Μέλος του συλλόγου για την αναθεώρηση των διαστάσεων στις πλάκες πεζοδρομίου, ώστε να μη χρειάζεται πλέον οι ψυχαναγκαστικοί να προσέχουν το βήμα τους προκειμένου να πατάνε μόνο στα χωρίσματα
«Είναι ιστορική μέρα, σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Με εντολή Σαμαρά θα συνεχιστεί η έρευνα».
Μετάφραση: Ναι, εντάξει, το ξέρουμε όλοι ότι η δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη και δεν παίρνει εντολές από την πολιτική ηγεσία κ.λπ. Αλλά οι δικαστές δεν βάζουν υποψηφιότητα στις εκλογές. Οπότε η επιδοκιμασία της κοινής γνώμης για τις συλλήψεις των Χρυσαυγιτών τούς είναι άχρηστη. Δεν είναι κρίμα, λοιπόν, για μια τυπικότητα, να την αφήσουμε να πάει χαμένη και να μην την εκμεταλλευτούμε στέλνοντας σε όλους το μήνυμα ότι εμείς το κάναμε;
Προς κ. Ουρανία Μιχαλολιάκου: Είδατε τώρα, μετά από τόσα απαξιωτικά σχόλια, πόσο άδικο είναι να κρίνεται ένας άνθρωπος από την εξωτερική του εμφάνιση;
Το πρόβλημα του Χρήστου Παππά, που «καλεί τους Χρυσαυγίτες σε αγώνα» ελπίζοντας ότι θα εισακουστεί: Αν οι Χρυσαυγίτες ψηφοφόροι ήθελαν όντως αγώνες και παρόμοια μπλεξίματα, δεν θα καταντούσαν υποστηρικτές ενός κόμματος (λέμε τώρα...) που τους έδειχνε με κάθε τρόπο ότι δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα, αφού με τους τραμπούκους του θα καθάριζε εκείνο για πάρτη τους...
● Με άλλα λόγια: Αυτοί που απειλούσαν «θα καλέσω τη Χρυσή Αυγή» (όπως παλιότερα απειλούσαν ότι θα καλέσουν τον Τριανταφυλλόπουλο ή τον Σκάι), γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο τους καλούσαν. Για να καθαρίσουν για πάρτη τους, χωρίς κόπο. Sorry.
● Ναι, οι ευκαιριακοί ψηφοφόροι είναι σαν τις «βαρδινογυρεύουσες» γκόμενες: που αναζητούν έναν πλούσιο και ισχυρό σύντροφο για να τεκνοποιήσουν. Όπως ακριβώς και οι ψηφοφόροι ψάχνουν ένα ισχυρό κόμμα για να τους κάνει τα ρουσφέτια τους...
● Εξάλλου, όπως φάνηκε, ήταν οι πρώτοι που έλαβαν το μήνυμα ότι «δεν μπορούν να στηρίζονται πλέον στο χρυσαυγίτικο τσατσιλίκι. Και απομακρύνθηκαν με ελαφρά πηδηματάκια για να μην μπλέξουν.
Τελικά, για τη Νέα Δημοκρατία, το πρόβλημα δεν ήταν ότι το στέλεχός της έβγαινε και γινόταν νούμερο σε εκπομπές του Στέφανου Χίου. Αλλά το να αναλάβει τον Κασιδιάρη, κάνοντας τη δουλειά του – αυτό είναι κάτι που ξεπερνάει τα όρια!
● Και, ναι, τώρα γίνεται σαφές γιατί ο Φαήλος Κρανιδιώτης παραμένει ακόμα μέλος του κόμματος.
Ο ορισμός της ειρωνείας: Να καταγγέλλεις ως Χρυσαυγίτης το κράτος που σε συλλαμβάνει «αυθαιρετώντας» και «καταπατώντας», όπως ισχυρίζεσαι, «τους νόμους», όταν έχεις δεδηλωμένη πρόθεση να κάνεις ακριβώς το ίδιο, μόλις αναλάβεις την εξουσία.
● Με άλλα λόγια: Θεωρητικά, οι «Χρυσαυγίτες που συνελήφθησαν, δεν θα έπρεπε να είναι ικανοποιημένοι από το γεγονός ότι το κράτος χρησιμοποιεί «φασιστικές μεθόδους» αντί να τις καταγγέλλει;
Όσο για τη φαινομενική ανακολουθία με τις συζύγους αλβανικής καταγωγής των Χρυσαυγιτών, η εξήγηση είναι απλή: Το σύνθημα ήταν «Δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ – Αλβανέ, Αλβανέ». Δεν ανέφερε απολύτως τίποτα για «Αλβανή».
