Στην έρευνα για την αγνοούμενη Λιάν Τίρναν συμμετείχαν 200 αστυνομικοί, στρατιώτες, ομάδες έρευνας και διάσωσης, η Ιντερπόλ και εκατοντάδες εθελοντές
Η Λιάν Τίρναν ήταν μια 16χρονη μαθήτρια που έμενε με την οικογένειά της στο Λιντς της Αγγλίας. Στις 26 Νοεμβρίου 2000 είχε πάει με μια φίλη για χριστουγεννιάτικα ψώνια στο κέντρο της πόλης και λίγο πριν τις 5 μ.μ. τα κορίτσια επέστρεψαν με το λεωφορείο στη γειτονιά τους, το Μπρέιμλι. Οι δρόμοι τους χώρισαν στο τελευταίο κομμάτι της διαδρομής και η Λιάν πήρε το μονοπάτι για το σπίτι της, μέσα από μια δασώδη περιοχή. Όταν η φίλη της έφτασε στο σπίτι, τηλεφώνησε στο σπίτι των Τίρναν και απόρησε που η Λιάν δεν είχε φτάσει ακόμη. Στις 5.20 μ.μ., η μητέρα της Λιάν κάλεσε το κινητό της κόρης της, αλλά το τηλέφωνο χτυπούσε αρκετή ώρα και μετά κόπηκε. Όταν το ξανακάλεσε, το έκλεισαν σχεδόν αμέσως. Στις 7 μ.μ. κάλεσε την αστυνομία και δήλωσε την εξαφάνιση της κόρης της.
Η αστυνομία ξεκίνησε αμέσως την έρευνα στην περιοχή που η Λιάν είχε θεαθεί τελευταία φορά, αλλά δε βρέθηκε κανένα ίχνος της. Η έρευνα αυτή ήταν από τις μεγαλύτερες που έκανε ποτέ η αστυνομία του Δ. Γιορκσάιρ, με τη συμμετοχή 200 αστυνομικών και εκατοντάδων εθελοντών. Ερευνήθηκαν περισσότερα από 1.400 σπίτια, καλύβες, γκαράζ και αποθήκες κατά μήκος της πιθανής διαδρομής της, σε ακτίνα μισού μιλίου. Ελήφθησαν δείγματα DNA από 140 άνδρες που ανακρίθηκαν από την αστυνομία και εκτελέστηκαν δώδεκα εντάλματα έρευνας σε διάφορες διευθύνσεις στο Λιντς. Η μονάδα Υποβρύχιας Έρευνας της Αστυνομίας πραγματοποίησε έρευνα σε ένα τμήμα τριών μιλίων του καναλιού του Λιντς και του Λίβερπουλ, δύο μίλια από τα οποία αποστραγγίστηκαν σε βάθος ενός μέτρου. Η μονάδα ερεύνησε επίσης τριάντα δύο φρεάτια αποστράγγισης στην περιοχή.
Η αποκομιδή οικιακών απορριμμάτων σταμάτησε προσωρινά, ώστε να μπορέσει η αστυνομία να ερευνήσει όλους τους κάδους στην περιοχή για αποδεικτικά στοιχεία. Στην έρευνα συνέβαλαν και πολλές Υπηρεσίες (μεταφορών, εναέριας αναγνώριση του Υπουργείου Άμυνας, η Ομάδα Έρευνας και Διάσωσης, η Ιντερπόλ και το Εθνικό Κέντρο Έρευνας της Αστυνομίας -μια κοινή αστυνομική και στρατιωτική μονάδα εκπαίδευσης).
Στις 3 Δεκεμβρίου 2000 η αστυνομία οργάνωσε μια αναπαράσταση των τελευταίων κινήσεων των κοριτσιών -με τη μεγαλύτερη αδερφή της Λιάν να υποδύεται τη Λιάν- ελπίζοντας ότι κάποιος είχε δει τις κινήσεις της Λιάν. Οι ντετέκτιβ έστειλαν επίσης μηνύματα κειμένου στο κινητό της Λιάν, το οποίο ήταν πλέον απενεργοποιημένο, αλλά είχε ενεργοποιηθεί στις 27 Νοεμβρίου 2000 για λίγο. Ένας τοπικός επιχειρηματίας πρόσφερε αμοιβή 10.000 λιρών για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στην ασφαλή επιστροφή της και μια αλυσίδα σούπερ μάρκετ τύπωσε τη φωτογραφία και τα στοιχεία της σε κουτιά γάλακτος σε όλη τη χώρα. Υπήρχαν ανεπιβεβαίωτες αναφορές για θέασή της σε μακρινές περιοχές, αλλά μετά από 9 μήνες σταμάτησαν. Στις 4 Δεκεμβρίου 2000 η αστυνομία κυκλοφόρησε το σκίτσο ενός άντρα που είχαν δει να περπατάει με τον σκύλο του στην περιοχή, λίγο πριν εξαφανιστεί η Λιάν.
Στις 20 Αυγούστου 2001 βρέθηκε το πτώμα της σε έναν κάδο, τυλιγμένο με πολλές σακούλες σκουπιδιών -εκεί είχε βρεθεί το 1992 άλλη μια δολοφονημένη γυναίκα. Η Λιάν αναγνωρίστηκε από τα δακτυλικά της αποτυπώματα στις 22 Αυγούστου 2001 και η έρευνα για την ανεύρεσή της έγινε πλέον έρευνα ανθρωποκτονίας. Το πτώμα της Λιάν είχε τυλιχθεί μέσα σε 9 πράσινες πλαστικές σακούλες απορριμμάτων ασφαλισμένες με σπάγκο, είχε μια μαύρη τσάντα απορριμάτων στερεωμένη γύρω από το κεφάλι της με ένα δερμάτινο κολάρο σκύλου και στη συνέχεια είχε τοποθετηθεί μέσα σε μια παπλωματοθήκη.
