Τις συνθήκες που επικρατούν στο εργοστάσιο, την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας καταγγέλλουν συστηματικά εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ.
Έναν ακόμη νεκρό μετράει η ΛΑΡΚΟ, τον δεύτερο μέσα σε 5μήνες. Ο 55χρονος μεταλλεργάτης, από το χωριό Μαλεσίνα και πατέρα τριών παιδιών, βρήκε τραγικό θάνατο εν ώρα δουλειάς στο τμήμα της κοκκοποίησης στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Φθιώτιδα, εκεί δηλαδή που το μετάλλευμα βρίσκεται στην τελική του φάση. Σ' εκείνο το σημείο, κάτω από άγνωστες συνθήκες, προκλήθηκε έκρηξη σκοτώνοντας τον 55χρονο. Σε κοντινή απόσταση ήταν άλλοι τρεις εργαζόμενοι, χωρίς όμως να πάθει κάποιος κάτι.
«Κατεύθυνση του υπουργείου είναι να αποδοθούν αμέσως ευθύνες», δήλωσε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το σημερινό δυστύχημα στη ΛΑΡΚΟ.
«Το δυστύχημα με την απώλεια ενός εργαζομένου μάς έχει συγκλονίσει όλους», τόνισε ο υπουργός και πρόσθεσε: «Το Διοικητικό Συμβούλιο της επιχείρησης θα ασχοληθεί σε βάθος με το συγκεκριμένο θέμα. Συλλυπητήρια στην οικογένεια του θύματος και σε όλους τους εργαζομένους στη ΛΑΡΚΟ».
Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας, «νεκρός είναι ο Γεώργιος Ψαρράς του Δημητρίου. Η Εταιρεία εκφράζει τα συλλυπητήριά της και την αμέριστη συμπαράστασή της προς την οικογένεια του θανόντος». Πριν μερικούς μήνες, στις 11 Ιουλίου, ένα παρόμοιο δελτίο Τύπου είχε εκδοθεί. Άλλος ένας εργαζόμενος έπεφτε νεκρός, καθώς τον χτύπησε ο γερανός στο κεφάλι.
Τις συνθήκες που επικρατούν στο εργοστάσιο, την έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας και την εντατικοποίηση, «με σκοπό την απαξίωση της εταιρείας», καταγγέλλει συστηματικά το Σωματείο Μετάλλου. Τελευταία φορά μάλιστα την περασμένη Δευτέρα με αφορμή ατύχημα που ευτυχώς δεν κόστισε ζωές.
Συγκεκριμένα, στη μία από τις τρεις γερανογέφυρες της αίθουσας, κατά την ώρα ηλεκτρολογικών δοκιμών στο άγκιστρο 25 τόνων, με αγκιστρωμένο και φορτωμένο τον κάδο μεταφοράς πυρακτωμένου μεταλλεύματος (ben), κόπηκε το συρματόσχοινο με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί πτώση του φορτίου. «Οι πρώτες εμπειρικές προσεγγίσεις, με κάθε επιφύλαξη, δείχνουν κακή ποιότητα συρματόσχοινου» σημειώνει το Συνδικάτο και καλεί κάθε αρμόδια υπηρεσία να πάρει μέτρα.
Η ΛΑΡΚΟ με αυτά τα δύο δυστυχήματα φτάνει τους 72 νεκρούς από τη αρχή της λειτουργίας της, μας λέει ο εργαζόμενος στο εργοστάσιο της Λάρυμνας, Παναγιώτης Πολίτης, ενώ κάποιοι εργάτες έχουν βρεθεί πολύ κοντά στον θάνατο βλέποντας τους συναδέλφους τους δίπλα τους να χάνουν τη ζωή τους.
Το 2009 στις 2 Αυγούστου στις 7 το πρωί το μετάλλευμα, που εκείνη τη στιγμή είχε θερμοκρασία περισσότερο από 3.000 βαθμούς κελσίου, ξέφυγε από τη σιδηροτροχιά στην οποία μεταφερόταν κι ένας 36χρονος εργάτης απανθρακώθηκε. Τον ίδιο μήνα στις 26, ένας εργαζόμενος 25 ετών έχασε τη ζωή του όταν εξερράγη το καμίνι.
