιβάλ.
Μικρό Παρίσι των Αθηνών (Petit Paris d’ Athenes)
Κήποι της Αθήνας (Athens Gardens festival)
Η Πατησίων μας (Patision Cinemart festival) (μια φωτογραφία για την Πατησίων).
Mέσα σε 2 χρόνια κάναμε πάνω από 30 μεμονωμένες δράσεις και επίσης το τετραήμερο Athens gardens festival 2013 στον Εθνικό κήπο και το 8ήμερο πολυφεστιβάλ «Μικρό Παρίσι των Αθηνών» στην ευρύτερη περιοχή γύρω από την πλατεία Βάθης.
Πιστέψτέ με, αυτά τα 3 χρόνια στον Δήμο ένιωσα πολλή μοναξιά και πάλεψα να ξεπεράσω πολλά εμπόδια. Η δημιουργία του δικτύου δεν ήταν καθόλου εύκολη υπόθεση.
Το κυριότερο πρόβλημα είναι η μόνιμη αδυναμία των αρχόντων να εντάξουν στον τρόπο διαχείρισης του Δήμου την ατζέντα του πολιτισμού και ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι ότι οι κομματικοί ή πολυ-κομματικοί Δήμαρχοι είναι υποχρεωμένοι και υποταγμένοι στα κόμματα που τους εξέλεξαν. Όμηροι και τελικά άβουλοι χωρίς ουσιαστικό όραμα, ταγμένοι στην πελατεία των κομμάτων, καταλήγουν να γίνουν εξουσιομανείς και στην καλύτερη περίπτωση απλώς διεκπαιρεωτικοί.
Δεν έχει καμιά σημασία, αν το κόμμα είναι αριστερό η δεξιό.
Το λογισμικό της εξυπηρέτησης του πελάτη παραμένει ίδιο. Τα συμβόλαια προς εξαργύρωση, τα ίδια.
Αρκεί να δει κανείς την πασαρέλα μέχρι να γίνει η επιλογή των υποψηφίων Δημάρχων. Λες και η Αθήνα είναι μια γεροντοκόρη που δεν την θέλει κανείς. Αρκεί να βρεθεί ο άγνωστος Χ που θα πάρει την εξουσία για λογαριασμό του κόμματος ή των συνεργαζόμενων κομμάτων. Λίγους μήνες πριν από τις εκλογές τα κόμματα πάντα ανακαλύπτουν έναν «άκαφτο», επί της ουσίας άσχετο, του δίνουν ένα στρατό από κομματικούς υποψηφίους, του φτιάχνουν ένα πρόγραμμα βασισμένο σε προηγούμενα προγράμματα που όλα παραπέμπουν στο πρόγραμμα του Τρίτση και πάνε για τη νίκη. Κι αν έρθει η νίκη τότε ο νεοεκλεγείς λέει την πρώτη του κουβέντα: Kαι τώρα τι κάνουμε;
Σα να μη φτάνει αυτό, η ειρωνεία είναι ότι οι υποψήφιοι Δήμαρχοι δεν είναι καν Αθηναίοι και, το χειρότερο, δεν κατοικούν στο Δήμο της Αθήνας. Είναι άνθρωποι των προαστίων.
Τι ακριβώς θέλουν; Ξέρουν; Έχουν όραμα; Θα το βρουν στην πορεία ή θα τους το βρουν τα κόμματα που θα τους εκλέξουν;
Το θέμα όμως είναι τι θέλουμε εμείς.
Προσωπικά θα ήθελα για μένα και την οικογένειάα μου μια σοβαρή ανεξάρτητη Δημοτική αρχή, που δεν ελέγχεται και δεν εκλέγεται από κόμματα, που σχεδιάζει και οραματίζεται, πολύ πριν αναλάβει τα ηνία, που αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες που παρέχονται πρωτίστως από το ανθρώπινο δυναμικό της Αθήνας.
Θα ήθελα μια Δημοτική αρχή ανοιχτή σαν βεντάλια, ευρισκόμενη σε μόνιμη όσμωση με την κοινωνία, που θα κάνει ανοιχτό προσκλητήριο για τη συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτιστική διαχείριση της κάθε γειτονιάς.
