Σύμφωνα με το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Ε, η απολογία του 58χρονου στον ανακριτή έχει ως εξής:
«Στο νεκροταφείο αυτό πήγαινα και παλαιότερα και έπαιρνα κάτι ασημένια κηροπήγια και καντήλια που έβρισκα εκεί. Κάτι τέτοιο ήθελα να κάνω και εκείνο το απόγευμα, αλλά η κακιά η ώρα το έφερε και μαζί μου κουβαλούσα ένα μαχαίρι, στιλέτο ήταν.
»Στο νεκροταφείο μπήκα από την πίσω πλευρά του, από την περίφραξη που είναι κοντά στις γραμμές. Δηλαδή για να καταλάβετε, ήρθα από το γήπεδο της Ριζούπολης, πήδηξα την περίφραξη των γραμμών του τρένου, πέρασα τις γραμμές και σκαρφάλωσα την περίρφαξη του νεκροταφείου. Μόλις μπήκα μέσα, πίσω μου είχα το γήπεδο.
»Από εκεί, περπάτησα δίπλα από τα οστεοφυλάκια και επειδή δεν είδα κάτι που μπορούσα να πάρω, συνέχισα μέχρι που έφτασα σχεδόν στο κέντρο του νεκροταφείου. Εκεί, στάθηκα και είδα μια νεαρή κοπέλα να κλαίει μπροστά σε ένα τάφο. Η κοπέλα αυτή είχε μαύρα μαλλιά και φορούσε σκούρα ρούχα. Δίπλα της, στο πεζούλι, είχε αφήσει την τσάντα της που ήταν μπεζ στο χρώμα. Την κοπέλα αυτή την έβλεπα πρώτη φορά στη ζωή μου. Δεν γνώριζα ούτε αυτήν, αλλά ούτε και την οικογένειά της.
»Κοίταξα γύρω μου και δεν είδα κάποιον εκεί κοντά. Μόνο κάτι γριές έβλεπα αλλά αυτές, ήταν πολλά μέτρα μακριά. Τότε σκέφτηκα να πάω να πάρω την τσάντα της κοπέλας, γιατί πίστευα ότι σίγουρα θα είχε μέσα κάποια λεφτά. Έτσι και έκανα. Την πλησίασα από πίσω, της έβγαλα το μαχαίρι και της είπα: “Δώσε μου την τσάντα σου τώρα”. Εκείνη γύρισε ξαφνικά και άρχισε να με τραβάει και να χτυπιόμαστε, ενώ φώναζε κιόλας. Εγώ κρατούσα στο δεξί μου χέρι το μαχαίρι και με το άλλο χέρι τραβούσα την τσάντα για να την πάρω.
»Χωρίς να καταλάβω πώς κι ενώ παλεύαμε και πέφτανε γλάστρες και άλλα πράγματα γύρω μας, την χτύπησα με το μαχαίρι. Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσες φορές. Μετά, η κοπέλα που ήταν ματωμένη, άφησε την τσάντα και άρχισε να τρέχει προς το κέντρο του Νεκροταφείου, φωνάζοντας βοήθεια. Εγώ, γύρισα προς τα πίσω, δηλαδή προς το μέρος από όπου μπήκα στο Νεκροταφείο, κρατώντας την τσάντα της κοπέλας στα χέρια μου. Έτρεχα “κολλητά” στην περίφραξη και στα οστεοφυλάκια.
»Στο δρόμο δεν ξέρω αν έριξα κάτι, αλλά μέσα στον πανικό μου δεν μου φαίνεται απίθανο. Είχα σαστίσει εκείνη τη στιγμή, δεν ήξερα τι έκανα, είχα θολώσει. Όταν έφτασα στο σημείο απ’ όπου είχα μπει στο Νεκροταφείο, κοίταξα τα χέρια μου και είδα ότι ήταν γεμάτα αίματα. Το αίμα ήταν της κοπέλας, γιατί εγώ δεν είχα χτυπήσει.
»Έβγαλα κάτι χαρτοπετσέτες που είχα στην “κωλότσεπή” μου και σκούπισα τα αίματα. Τις χαρτοπετσέτες αυτές δεν τις πήρα μαζί μου και πρέπει να τις άφησα στο Νεκροταφείο. Αφού σκούπισα τα χέρια μου και το μαχαίρι με τις χαρτοπετσέτες, σκαρφάλωσα την περίφραξη του Νεκροταφείου. Από εκεί έβλεπα απέναντί μου το γήπεδο της Ριζούπολης.
»Ύστερα κατέβηκα από την περίφραξη ξαναπέρασα τις γραμμές του τρένου και πήδηξα πάλι την περίφραξή του.
»Από εκεί πέρασα έξω από το γήπεδο της Ριζούπολης όχι όμως από την πλευρά που έχει ένα γήπεδο 5χ5 αλλά από την άλλη πλευρά που έχει ένα σταθμό της ΔΕΗ και περπάτησα λίγη ώρα.
»Έφτασα σε ένα οικόπεδο με ξερά χόρτα και μπήκα μέσα από την χαλασμένη περίφραξη για να κοιτάξω τι είχε μέσα η τσάντα. Δεν θυμάμαι να σας πω πού ακριβώς είναι το οικόπεδο αυτό.
»Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά τόσο που πήγαινε να σπάσει. Κοίταξα μέσα στην τσάντα και είδα ότι είχε μέσα ένα κινητό ένα λευκό iphone 5 με τα ακουστικά του, ένα πορτοφόλι που είχε μέσα κάρτες από διάφορες τράπεζες και 5 ευρώ και κάτι άλλα γυναικεία πράγματα που δεν τα θυμάμαι ακριβώς.