Ο Παναγιώτης Πολίτης ήταν εκεί. «Είδα τους συναδέλφους δίπλα μου νεκρούς. Έχω κινδυνεύσει κι εγώ», έχει πει στην Athens Voice, επισημαίνοντας ότι «απαξιώνουν την εταιρεία και αδιαφορούν για τις ζωές των ανθρώπων». Η συγχώνευση των τμημάτων συντήρησης, οι ανειδίκευτοι, άρα χωρίς την κατάλληλη εμπειρία εργάτες και η μη τακτική συντήρηση των εγκαταστάσεων απειλούν, κατά την άποψή του, την ασφάλεια των εργαζομένων.
Τα χρέη, τα ευρωπαϊκά πρόστιμα και το ιδιοκτησιακό καθεστώς
Σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ κατέχει το 55,2% της ΛΑΡΚΟ, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το 33,4% και η ΔΕH το 11,4%. Ένα από τα σενάρια που εξετάζονται για την περίπτωση της νικελοβιομηχανίας είναι να εφαρμοστεί το μοντέλο των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Δηλαδή να τεθεί σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης και στη συνέχεια να αναζητηθεί ιδιώτης επενδυτής.
Η ΛΑΡΚΟ επιβιώνει λόγω ΔΕΗ, αφού το απλήρωτο ρεύμα έχει φτάσει στα 310 εκατ. ευρώ και συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμό 20-30 εκατ. ανά έτος. Η εταιρεία επίσης χρωστά 20 εκατ. περίπου στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ουσιαστικά δηλαδή στο Δημόσιο), 30 εκατ. στην Τράπεζα Πειραιώς και 70 εκατ. στην παλαιά ΛΑΡΚΟ, για τα οποία έχει γίνει και η κατάσχεση.
Η Ε.Ε. έχει επιβάλει πρόστιμο ύψους 136 εκατ. ευρώ για παράνομες κρατικές ενισχύσεις και η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δεν τις έχει ανακτήσει ακόμα. Το ενδιαφέρον είναι πως το Δημόσιο όταν τις έδινε, βεβαίωνε πως δεν παραβιάζουν την κοινοτική νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων. Παρ’ όλα αυτά τιμωρήθηκε η ΛΑΡΚΟ που τα πήρε και όχι το Δημόσιο που διαβεβαίωνε γραπτώς πως δεν είναι παράνομες κρατικές ενισχύσεις.
Έτερο μεγάλο ζήτημα αφορά το ιδιοκτησιακό της καθεστώς. Το θέμα αφορά την “παλιά ΛΑΡΚΟ”, στην οποία εδώ και 27 χρόνια έχει τοποθετηθεί εκκαθαριστής, ο οποίος με προσημειώσεις και άλλες διαδικασίες διεκδικεί οφειλές από τη “νέα ΛΑΡΚΟ”. Η “παλιά” είναι στην ουσία μία εταιρία-φάντασμα, ενώ η «καινούργια» έχει τον εξοπλισμό και το προσωπικό. Λόγω αυτής της μοναδικής στα παγκόσμια δεδομένα εκκρεμότητας, η βιομηχανία δυσκολεύεται να έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση.
Η κυβέρνηση προσανατολίζεται στο μοντέλο το οποίο είχε «παγώσει» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2015 αφού προηγηθεί συναίνεση της Κομισιόν. Αφορούσε διαχωρισμό των παγίων (ορυχείων και εργοστασίου) και τη διενέργεια δύο ξεχωριστών διαγωνισμών, οι οποίοι θα υλοποιηθούν παράλληλα. Όσο για τους 1.200 εργαζόμενους θα πρέπει να υπογράψουν συμβάσεις με τον νέο επενδυτή.
Σε ένα σχέδιο σωτηρίας της ΛΑΡΚΟ, στη λογική του παλαιότερου σχεδιασμού που είχε καταρτίσει η κυβέρνηση της ΝΔ το 2014 προσανατολίζεται το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Το προφίλ της εταιρείας
Η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική βιομηχανία στην Ευρώπη που παράγει FeNi (σιδηρονικέλιο) με τη μέθοδο της πυρομεταλλουργίας. Καλύπτει το 6% των αναγκών της Ευρώπης και το 3% παγκόσμια, ενώ εκμεταλλεύεται το σύνολο των νικελούχων μεταλλευμάτων της χώρας μας. Έχει εργοτάξια εξόρυξης μεταλλεύματος και δικό της βαρύ εξοπλισμό στη Βοιωτία, στη Φθιώτιδα, στην Εύβοια, στην Καστοριά. Επίσης στην κατοχή της έχει και λιγνιτωρυχείο στα Σέρβια Κοζάνης.
13°