Τρία χρόνια τώρα αφιερώνω τον ευατό μου σ’ ένα πολιτιστικό όραμα που αρμόζει στην Αθήνα. Έστω και εξωθεσμικά, έστω και χωρίς την ουσιαστική στήριξη του Δήμου, το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο προκάλεσε μια μεταμόρφωση όπου κι αν ακούμπησε. Στους κήπους, στο εμπορικό κέντρο, στις βιτρίνες των άδειων καταστημάτων και των χώρων πολιτισμού της Πατησίων, στο δικό μας «μικρό Παρίσι των Αθηνών» δηλαδή από την Ομόνοια και την πλατεία Βάθης ως τον σταθμό Λαρίσσης εκεί που πολλοί δρόμοι έχουν Γαλλικά ονόματα.
Το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο έφτιαξε μια αξιοζήλευτη οργανωτική δομή προετοιμασίας υψηλών προδιαγραφών φεστιβαλικών θεσμών και διαχειρίστηκε με το καλύτερο τρόπο το ανθρώπινο δυναμικό είτε επρόκειτο για καλλιτέχνες είτε για διαχειριστές, διοχετεύοντας το σε στοχευμένη δημιουργική ή εκπαιδευτική απασχόληση.
Σ’ αυτήν την δύσκολη στιγμή της Αθήνας μας, της πόλης που γεννηθήκαμε και επιλέξαμε για να ζούμε και να εργαζόμαστε, εγώ , οι συνεργάτες μου και άλλοι δραστήριοι και οραματιστές Αθηναίοι αποφασίσαμε να συγκροτήσουμε έναν ανεξάρτητο συνδυασμό.
Το όνομα του συνδυασμού είναι Αθηναϊκά Πολιτιστικά Δίκτυα.
Η καρδιά του συνδυασμού είναι το Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο και μαζί του άλλα αντίστοιχα δίκτυα και ομάδες πολιτισμού, επιστημών, ενεργών πολιτών και επαγγελματιών.
Η ατζέντα της Δημοτικής διαχείρισης και πολιτιστικής αναμόρφωσης υπάρχει ήδη επεξεργασμένη στην φαρέτρα μας και είμαστε διατεθειμένοι να την χαρίσουμε στην κοινωνία του Δήμου Αθηναίων και άλλων επίσης Δήμων, όποιο κι αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς για άλλη μια φορά αυτός ο υπέροχος πλούτος της Αθήνας που είναι ο πολιτισμός του χθες , του σήμερα και του αύριο , όπως εμείς αποδεικνύουμε κάθε τόσο με τις δράσεις του δικτύου, δεν υπάρχει στο ρεπερτόριο των προερχόμενων από κόμματα υποψηφίων. Κι αν ακούγεται καμμιά λέξη είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Η κεντρική ιδέα έγινε πια ξεκάθαρη:
Mε στοχευμένο πολιτιστικό σχεδιασμό 2ετίας
οικοδομούμε γερές πολιτιστικές δομές και συμβάλλουμε καταλυτικά στην τουριστική απογείωση, την εμπορική ανάπτυξη, την επανάκαμψη της οικονομίας. Φτιάχνουμε επιτέλους την λεωφόρο των προοπτικών του Έλληνα δημιουργού, του Έλληνα καλλιτέχνη, της Ελληνικής καλλιτεχνικής ομάδας και του φιλέλληνα που μας τιμάει γιατί επέλεξε την Αθήνα και την Ελλάδα για πατρίδα του.
Βάζουμε την πολιτιστική διαχείριση και την καλλιτεχνική έκφραση μέσα στα σχολεία με τα προγράμματα προετοιμασίας των φεστιβάλ και συμβάλλουμε αποφασιστικά στην ξεπεσμένη δημόσια εκπαίδευση.
Το δίκτυο είναι ήδη έτοιμο να οικοδομήσει την Αθηναϊκή καλλιτεχνική ακαδημία.