»Πήρα τα 5 ευρώ και το κινητό με τα ακουστικά και την τσάντα με το πορτοφόλι και τα άλλα πράγματα που είχε μέσα τα άφησα εκεί. Μετά έφυγα από εκεί και σε διαφορετικούς κάδους σκουπιδιών πέταξα το μαχαίρι και την μπλούζα που φορούσα μια φούτερ μπλούζα χρώματος κόκκινου γιατί είχε γεμίσει με αίματα της κοπέλας.
»Ξέχασα να σας πω ότι εκείνη την μέρα φορούσα τα παπούτσια που φοράω και σήμερα που είναι μάρκας nike χρώματος μαύρου με λευκή γραμμή. Φορούσα επίσης μπλουτζίν παντελόνι σκούρου χρώματος και την φούτερ μπλούζα που σας είπα ότι πέταξα στον κάδο. Κάτω από την φούτερ μπλούζα φορούσα ένα μαύρο κοντομάνικο μπλουζάκι με το οποίο έμεινα αφού πέταξα την φούτερ μπλούζα στον κάδο.
»Μετά πήρα το αστικό λεωφορείο και πήγα στην Ομόνοια. Δεν θυμάμαι με ποιο λεωφορείο πήγα ακριβώς. Όπως σας είπα τα είχα χαμένα εκείνη την ώρα. Με το λεωφορείο έφτασα έξω από το Πολυτεχνείο και από εκεί πήγα με τα πόδια στην Ομόνοια. Φθάνοντας στην Ομόνοια ξεκίνησα για ένα μαγαζί που βρίσκεται στην οδό Σοφοκλέους και το έχουν κάτι Πακιστανοί.
»Εκεί, έχω ξαναπάει και παλαιότερα και έχω δώσει άλλα πράγματα. Δεν θυμάμαι πόσες φορές πήγα στο μαγαζί αυτό για να πουλήσω το κινητό. Δηλαδή αν ήταν μια φορά ή δυο φορές. Πάντως, θυμάμαι ότι εκεί σίγουρα πούλησα το κινητό και τα ακουστικά για 20 ευρώ. Την ώρα που το πουλούσα ήμουν χάλια. Δηλαδή αγχωμένος και ιδρωμένος. Ήθελα να το πουλήσω όσο πιο γρήγορα γίνεται και να εξαφανιστώ από εκεί. Μόλις το πούλησα έφυγα κατευθείαν από εκεί και πήγα ψώνισα πρέζα από την πλατεία Βάθης και πήγα σπίτι και την ήπια για να ηρεμήσω.
»Όταν έγινε το κακό δεν είχα πιει πρέζα, αλλά είχα στερητικά. Όλο αυτό τον καιρό, από τότε που έκανα το κακό αυτό μέχρι και σήμερα που με φέρατε εδώ στην υπηρεσία σας, έβλεπα τις ειδήσεις που λέγανε για την κοπέλα και σκεφτόμουν τις συμφορές που προκάλεσα.
»Περίμενα να με βρείτε και να σας πω τι έγινε. Με το που σας τα είπα, έφυγε ένα βάρος από μέσα μου. Το βάρος αυτό κουβαλούσα μέσα μου και δεν είχα πει σε κανέναν για το κακό που είχα κάνει. Ούτε ο… το ήξερε, ούτε κανείς. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να χάνει κανείς την κόρη του, γιατί έχω κι εγώ κόρη. Ξέρω πως μια συγγνώμη δεν θα καλυτερεύσει τα πράγματα. Αλλά εγώ ζητάω και πάλι συγγνώμη από τον πατέρα, τη μάνα και την οικογένεια της κοπέλας για το κακό που τους έκανα.
»Το κινητό μου τηλέφωνο δεν το θυμάμαι να σας το πω. Αλλά είναι αυτό που βρήκατε σήμερα πάνω μου και το έχω εδώ και ένα μήνα περίπου. Δεν έχω να σας πω κάτι άλλο γι’ αυτό το κακό.
»Το μόνο που θέλω να σας πω, είναι ότι μια βδομάδα περίπου μετά το κακό και αφού έβλεπα στις ειδήσεις την έκταση που είχε πάρει το θέμα, γύρισα στο οικόπεδο που είχα πετάξει την τσάντα και τα άλλα πράγματα της κοπέλας και τους έβαλα φωτιά, μέχρι που κάηκαν τελείως. Αν και πήγα πάλι στο οικόπεδο και έκαψα τα πράγματα της κοπέλας, δεν θυμάμαι να σας πω πού είναι το οικόπεδο αυτό.
»Το μέρος αυτό, το έχω διαγράψει από τη μνήμη μου. Στο νεκροταφείο είχα πάει μόνος μου και δεν ήταν άλλος μαζί μου. Μόνος μου ήμουν και παλαιότερα, δηλαδή τις άλλες φορές που πήγαινα στο Νεκροταφείο και έπαιρνα πράγματα από μέσα. Θέλω να σας πω και κάτι τελευταίο. Σήμερα το πρωί που ήρθαν οι Αστυνομικοί να με πάρουν και να με φέρουν στην Υπηρεσία σας, γλίστρησα, έπεσα στο έδαφος και χτύπησα λίγο στο κεφάλι. Μόνος μου έπεσα, δεν με έσπρωξαν ούτε με χτύπησαν οι Αστυνομικοί».
12°
