Με μια μακροσκελή ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας η κίνηση ΠΡΑΤΤΩ του Νίκου Κοτζιά γνωστοποιεί, αφήνοντας βαρύτατες αιχμές κατά του άλλοτε κυβερνητικού εταίρου, την παραίτηση τριών μελών της κίνησης που κατείχαν έως σήμερα δημόσια αξιώματα.
Μεταξύ άλλων, το ΠΡΑΤΤΩ «υπενθυμίζει» στην κυβέρνηση -απευθυνόμενο, ουσιαστικά, στον ίδιο τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα- ότι τα μέλη του έχουν στηρίξει την κυβέρνηση σε δύσκολες συνθήκες, κάνοντας μάλιστα αναφορά και στο πολιτικό κόστος που είχε για την Κίνηση ΠΡΑΤΤΩ η Συμφωνία των Πρεσπών (σ.σ. με την παραίτηση του Νίκου Κοτζιά από την θέση του υπουργού Εξωτερικών).
Ως βασική αιτία της ρήξης, το ΠΡΑΤΤΩ αναγνωρίζει την πολιτική της κυβέρνησης και της Αριστεράς στη Θράκη.
Η ανακοίνωση:
Σήμερα το πρωί δόθηκαν στην κυβέρνηση οι παραιτήσεις των τριών μελών του ΠΡΑΤΤΩ, των μόνων που κατείχαν δημόσιες υπεύθυνες θέσεις. Παραιτήσεις που ζητήθηκαν άμεσα ή έμμεσα από το Μαξίμου με έωλα επιχειρήματα.
Η απαίτηση αυτή είναι για μας Αδικαιολόγητη. Είναι Ανεξήγητη έναντι της Κίνησής μας, του πιο παλιού και σταθερού συμμάχου του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζουμε να μην συνδέεται με το γεγονός ότι αποτελούμε και θα παραμείνουμε μια ξεχωριστή πολιτική οντότητα και οργάνωση, η οποία από το 2011 εξέφραζε και εκείνη τη στροφή της κοινωνίας στα αριστερά και συντάχθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αδικαιολόγητη απαίτηση του Μαξίμου είναι αντίθετη με τη στάση που κράτησε το ΠΡΑΤΤΩ ως κυβερνητικός εταίρος. Στα 4 προηγούμενα χρόνια όλα τα μέλη του ΠΡΑΤΤΩ στήριξαν την κυβέρνηση σε δύσκολες συνθήκες. Ουδέποτε της έκαναν από θέσεις ευθύνης δημόσια κριτική. Ούτε την άφησαν ακάλυπτη. Ασφαλώς και διατήρησαν τις ιδιαίτερες απόψεις τους ως μέλη ενός πατριωτικού αριστερού κινήματος.
Η μόνη διαφορά που εκδηλώθηκε δημόσια, και όχι με ευθύνη μας, κάθε άλλο, αφορούσε τις σχέσεις της Κυβέρνησης με τον τότε κυβερνητικό εταίρο μετά την έξοδο από τα μνημόνια. Ζήτημα στο οποίο δικαιώθηκε το ΠΡΑΤΤΩ. Δεν είναι τυχαίο, ότι η Συμφωνία των Πρεσπών και η θέση μας για την αλλαγή στη σύνθεση της κυβέρνησης αποτέλεσαν, με μεγάλο κόστος για την κίνησή μας, τον καταλύτη για την στροφή προς την Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη.
Είμαστε αναγκασμένοι για άλλη μια φορά να υπογραμμίσουμε στον κυβερνητικό μηχανισμό να μην εμφανίζει θέματα πολιτικής ως προσωπικά προβλήματα. Ότι η υπόγεια πολεμική που δεχόμαστε, είναι αδικαιολόγητη και συχνά πολιτικά λανθασμένη.
Τους συμμάχους και συνεργαζόμενους πρέπει κανείς να τους σέβεται και να μην αντιμετωπίζει το φιλικά διαφορετικό ως εχθρικό.
Επειδή η θρυαλλίδα του προβλήματος που πρόκυψε στις σχέσεις μας αφορά την πολιτική της Κυβέρνησης και της αριστεράς τους τελευταίους μήνες στη Θράκη, θέλουμε να επαναλάβουμε: είναι θεμελιακή δημοκρατική απαίτηση να υπερασπιζόμαστε τις μειονότητες μέσα στη μειονότητα. Είναι θεμελιακό σε μια δημοκρατική πολιτεία το δικαίωμα των Ελλήνων Πομάκων, Ρομά και Αλεβιτών να μην υποτάσσονται στο τουρκικό προξενείο, στις προσπάθειές του να τους ποδηγετήσει με την παραδοσιακή συμβολή ορισμένων ελληνικών δυνάμεων.
Ως ΠΡΑΤΤΩ υπερασπιστήκαμε με πάθος, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, τα δικαιώματα των Ελλήνων μουσουλμάνων και χριστιανών στην περιοχή. Δηλώνουμε για άλλη μια φορά ότι θα υπερασπιστούμε τα νηπιαγωγεία και τις βιβλιοθήκες που φτιάχτηκαν κατά δεκάδες τα τελευταία χρόνια στη Θράκη στα πλαίσια της κοινής πολιτικής μας. Θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα των Πομάκων να μην υποχρεώνονται να μαθαίνουν μια ξένη για αυτούς γλώσσα, τα τούρκικα. Θα αντιπαλέψουμε κάθε προσπάθεια να παραδοθούν οι Έλληνες μουσουλμάνοι στα χέρια τρίτων. Θα πολεμήσουμε κάθε επιδίωξη δημιουργίας εκ νέου συνθηκών φόβου στις κοινότητες των Ελλήνων μουσουλμάνων που αντιπαλέψαμε τα τέσσερα τελευταία χρόνια με μεγάλο κόπο και πολλές θετικές ενέργειες. Αυτό αφορά και συγκεκριμένους ελληνικούς θεσμούς. Τέλος, θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε την ένταξη των συλλόγων των Πομάκων στην FUEN ώστε να σπάσει το μονοπώλιο διεθνούς αναγνώρισης των οργανώσεων του Προξενείου.
Το ΠΡΑΤΤΩ αταλάντευτα θα παραμείνει στο μεγάλο μέτωπο για τη δημιουργία μιας Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Θα συμμετάσχει σταθερά στη μάχη ενάντια στη δεξιά και στην ακροδεξιά, τον νεοφιλελευθερισμό και τον αυταρχισμό, στην υπεράσπιση της πατρίδας και του λαού.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
10°