Βάζουμε τα προγράμματα προετοιμασίας των φεστιβάλ σε όλη την κοινωνία και συμβάλλουμε αποφασιστικά στην επαναδημιουργία κοινωνικής συνοχής και κοινωνικών αξιών, στο ουσιαστικό γκρέμισμα της αποξένωσης, των εχθροτήτων και της εγκληματικότητας.
Είδαμε στο “Petit Paris d’ Athenes 2013’’ τον Οκτώβριο που μας πέρασε, πόσο πολύ μπορεί ένα φεστιβάλ να μεταμορφώσει μια κοινωνία . Από την κινητοποίηση και καλή λειτουργία του δημοσίου φορέα (Αστυνομία, καθαριότητα κ.λ.π.) έως την αλλαγή συμπεριφοράς περιθωριακών ανθρώπων.
Επαναφέραμε ήδη κατά πολλούς, ξανά μετά από πολλά χρόνια, την πολιτιστική διπλωματία και ανοίγουμε κι άλλους δρόμους για τον πολιτισμό, τον τουρισμό, το εμπόριο, την αγροτική και εν γένει εγχώρια παραγωγή. Μας αφορά ιδιαιτέρως η σχέση της Αθήνας και των δικτύων μας με την επαρχία , την αγροτική παραγωγή και την περιφερειακή δημιουργία.
Ανεβάσαμε τον εθελοντισμό σε άλλη διάσταση. Χωρίς μοιζέριες, χωρίς θλίψη, με δημιουργικούς στόχους, με την σαφή αίσθηση της επένδυσης, με την συμμετοχή σε μεγάλους κοινούς στόχους και οράματα. Με τη στοχευμένη αξιοποίηση του ταλέντου ή της θέλησης του καθενός. Δεν άργησαν και τα ανταποδοτικά οφέλη. Κι έρχονται συνεχώς κι άλλα!
Νικήσαμε το βάρος του χρήματος. Του χρήματος που ούτως ή άλλως δεν κυκλοφορεί αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα. Ούτε που μας ένοιαξε. Εκτιμήσαμε την ενέργειά μας και χτίσαμε δύο διεθνή φεστιβάλ και πάμε για το τρίτο και το τέταρτο.
Φαντάζεστε να μπορούσε να εφαρμοστεί το μοντέλο που οραματιστήκαμε και εφαρμόσαμε ήδη μέσα στο δίκτυο, το μοντέλο μιας παράλληλης σύνθετης ανταποδοτικής οικονομίας στον μεγαλύτερο Δήμο της Ελλάδας; Καμιά χαμένη ενέργεια. Όλες οι ανθρώπινες ενέργειες μπορούν να επενδυθούν στο πολιτιστικό θαύμα και τότε ποιος μας πιάνει.
Αυτήν την στιγμή στον Δήμο υπάρχουν εκτός από το Δημοτικό συμβούλιο, επτά διαμερισματικά συμβούλια, ένα για κάθε Δημοτική διαμερισματική κοινότητα. Εκεί θα έπρεπε να αποτυπώνεται η έκφραση της τοπικής κοινωνίας. Μα του κάκου όπως έγραφε και το αναγνωστικό του Δημοτικού στον καιρό μου.
Κι όμως οι φίλοι και υποστηρικτές του δικτύου από τις κατά τόπους γειτονιές της Αθήνας δεν περιμένουν την εξυγίανση της Δημοτικής δομής.
Ενεργοποιούνται συλλογικά, τους βοηθάμε κι εμείς με τη σειρά μας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας και αυτοδιαχειριζόμαστε τον δημόσιο χώρο.
Φαντάζεστε όλη αυτή η ενέργεια που τώρα επενδύεται σε αφιλόξενο περιβάλλον να βρει την πραγματική Δημοτική αγκαλιά;
Εκ πείρας σας λέω ότι μέσα στον Δήμο της Αθήνας υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί που οι περαστικοί εκκολαπτόμενοι πολιτικοί δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουν χαμπάρι, γιατί για πολύ καιρό αυτά που τους ενδιαφέρουν είναι η αυριανή πολιτική καρριέρα, τα κτίρια, τα έσοδα, τα έξοδα, τα πάντα εκτός από το ανθρώπινο δυναμικό. Μέσα στους δημοτικούς υπαλλήλους υπάρχουν διαμάντια που απλώς περιμένουν ένα όραμα για να μεγαλουργήσουν.