Το μέγα υπαρξιακοπολιτικό ερώτημα: Τι κάνεις όταν έχεις χτίσει ολόκληρη πολιτική στρατηγική πάνω σε ένα αίτημα (π.χ. την αντιμετώπιση του ναζισμού) και ξαφνικά ο αντίπαλός σου το πραγματοποιεί, κλέβοντάς σου όλη την επιχειρηματολογία;
● Απάντηση: Τον κατηγορείς ότι το κάνει για ψηφοθηρικούς λόγους!
● Δηλαδή τον κατηγορείς ότι δεν έπιασε την ηγεσία της Χρυσής Αυγής επειδή το ήθελε πραγματικά, αλλά για να σου κλέψει τους ψηφοφόρους σου…
● Το μόνο πρόβλημα: Ότι την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία του τύπου «η Νέα Δημοκρατία υποκρίνεται για να σε παρασύρει», χρησιμοποιεί και ο Παντελής Παντελίδης, όταν δίνει πόνο τραγουδώντας «Δεν ταιριάζετε, σου λέω…»
Ναι, βρισκόμαστε στη χρονική εκείνη στιγμή που κάθε κόμμα κάνει μια φασίνα στην είσοδό του...
... και που βάζει τους Φαήλους του να φοράνε τα κυριακάτικά τους και να στέκονται στην εξώπορτα χαμογελαστοί, κάτω από την επιγραφή «Καλωσήρθες».
● Πρόκειται για τη διαδικασία που αποκαλείται «Η επιστροφή του Ασώτου Ψηφοφόρου». Γνωστή και ως «Η επιστροφή του Μετανιωμένου Χρυσαυγίτη».
● Τώρα, λοιπόν, θέλει προσοχή: Από τη μία να καταδικάζεις το ναζισμό και από την άλλη να μην κάνεις τον πρώην Χρυσαυγίτη, που επανέκαμψε στο κόμμα, να νιώσει ότι τον θεωρείς ξένο και ότι τον κοιτάζεις με μισό μάτι...
●...ενώ εκείνος περιμένει να σφάξεις τον «Πακιστανό τον Σιτευτό».
Το πρόβλημα των γειτόνων των «χρυσαυγιτών»: Οι μαύρες μπλούζες είχαν επάνω γράμματα που έγραφαν «Χρυσή Αυγή». Οπότε χάνουν μία από τις πιο δημοφιλείς ατάκες του ρεπερτορίου των γειτόνων συλληφθέντα: Το «πέφτω από τα σύννεφα»!
Συμπέρασμα: Ο νόμος του χάους ισχύει. Δηλαδή μία αστυνομικός που πιάνει ένα δολοφόνο στο Κερατσίνι, μπορεί να προκαλέσει την αποκάλυψη ενός χιτλερικού πορτρέτου στο σπίτι του αρχηγού πολιτικού κόμματος!
Η (πραγματική) απορία της εβδομάδας
Όταν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής πήγαιναν στις εκπομπές του Τράγκα, που ντυνόταν Ναζί για να καταγγείλει τη Μέρκελ, ήξεραν ότι ήταν μασκαρεμένος ή πίστευαν ότι βρήκαν μια αδελφή ψυχή που έχει το θάρρος να φοράει τους αγκυλωτούς σταυρούς, αντί να τους φυλάει στο ντουλάπι, όπως εκείνοι;
Προτάσεις για διόρθωση των tattoo-σβάστικα:
Τι συμβαίνει όταν πάνω στον ενθουσιασμό τού «Είμαστε πολλοί κι ερχόμαστε...», χτυπάς στο μπράτσο σου μια σβάστικα, με αποτέλεσμα να μαρκαριστείς για πάντα ως ναζιστής και τώρα που τα πράγματα γύρισαν, να σε κοιτάζουν όλοι με περιφρόνηση αντί για φόβο, όπως έλπιζες; Με λίγη φαντασία, μπορείς να την καμουφλάρεις για να μην κυκλοφορείς δαχτυλοδεικτούμενος. Ιδού μερικες προτάσεις:
Πριν:
Σβάστικα
Πρόταση 1η:
Νέγρικο Smiley
Πρόταση 2η:
Design μήνυμα αγάπης
Πρόταση 3η:
Ένας χαρούμενος παιδικός ανεμόμυλος
Πρόταση 4η:
Ένα κινέζικο ιδεόγραμμα, («Κάνω τον Κινέζο»)
Απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας
Στέλεχος της αντιτρομοκρατικής, που κάνει έρευνα σε σπίτια Χρυσαυγιτών
Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...
«Αποσιωμήκυνση»:
Το τράβηγμα της τελευταίας συλλαβής μιας λέξης από αυτόν που διαβάζει ένα κείμενο (π.χ. διαλόγους Χρυσαυγιτών), έτσι ώστε να υποδεικνύει πως μετά ακολουθούν αποσιωπητικά.
10°
