Οι «γερμανοτσολιάδες» ξαναχτύπησαν. Το δήλωσε απερίφραστα ο (γνωστός για την ευθυκρισία του και από το τηλεοπτικό φιάσκο) Νίκος Παππάς. Η αξιωματική αντιπολίτευση «έχει δεσμούς αίματος με το κόμμα του Σόϊμπλε και αποτελεί το αποκούμπι του στην Ελλάδα», είπε χαρακτηριστικά.
Γίνεται μέρα με τη μέρα πιο φανερό ότι αποτελεί κυβερνητική γραμμή η επιστροφή σε συνθήκες ακραίας πόλωσης. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αναβιώσει την ετερόκλητη συμμαχία του «Όχι». Και ότι η καταγραφόμενη δημοσκοπική του κατάρρευση τον οδηγεί σε μία αγωνιώδη προσπάθεια αναβίωσης των συνθηκών του 2015.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι μονομερείς ενέργειες, οι οποίες προκαλούν την αντίδραση των δανειστών. Εντάσσεται το νέο κύμα της επιθετικής ρητορικής του πρωθυπουργού και στενών συνεργατών του έναντι των Ευρωπαίων και όσων εντός Ελλάδας διατυπώνουν διαφωνίες στα νέα μέτωπα, που, χωρίς λόγο, ανοίγει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Είναι έτσι «γερμανοτσολιάδες», «τρόϊκα εσωτερικού» και «άνθρωποι του Σόϊμπλε» όσοι τολμούν τα πουν τα αυτονόητα:
Ότι δηλαδή αποτελεί χυδαίο λαϊκισμό ο τρόπος που εφευρέθηκε γιά να ενισχυθούν χαμηλοσυνταξιούχοι.
Ότι σε ακόμη πιο δεινή θέση από αυτούς βρίσκονται ενάμιση εκατομμύριο άνεργοι, που μάλιστα δεν λαμβάνουν επίδομα ανεργίας.
Ότι είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι αμοιβόμενοι με €300 - 400 τον μήνα.
Ότι το δημόσιο έχει ληξιπρόθεσμα χρέη σε ιδιώτες και επιχειρήσεις πάνω από επτά δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία δεν επιστρέφει παρά τις κατά καιρούς αναλαμβανόμενες δεσμεύσεις.
Ότι είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν κλείσει και συνεχίζουν να κλείνουν, καθώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν φοροεπιδρομές και χρέη.
Για όλους αυτούς ο έχων το προνόμιο της «κοινωνικής ευαισθησίας» (ως αριστερός) Α. Τσίπρας δεν μερίμνησε. Εξαντλήθηκε φαίνεται η «ευαισθησία» του «ευαίσθητου» πρωθυπουργού σε μία μόνο από τις κατηγορίες που δυστυχούν στη σημερινή Ελλάδα, αφήνοντας εκτός των «ευαίσθητων» αισθημάτων του εκατομμύρια άλλους, που ενδεχομένως δυστυχούν πολύ περισσότερο από χαμηλοσυνταξιούχους.
Είναι φανερό ότι η αιφνίδια «ευαισθησία» του πρωθυπουργού οφείλεται σε εκλογικούς σχεδιασμούς και κομματικές σκοπιμότητες. Καθώς παραμένει μονίμως ανοιχτό το ζήτημα της προσφυγής στις κάλπες, σκόπιμα ή από «ατύχημα», ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να καλλιεργήσει το έδαφος ώστε η διαφαινόμενη εκλογική του ήττα να είναι όσο το δυνατόν πιό διαχειρίσιμη.
Έτσι ο κ. Τσίπρας μεταμφιέζεται πάλι στη Κούβα σε αριστερό επαναστάτη. Αλλά στην Ελλάδα ενισχύει τους εναγκαλισμούς με την εντός και εκτός της κυβέρνησής του εθνολαϊκιστική ακροδεξιά.
Στην Ελλάδα επιτίθεται με σφοδρότητα και «υπερήφανα» στους Ευρωπαίους εταίρους, χάρις στα δάνεια των οποίων δεν έχει επέλθει ακόμη και η τυπική χρεοκοπία της χώρας και η επάνοδος στη δραχμή. Αλλά στις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο αυτοπαρουσιάζεται ως ο ικανότερος να περάσει, χωρίς ακραίες κοινωνικές αντιδράσεις, τα σκληρά μέτρα, που εκάστοτε επιβάλουν οι δανειστές.
Βεβαίως όλα αυτά δεν πρόκειται να φέρουν αποτελέσματα. Είναι τυχοδιωκτικοί σχεδιασμοί επί χάρτου, που δεν έχουν σχέση με τη ισχύουσα πραγματικότητα και την εντός και εκτός Ελλάδας τρέχουσα πολιτική συγκυρία.
Μετά τα επανειλλημμένα ψέμματα και τις ανακολουθίες του Α. Τσίπρα, ουδείς θα βρεθεί στο εξωτερικό να πιστέψει τα όσα λέει. Και μόνον αφελείς, χρήσιμοι ηλίθιοι και ιδιοτελείς παρατρεχάμενοι της αριστεροδεξιάς εξουσίας θα συνεχίσουν να τον ακολουθούν στο εσωτερικό.
Οι χαμηλοσυνταξιούχοι θα λάβουν το βοήθημα –προϊόν της «αριστερής ευαισθησίας»– και θα παραμείνουν εξοργισμένοι, καθώς συνεχίζουν να τους αφαιρούνται πολύ περισσότερα. Οι υπόλοιποι συνταξιούχοι θα εξοργισθούν ακόμη περισσότερο, καθώς δεν θα λάβουν ούτε τα 300 ευρώ. Άνεργοι, απλήρωτοι εργαζόμενοι και εργαζόμενοι των €300 - 400, θα εξοργιστούν ακόμη περισσότερο, βλέποντας να εξαντλείται η «αριστερή κοινωνική ευαισθησία» εκεί όπου επικρατούν οι κομματικές σκοπιμότητες. Θα εξοργιστούν περισσότερο και οι χιλιάδες αναμένοντες να εισπράξουν από το δημόσιο τα όσα ληξιπρόθεσμα τους οφείλει.
Αυτά τα λέει η πραγματικότητα και όχι οι «γερμανοτσολιάδες» ή οι πράκτορες του Σόϊμπλε. Και με αυτή τη πραγματικότητα θα βρεθεί σύντομα αντιμέτωπη η μακράν χειρότερη κυβέρνηση στα χρόνια της Μεταπολίτευσης και οι μακράν ανεπαρκέστεροι χειριστές εξουσίας. Το σύνολο των διενεργούμενων δημοσκοπήσεων προαναγγέλουν το τέλος του αριστεροδεξιού εθνολαϊκιστικού συστήματος που με ψεύδη ανήλθε και με ψεύδη διατηρήθηκε στην εξουσία. Ο κύκλος έχει οριστικά κλείσει γιά τον (κατά χαρακτηρισμό Καμμένου) Μικρό και τον (κατά χαρακτηρισμό Τσίπρα) Μπούλη. Και αυτό δεν μπορούν να το αλλάξουν οι χυδαίες, ψευδεπίγραφες «κοινωνικές ευαισθησίες».