Φανταστείτε όμως πόσοι κρυμμένοι θησαυροί υπάρχουν αποξενωμένοι στην μεγαλούπολη. Τι κι αν την πόλη φωτίζει όμορφα ο Παρθενώνας , ποια κομματική δημοτική αρχή ασχολείται με το ανθρώπινο δυναμικό δίχως να κάνει αγγαρεία;
Και τώρα νοιώθω πως είναι η ώρα για τα Αθηναϊκά Πολιτιστικά Δίκτυα που θέλουν να δεχτούν μέσα τους όλη εκείνη την ενέργεια από συλλογικότητες πολιτών, μεμονωμένους πολίτες, δημιουργούς, καλλιτέχνες, επιστήμονες, τεχνίτες, απλούς ανθρώπους, επαγγελματίες, άνεργους, συνταξιούχους, ανθρώπους με αναπηρίες, ηλικιωμένους, μετανάστες.
Αυτό δεν θα γίνει με τον τρόπο που μέχρι τώρα γίνεται, χωρίς σαφή ατζέντα απασχόλησης. Όχι απασχόληση για την απασχόληση.
Θα καταμετρήσουμε ιδιότητες, δεξιότητες, κρυφά ταλέντα και θα αξιοποιήσουμε στοχευμένα την ανθρώπινη ενέργεια στα προγράμματα προετοιμασίας των πολυ-φεστιβάλ μας που εκτός από το καλλιτεχνικό σκέλος, πίσω από την πολιτιστική διπλωματία θα έχουν και μια αναπτυσσόμενη διεθνή αγορά.
Αντίστοιχα θα πράξουμε για τα προγράμματα προετοιμασίας άλλων θεσμών (επιστημονικών, αθλητικών, παραγωγικών κ.λπ.) δημιουργώντας έτσι προϋποθέσεις εξέλιξης της κουλτούρας των σχετικών επαγγελμάτων ή δραστηριοτήτων.
Είμαστε αισιόδοξοι και οραματιζόμαστε συνεχώς!
Φαντάζεστε την Αθήνα με επτά 10ήμερα ‘“μικρά Παρίσια’’ ένα για κάθε διαμέρισμα; (Εννοείται ότι ένα είναι το μικρό Παρίσι και για τα υπόλοιπα θα βρούμε άλλη θεματική κι άλλο όνομα)
Φαντάζεστε να περάσει η προετοιμασία αυτών των φεστιβάλ ή των άλλων θεσμών για μία μόνον ώρα την εβδομάδα στα παρακείμενα σχολεία;
Για βάλτε στον κουμπαρά και τα άλλα φεστιβάλ του Αθηναϊκού καλλιτεχνικού δικτύυ Αthens Gardens Festival, Patision Cinemart, Acropolis culture cycle
Και φυσικά το καινούργιο, το μεγάλο , το πολυταξιδεμένο Mediterrepolis; (Το τέταρτο μεγάλο πολιτιστικό πρόγραμμα του Αθηναϊκού καλλιτεχνικού δικτύου ακούει στο όνομα «Μediterrepolis». Πρόκειται για την πολιτιστική πλατφόρμα του δικτύου που θα ταξιδεύει σε λιμάνια της Μεσογείου σε τακτά χρονικά διαστήματα και που στόχο έχει να ξαναδώσει στην Αθήνα και τον Πειραιά την πάλαι ποτέ ηγετική πολιτιστική θέση σε όλη τη Μεσόγειο).
Και φυσικά αυτά που ήδη υπάρχουν με τον Α ή Β τρόπο εντός ή εκτός της Δημοτικής διαχείρισης.
Ας σκεφτούμε τον πολιτιστικό καταστατικό χάρτη που μπορούμε να διαμορφώσουμε με την ουσιαστική βοήθεια και στήριξη του μεγαλύτερου Δήμου της Ελλάδας! Φαντάζεστε που πάμε με το Mediterrepolis , που πάμε την Αθήνα σε όλη την Μεσόγειο και όχι μόνο, αν έχουμε την ουσιαστική στήριξη του Δήμου;
Ήδη με το τίποτα φέρνουμε το Γαλλικό κανάλι TV5 στο «μικρό Παρίσι των Αθηνών 2014». Μαζί του θα φέρουμε και τουρισμό στην πλατεία Βάθης!
