Ίσως είναι η πρώτη φορά, κατά την οποίαν η Ελλάδα έχει μείνει χωρίς εθνική πολιτική για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών και για τη θεραπευτική μεταχείριση των χρηστών ναρκωτικών…
Κι όμως, ήταν η πρώτη φορά στα τελευταία έξι χρόνια που μία ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε με τον πιο επίσημο τρόπο και με σαφές χρονοδιάγραμμα για την κατάρτιση και την παρουσίαση ενός εθνικού σχεδίου δράσης για τα ναρκωτικά, μία αδρανή, σημαντική υποχρέωση της χώρας μας έναντι της Ε.Ε.
Το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) είχε συνεδρίασει την Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016, υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη, με μοναδικό θέμα συζήτησης την πολιτική για τη θεραπευτική αντιμετώπιση των χρηστών ναρκωτικών στη χώρα μας.
Στην εν λόγω συνεδρίαση του ΚΥΣΚΟΙΠ συμμετείχαν ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος, ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, καθώς και εκπρόσωποι του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), της μονάδας απεξάρτησης «18 Άνω» και του ψυχιατρικού νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ).
Η… ξεχασμένη «στρατηγική»
Σύμφωνα με τον λεγόμενο «σχεδιασμό» της κυβέρνησης, λοιπόν, το ΚΥΣΚΟΙΠ είχε εξουσιοδοτήσει τότε τον Ανδρέα Ξανθό και τον Νίκο Παρασκευόπουλο να καταθέσουν εντός… του Ιουλίου του 2016 την εισήγησή τους για τις αναγκαίες θεσμικές αλλαγές στον ισχύοντα νόμο 4139/2013 περί εξαρτησιογόνων ουσιών, καθώς και για τη διαδικασία εκπόνησης Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Αντιμετώπιση των Εξαρτήσεων, «με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό της εθνικής πολιτικής και την αποτελεσματικότερη λειτουργία των αρμόδιων οργάνων».
Το ΚΥΣΚΟΙΠ εισηγήθηκε επίσης τότε τη συμπερίληψη στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής ενός τριετούς διάρκειας πλάνου για την χρηματοδότηση των φορέων οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον τομέα της θεραπευτικής αντιμετώπισης των χρηστών ναρκωτικών
Ακόμη, τα υπουργεία Υγείας και Δικαιοσύνης κλήθηκαν τότε από το ΚΥΣΚΟΙΠ «να εντοπίσουν και να θέσουν σε εφαρμογή συνέργειες με άλλες δράσεις κοινωνικής πολιτικής, οι οποίες ήδη εφαρμόζονταν (Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, Κέντρα Κοινότητας, Κοινωνική Οικονομία, Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας), με στόχο την κοινωνική υποστήριξη και την επανένταξη των χρηστών ναρκωτικών».
Και φτάσαμε αισίως στο 2017!
Πλησιάζουμε τους τελευταίους μήνες του 2017 και στον «πάγο» παραμένει ακόμη και η Εθνική Επιτροπή Συντονισμού και Στρατηγικής για τα ναρκωτικά, με τον Ανδρέα Ξανθό και την κυβέρνηση να διατηρούν στη θέση της την εθνική συντονίστρια για τα ναρκωτικά, κ. Παπουτσοπούλου, η οποία είχε διορισθεί στη θέση αυτή από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά.
Η πραγματική δραστηριότητα της εθνικής συντονίστριας αποτελεί, ομολογουμένως, ένα πολύ δύσκολο αίνιγμα… Κανείς δεν έχει καταλάβει, μετά από τόσα χρόνια, ποια δραστηριότητα δικαιολογεί, έστω, το μισθό της εθνικής συντονίστριας!
Την ίδια στιγμή, ουδείς, ούτε καν ο ίδιος ο Ανδρέας Ξανθός, ο πλέον αρμόδιος δηλαδή, θέτει σε εφαρμογή ένα νέο εθνικό σχέδιο δράσης για τα ναρκωτικά... Για να είμαστε ειλικρινείς, μάλιστα, δεν υπάρχει νέο εθνικό σχέδιο δράσης για τα ναρκωτικά, κι ας έλεγε το ΚΥΣΚΟΙΠ ότι ήθελε το 2016!
Έτσι, η κατάσταση στο χώρο της αντιμετώπισης των ναρκωτικών, καθώς και της ανθρωπιστικής μεταχείρισης των χρηστών ναρκωτικών παραμένει στάσιμη στη χώρα μας, εάν δεν οπισθοχωρεί, παρά τον τεχνικό μηδενισμό της μακάβριας λίστας αναμονής του ΟΚΑΝΑ και τη νομιμοποίηση της ιατρικής χρήσης της κάνναβης, και μάλιστα ενώ σχεδόν καμία νέα διάταξη του νόμου Παρασκευόπουλου για τα ναρκωτικά δεν εφαρμόζεται και δεν εφαρμόσθηκε ποτέ…
Η χώρα μας, λοιπόν, βαδίζει, ίσως για πρώτη φορά, χωρίς πυξίδα και χωρίς πολιτική σε ένα πολύ ευαίσθητο όσο και λεπτό κοινωνικό ζήτημα, το οποίο, ως φαίνεται, το «έθαψαν» τόσο η πολύπλευρη κρίση όσο και η καταφανής έλλειψη σχετικού σχεδίου, προσανατολισμού και αποφασιστικότητας εκ μέρους της ιδίας της κυβέρνησης.
14°
