Η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας είναι μια πρώτη ανάσα για κάθε δημοκράτη ευρωπαίο πολίτη. Παρότι ο υποψήφιος του αριστερού λαϊκιστικού μετώπου Ζαν Λυκ Μελανσόν δεν θέλησε να δει διαφορές ανάμεσα στους δύο υποψήφιους για το δεύτερο γύρο των εκλογών –τον ανεξάρτητο Μακρόν που υπήρξε υπουργός Οικονομίας των σοσιαλιστών και την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν με την εθνικιστική ρατσιστική και αντιευρωπαϊκη ατζέντα–, οι διαφορές είναι όχι μόνο υπαρκτές αλλά και βαρυσήμαντες.
Ο Μακρόν εκπροσωπεί τις αρχές και τις αξίες του γαλλικού διαφωτισμού. Είναι κήρυκας της ανεκτικότητας, της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων, των ανοιχτών οριζόντων και συνεργασιών. Είναι ένας ευρωπαϊστής πολιτικός που υπόσχεται μια ισχυρή και συνεκτική Γαλλία μέσα σε μια ισχυρή και συνεκτική Ευρώπη. Η Λεπέν, στον αντίποδα, είναι κήρυκας της μισαλλοδοξίας και του εθνοτικού φανατισμού. Με ρατσιστικές καταβολές, με εθνικιστικές απόψεις και εθνολαϊκιστικό λόγο απευθύνεται στο φοβισμένο από τις τρομοκρατικές επιθέσεις γαλλικό λαό, ενώ προσπαθεί να τονώσει το φόβο τροφοδοτώντας με μίσος και φανατισμό τον κάθε γάλλο πολίτη.
Το μέτωπο για το δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών έχει ήδη σχηματιστεί. Από τη μία οι αταλάντευτα προσηλωμένοι στη δημοκρατική αρχή πολίτες. Εκείνοι που ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης και παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, την υποχώρηση του κοινωνικού κράτους, την ανεργία, το πρόβλημα της μετανάστευσης και της πολυπολιτισμικότητας στην καθημερινότητα των Γάλλων πολιτών καθώς και τον όλεθρο των επαναλαμβανόμενων τρομοκρατικών χτυπημάτων, προτάσσουν την ανάγκη της επικράτησης του ορθού λόγου, των αρχών της δημοκρατίας και της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Εκείνοι οι οποίοι δεν παραγνωρίζουν τη θεσμική και πρωτίστως πολιτική αδυναμία της Ευρωπαϊκης Ένωσης να δώσει αξιόπιστες λύσεις στα προβλήματα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και στα ζητήματα ασφάλειας. Παρ’ όλα αυτά παραμένουν προσηλωμένοι στις αρχές και την αναγκαιότητα της ενωμένης Ευρώπης, στηρίζοντας πολιτικούς που θα εργαστούν για την ενδυνάμωσή της και τις αναγκαίες αλλαγές της.
Από την άλλη πλευρα του μετώπου στοιχίζονται οι δυνάμεις του δεξιού και του αριστερού εθνολαϊκισμού. Οι υποστηρικτές της «επανεθνικοποίησης» της κραταιάς Γαλλίας. Οι αρνητές της Ευρώπης που χρησιμοποιούν την πολύπλευρη κρίση ως καταλυτικό επιχείρημα υπέρ του εθνικιστικού τους λόγου. Οι εκπρόσωποι του πλέον απροκάλυπτου ρατσισμού συνεπικουρούμενοι –σε αυτή την ετερόκλητη συμμαχία των εθνολαϊκιστών– από τους οπαδούς ενός εξτρεμιστικού διεθνισμού, που παντρεύει τον σοβιετικού τύπου κρατισμό με την επιστροφή στις εθνικές ρίζες ως απάντηση στην παγκοσμιοποίηση και τα δεινά που έχει συσσωρεύσει. Η άρνηση του Μελανσόν να τοποθετηθεί ενάντια στην υποψηφιότητα της Λεπέν έχει σαφές ιδεολογικό περιεχομενο. Σύμφωνα με αυτό, ανάμεσα σε έναν εκπρόσωπο των τραπεζών και μια φασίστρια ο λαός δεν έχει πραγματική επιλογή... Η απλοϊκότητα αυτού του αριστερόστροφου εξτρεμισμού θα ήταν ανάξια απαντήσεων, αν δεν συνοδευόταν από αντίστοιχη επικινδυνότητα. Η απόπειρα εξίσωσης των φιλελεύθερων αντιλήψεων στην οικονομία και του φιλοευρωπαϊσμού, τα οποία εκφράζει ο Μακρόν, με τον ναζιστικής προέλευσης εθνικισμό που εκπροσωπεί το Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν, είναι βαθιά ανιστόρητη και ανατριχιαστικά επικίνδυνη.
Ο απερίφραστος αντιευρωπαϊσμός μιας μερίδας της γαλλικής αριστεράς έχει ακριβώς την ίδια ιδεολογική και πολιτική βάση με το εθνικιστικό παραλήρημα του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Λεπέν.
Είναι η αρχέγονη μάχη ανάμεσα στις δυνάμεις της συντήρησης, του φόβου της μισαλλοδοξίας και του εθνικισμού απέναντι στις δυνάμεις της προόδου, της ανεκτικότητας και της συνεργασίας.
Με όσες επιμέρους διαφωνίες μπορεί κανείς να εκφέρει ως προς την ατζέντα Μακρόν, είναι αυτή που εκπροσωπεί την ελπίδα για το λαό της Γαλλίας ενώ την ίδια στιγμή δεν μπορεί να υπάρξει η παραμικρή δημοκρατική νομιμοποίηση στις μισαλλόδοξες και εθνικιστικές αντιλήψεις που εκφράζει η Λεπέν.
Ευτυχώς είναι βάσιμες οι ελπίδες ότι στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας μια καθαρή πλειοψηφία θα εκφραστεί δημοκρατικά και ευρωπαϊκά, δηλαδή προοδευτικά.
Υ.Γ. Ο νικητής του πρώτου γύρου, Εμ. Μακρόν, παραιτήθηκε από τη θέση του υπουργού Οικονομίας στις 30 Αυγούστου 2016. Διαφοροποιήθηκε, αποχωρίστηκε τον υπουργικό θώκο και τις εξουσίες που απορρέουν από αυτόν και οργάνωσε την παρουσίαση της εναλλακτικής πρότασής του στους συμπολίτες του. Ο δρόμος ήταν δύσκολος και προπάντων αβέβαιος. Πολλοί υποστηρίζουν ότι αν δεν μεσολαβούσαν οι αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα του υποψήφιου της γαλλικής δεξιάς Φρανσουά Φιγιόν, η υποψηφιότητα Μακρόν δεν θα είχε τύχη να περάσει στο δεύτερο γύρο.
Είναι προφανές ότι ο δρόμος της πολιτικής ορισμένες φορές περνά και μέσα από διαφωνίες, διαφοροποιήσεις, ρίσκα και την ετοιμότητα να υπηρετήσεις το όραμά σου απαρνούμενος εξουσίες και προνόμια.
11°