Πόσο μάλλον αν ετοιμάσουμε το φεστιβάλ του ρεμπέτικου στου Ψυρρή, το φεστιβάλ τραγωδίας δρόμου στους αρχαιολογικούς χώρους γύρω από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου, το φεστιβάλ του κρασιού και του λαδιού στον Κεραμεικό, το μεγάλο ετήσιο Συμπόσιο φιλοσοφίας στην Ακαδημία Πλάτωνος.
Και πόσα άλλα γεννιούνται μέσα στο Αθηναϊκό καλλιτεχνικό δίκτυο, στα άλλα δίκτυα και στις κρυμμένες δυνάμεις της Αθήνας που μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε με λίγη βοήθεια. Πόσο μάλλον με πολλή βοήθεια και στήριξη.
Το πάρκινγκ της οδού Μαιζώνος κατά τη διάρκεια του «μικρού Παρισιού» με τις ατελείωτες πινελιές των ζωγράφων μας, έγινε τόπος έκφρασης, που φωτίζει πλέον δυο δρόμους.
Την Μαιζώνος και τον χωροχρονικό δρόμο που περπατάει το δίκτυο.
Αντίστοιχα διαμορφώσαμε την ατζέντα μας για κάθε άθλημα που ενδιαφέρει τους Αθηναίους.
Οι ομάδες των γεωπόνων-κηποτεχνών μας είναι έτοιμες να ξεχυθούν και να αλλάξουν την όψη της καθημερινότητάς μας.
Η μόνιμη συνεργασία του δικτύου αυτά τα δύο χρόνια με τις ενώσεις
ξενοδόχων, εμπόρων και επαγγελματιών μας δίνει την δυνατότητα στελέχωσης με εμπειρογνώμονες του τουρισμού και της οικονομίας.
Αυτά κι άλλα πολλά θα τα δείτε στο πρόγραμμα που θα ολοκληρώσουμε τις επόμενες ημέρες.
Η ουσία είναι ότι εμείς είμαστε οι ανήσυχοι Αθηναίοι που ζούμε, περπατάμε και βιώνουμε την Αθήνα στην σκληρή της καθημερινότητα.
Είμαστε εμείς που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας στην Αθήνα σε παιδικές χαρές καρμανιόλες και σε πλατείες Ηπατίτιδας.
Είμαστε εμείς που ζούμε κάθε μέρα με την ανησυχία για τα παιδιά μας και για τους ηλικιωμένους γονείς μας.
Είμαστε εμείς που ξέρουμε τους κρυμμένους θησαυρούς και τις κακοτοπιές της μεγαλούπολης. Είμαστε αυτοί που πονάμε περισσότερο από κάθε άλλο για το ολίσθημα της Πατησίων, της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, της Αχαρνών, των Πετραλώνων και τόσων άλλων όμορφων γειτονιών. Είμαστε εμείς που νοιώθουμε την εγκατάλειψη στα Σεπόλια, τα Πατήσια, τους Αμπελοκήπους, τον Νέο Κόσμο σε όλη τη γύρω Αθήνα που θα ήθελε να ήταν προάστιο για να έχει επί της ουσίας Δημοτική αρχή.
Είμαστε εμείς που πολύ καιρό τώρα είμαστε έξω στους δρόμους και τα πάρκα της πόλης και δημιουργούμε θεσμικές δομές πολιτισμού και ανθρωπιάς.
Είμαστε οι Αθηναίοι που θέλουμε και γνωρίζουμε πως να αλλάξουμε την πορεία της Αθήνας προς ένα λαμπρό μέλλον που αξίζει σ’ αυτήν και τους ανθρώπους της.
Δεν υπάρχει χειρότερη κατάντια από την ανοικτή «διαπαιδαγώγηση» της κοινωνίας στην παρανομία και στον χρηματισμό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη και πρέπει να την αναλάβει
13°
