Παραιτηθείτε από το #Paraititheite: Η συνταγματική απάντηση της Κυβέρνησης!
Ευκαιρία να ξαναθυμηθεί τις παλιές καλές εποχές, τότε που κυριαρχούσε η συνταγματική νομιμότητα, φιλοδοξεί να ζήσει η κυβέρνηση με μια εκδήλωση όπου θα κυριαρχεί το σύνθημα «Παραιτηθείτε» με στόχο τους #paraititheite.
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που είδαν τους σφετεριστές της διαμαρτυρίας να εκμεταλλεύονται το κενό που δημιουργήθηκε όταν βρέθηκαν στην εξουσία και να τους κλέβουν τους αγαπημένους τους ρόλους, επιχειρούν με ένα reunion να ζήσουν ξανά τις νοσταλγικές εκείνες εποχές όπου ακομμάτιστα κατέβαιναν όλοι αδελφωμένοι στο Σύνταγμα.
Γιατί μπορεί οι ευθύνες της εξουσίας να έχουν σκληρύνει τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά κατά βάθος παραμένει ένα κόμμα από παιδιά που ακόμα θυμούνται πώς έτρεχαν στις αλάνες τις κάτω πλατείας και ζούσαν τα πρώτα σκιρτήματα του έρωτα με τους ΑΝΕΛ...
Το αστείο είναι ότι το #paraititheite επιτέλεσε το σκοπό του πριν καν γίνει. Διότι από την ώρα που αναγγέλθηκε, προκάλεσε δυσανάλογα πολλές αντιδράσεις εκ μέρους της κυβέρνησης. Σαν να πρόκειται για κάτι πιο σημαντικό από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Και ο τρόπος που αντιδρά κανείς απέναντι στην αμφισβήτηση, δείχνει πόσο ευάλωτος αισθάνεται. Ή και πόσο ενοχικά.
Με άλλα λόγια, ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Ανδρέας Νεφελούδης, ο Παναγιώτης Κουρουμπλής και η Όλγα Γεροβασίλη αντέδρασαν χρησιμοποιώντας ένα κανόνι (την «ακροδεξιά, την αντεθνική δράση, τη συνταγματικότητα κ.ο.κ.) για να σκοτώσουν μεταφορικά (δηλαδή για να απαξιώσουν...) ένα «κουνούπι».
Υπό αυτή την έννοια, ήταν λίγο πιο υπερβολικοί ακόμα κι από τον Σεραφείμ Πειραιώς. Που θεωρούσε ότι το σύμφωνο συμβίωσης στρέφεται ευθέως εναντίον της Εκκλησίας. Όπως και η κυβέρνηση θεωρεί ότι μια εκδήλωση στρέφεται εναντίον του Συντάγματος. Γιατί τουλάχιστον ο Σεραφείμ Πειραιώς είχε μπροστά του μια πραγματική απειλή, αφού το σύμφωνο συμβίωσης όντως ψηφίστηκε.
Αντίθετα τα στελέχη της κυβέρνησης άρχισαν να συμπεριφέρονται σαν συριζαϊκοί μουλάδες (με κατάρες, επιθετικούς προσδιορισμούς και «εντατική» απαξίωση) χωρίς θεωρητικά να κινδυνεύουν καν. Στο φινάλε μια συγκέντρωση ήταν, όχι δημοψήφισμα. Οπότε το ερώτημα είναι προφανές: αν όντως παιζόταν η επιβίωση της κυβέρνησης και όχι ένα απλό θέμα γοήτρου, ως πού θα έφταναν; Θα έκαιγαν ομοιώματα των οργανωτών του #paraititheite όπως γίνεται κάθε Πάσχα με τον Ιούδα (ή τους μνημονιακούς το 2011 – το ίδιο είναι για αυτούς); Θα δημοσίευαν ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις; Θα μάζευαν υπογραφές για να καταδικαστούν για εσχάτη προδοσία με κρεμάλες στο Σύνταγμα;
Μπορεί τα παραπάνω να φαίνονται υπερβολικά, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν ξέρεις μέχρι πού μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος για να υπερασπιστεί την πίστη του... Και είναι σαφές ότι οι αντιδράσεις της κυβέρνησης απέναντι σε μια απλή διαδηλωσούλα προέρχονται από ανθρώπους που (όπως ο Σεραφείμ Πειραιώς) είναι σίγουροι ότι εκπροσωπούν το Καλό – με την θρησκευτική έννοια. Γι’ αυτό και δεν μπαίνουν στον κόπο να δικαιολογήσουν για ποιο λόγο το «παραιτηθείτε» ήταν «ιερό» όταν το έλεγαν εκείνοι. Ενώ όταν το λένε οι άλλοι είναι «Αμαρτία». Και προσβολή κατά του πολιτεύματος... Όπως δεν μπαίνουν στον κόπο να αναρωτηθούν αν νομιμοποιούνται να χρησιμοποιούν την κατηγορία «ακροδεξιός», άνθρωποι που συγκυβερνούν με τον Δημήτρη Καμμένο.
Αλλά αυτό είναι το καλό,όταν θεωρείς πως κατέχεις την απόλυτη αλήθεια και την απόλυτη αθωότητα: Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις γιατί οι πιστοί σου δεν θέλουν εξηγήσεις. Τους αρκεί η πίστη τους. Από την άλλη το κακό (γι’ αυτούς) είναι ότι οι πιστοί συσπειρώνονται πολύ πιο έντονα, όταν νιώθουν (ή όταν τους πείθεις) πως απειλούνται. Οπότε καταλήγουμε στο απλό παράδοξο: όσο μεγαλύτερη είναι η επιτυχία του #paraititheite τόσο πιο πολύ να συμφέρει την κυβέρνηση, αφού τόσο πιο πολύ συσπειρώνονται οι οπαδοί της. Ενώ την ίδια στιγμή κλονίζεται το στιλ «είμαστε κυρίαρχοι του πολιτικού παιχνιδιού» που έχει.
Κρίμα, πάντως, που η ιδέα να ταυτίζεις τα συμφέροντά σου με τα συμφέροντα της Χώρας είναι κατοχυρωμένη εδώ και μερικούς αιώνες... από τον Λουδοβίκο τον 14ο.
Υ.Γ. Πάντως, ο Ανδρέας Νεφελούδης θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός όταν μιλάει για «κολλαγόνα»... Διότι κινδυνεύει να παρεξηγηθεί, αφού όπως αποδείχθηκε από την «οπαδό Τσίπρα» την προηγούμενη εβδομάδα, τα κολλαγόνα είναι υπερκομματικά...
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
13°
