To boosterism ως πρακτική ανάδειξης των προσόντων μιας χώρας, μιας πόλης ή ακόμα ακόμα και μιας γειτονιάς
Ίσως οι οικονομικοί δείκτες να είναι ευνοϊκοί, αλλά για να βελτιωθεί η εικόνα της χώρας μας και εξ αυτού η ψυχολογία μας, ίσως χρειάζεται κάποιο λίφτινγκ στο branding: χρειάζονται πράξεις προώθησης της πόλης μας, της χώρας μας, των δραστηριοτήτων μας· ο στόχος θα πρέπει να είναι η βελτίωση της αντίληψης του κοινού για εμάς τους ίδιους. Οι Ολυμπιακοί του Παρισιού είναι αυτές τις μέρες ένα καλό παράδειγμα boosterism σε μια πόλη, σε μια χώρα, που δεν φαίνονται να το χρειάζονται —κι όμως, για να διατηρηθείς στην κορυφή, απαιτείται συνεχής προσπάθεια.
Το «boosting» έχει μακρά ιστορία: κατά τη διάρκεια της επέκτασης των συνόρων της αμερικανικής Δύσης, η κάθε πόλη του Φαρ Γουέστ προσπαθούσε να διαφημίσει τον τόπο της, την οικονομία της, την ποιότητα της ζωής της με την ελπίδα να προσελκύσει περισσότερους κατοίκους και, παραλλήλως, να αυξήσει τις τιμές των τοπικών ακινήτων. Θετικοί παράγοντες ήταν το καλό κλίμα, η ασφάλεια, ο αποτελεσματικός σερίφης και ο δίκαιος δικαστής, η ύπαρξη σχολείου και ιατρείου. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, ο ανταγωνισμός για οικονομική επιτυχία μεταξύ των νεοϊδρυθεισών πόλεων οδήγησε σε υπερχείλιση ενισχυτικής βιβλιογραφίας που απαριθμούσε τα ορατά σημάδια ανάπτυξης, ανέφερε στατιστικά στοιχεία για τον πληθυσμό και το εμπόριο και εξέταζε την τοπική γεωγραφία ως παράγοντα επιτυχίας της πόλης.
Η εγγύτητα στη θάλασσα, σε λίμνη ή σε ποτάμι και τα περιβάλλοντα εντυπωσιακά τοπία τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν πόλος έλξης ταξιδιωτών συγκαταλέγονταν στα συν· θετικό ρόλο έπαιζε επίσης η ύπαρξη ιαματικών πηγών και η πυκνότητα γιατρών και νοσοκόμων. Ακόμα και αδιάφορες πόλεις όπως το Ντουλούθ, ένα λιμάνι στην πολιτεία της Μινεσότας, έγινε αντικείμενο boosting: το 1871, σε χιουμοριστική ομιλία του με τίτλο «Τα κρυφά χαρίσματα του Ντουλούθ» ο Δημοκρατικός αντιπρόσωπος στο Κογκρέσο, J. Proctor Knott, έπλεξε το εγκώμιο της πόλης η οποία έκτοτε άρχισε να αναπτύσσεται γοργά. Ο Knott απαντούσε στην αντίθετη ρητορεία, την επονομαζόμενη knocking, κατά την οποία το Ντουλούθ εμφανιζόταν καθυστερημένο, ψυχρό κι ανάποδο.
Το Boosterism είναι αισιόδοξη στάση, λίγο τοπικιστική, λίγο δημαγωγική, αλλά καλή για τη διάθεση και ενισχυτική της οικονομίας. Το σφυροκόπημα της κριτικής για μια πόλη ή για μια χώρα έχει συνήθως αρνητικά αποτελέσματα: όταν οι κάτοικοι γκρινιάζουν για τον τόπο τους, τείνουν να τον παραμελούν και να τον ασχημαίνουν. O Boosterism μπορεί να έχει σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού, αλλά κυρίως ευνοεί την ψυχολογική κατάσταση των ντόπιων. Έτσι, σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να ταυτίζεται με τη θετική σκέψη, με τεχνικές που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση και που, κατά κάποιον τρόπο, «πουλάνε» ένα άτομο ή έναν οργανισμό στον εργασιακό χώρο.
Τα παραδείγματα από την ιστορία είναι πολλά: η πόλη Σαβάνα της Τζόρτζια έγινε μια από τις πιο επιτυχημένες στις ΗΠΑ με την επιστράτευση τεχνικών boosterism σε όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα· το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για την Γκουάνγκτζου της Νότιας Κορέας. Σε επίπεδο θεσμών και φαινομένων, το Bollywood φαίνεται ότι οφείλει μεγάλο μέρος της απήχησής του σε boosterism, σε ένα σύνολο θετικών μεταδόσεων που υπερβαίνουν τη διαφήμιση και δημιουργούν μια ευχάριστη μυθολογία.
12°