Το πουπουλένιο μπουφάν και οι μαύρες μπότες της δε βρέθηκαν. Δεματικά καλωδίων είχαν χρησιμοποιηθεί για τον στραγγαλισμό της και γραβάτες για το δέσιμο των χεριών της. Ένα σκουρόχρωμο μαντίλι ήταν επίσης τυλιγμένο γύρω από το λαιμό της. Τα μαλλιά της ήταν ακόμα πιασμένα σε αλογοουρά με το λαστιχάκι και τα κοκαλάκια που φορούσε όταν εξαφανίστηκε. Η κατάσταση της αποσύνθεσης του πτώματος έκανε τους ιατροδικαστές να εικάσουν ότι μετά τον θάνατό της είχε παραμείνει σε καταψύκτη μέχρι μερικές εβδομάδες πριν βρεθεί το πτώμα, εν μέρει για να μην ανιχνευθεί και εν μέρει ως τρόπαιο.
Ο Τζον Τέιλορ ήταν υπάλληλος παράδοσης δεμάτων σε μια εταιρία κι έμενε στο ίδιο συγκρότημα κατοικιών με τη Λιάν, ένα μίλι μακριά από το σημείο όπου εθεάθη τελευταία φορά ζωντανή. Ήταν γνωστός στην περιοχή ως «ο άνθρωπος με τα κατοικίδια», καθώς διατηρούσε πολλά σκυλιά και κουνάβια και πουλούσε τροφές για κατοικίδια. Ήταν επίσης γνωστό ότι ήταν λαθροκυνηγός. Η μόνη προηγούμενη καταδίκη του ήταν όταν είχε κλέψει ένα κοστούμι σε ηλικία 15 ετών. Οι γείτονες τον θεωρούσαν έναν «συνηθισμένο άνθρωπο». Μετά την έκκληση της αστυνομίας για πληροφορίες, το όνομα του Τέιλορ δόθηκε από δύο πρώην φιλενάδες του που τον είχαν γνωρίσει μέσα απο αγγελίες γνωριμιών. Και οι δυο είπαν ότι είχε περάσει με το αυτοκίνητο από το δάσος και καυχιόταν ότι συχνά κυνηγούσε εκεί παράνομα.
Καθώς η αστυνομία άρχισε να ερευνά ενδελεχώς το ιστορικό του Τέιλορ, ανακάλυψε ότι γνώριζε συχνά γυναίκες μέσα από αγγελίες. Μια από αυτές αποκάλυψε ότι ο Τέιλορ της είπε ότι του άρεσε να δένει τις γυναίκες και να τις κλειδώνει σε ένα ντουλάπι. Σε μια άλλη είπε ότι είχε ένα φετίχ για «δεσμά, μαστίγια και γραβάτες» και ότι ήθελε να δέσει την κόρη της με δεματικά καλωδίων και να έχει σεξουαλική επαφή μαζί της. Μια πρώην φίλη του, που είχε ζήσει για λίγο με τον Τέιλορ, είπε ότι τελικά είχε διακόψει τη σχέση τους γιατί την έβαζε να υποκρίνεται ότι τη βίαζε.
Το δερμάτινο κολάρο σκύλου που βρέθηκε στο πτώμα της Τίρναν είχε κατασκευαστεί από μια εταιρεία που το πούλησε σε 220 ξεχωριστούς χονδρεμπόρους. Μια εταιρεία παραγγελιών μέσω ταχυδρομείου επιβεβαίωσε ότι είχε πραγματοποιήσει τρεις πωλήσεις στην περιοχή. Ο Τέιλορ ήταν ένας από τους πελάτες. Οι εγκληματολόγοι εξέτασαν το κασκόλ που ήταν δεμένο γύρω από το λαιμό της Λιάν και βρήκαν μια τρίχα. Δε μπόρεσαν να βγάλουν ένα προφίλ DNA από τη ρίζα της τρίχας χρησιμοποιώντας συμβατικά τεστ DNA, έτσι έκαναν ένα τεστ μυτοχονδριακού DNA που παρείχε ένα προφίλ DNA που ταίριαζε με του Τέιλορ.
Η εξέταση του σπάγγου έδειξε ότι ήταν μοναδικού τύπου που κατασκευαζόταν μόνο από μια εταιρεία στο Ντέβον της Αγγλίας. Συνήθως προμήθευαν μόνο το Υπουργείο Άμυνας, αλλά μια μικρή παρτίδα είχε πουληθεί στο κοινό. Αυτή η παρτίδα ταίριαζε ακριβώς με τον σπάγγο που χρησιμοποιήθηκε στο πτώμα της Λιάν και βρέθηκε στη συνέχεια στο σπίτι του Τέιλορ. Τα κίτρινα δεματικά καλωδίων που βρέθηκαν στη σορό της Λιάν κατασκευάζονταν από μια ιταλική εταιρεία και τα είχε πουλήσει σχεδόν όλα σε μια εταιρία, η θυγατρική της οποίας ανήκε στον εργοδότη του Τέιλορ.
Τα ίδια δεματικά βρέθηκαν στο σπίτι του Τέιλορ όταν ερευνήθηκε από την αστυνομία. Κομμάτια πράσινου πλαστικού πανομοιότυπου με αυτό που είχε χρησιμοποιηθεί για να τυλίξουν το πτώμα βρέθηκαν στο σπίτι του Τέιλορ. Ίνες κόκκινου νάιλον χαλιού βρέθηκαν στα ρούχα της Τίρναν. Ένας εμπειρογνώμονας στην ανάλυση γύρης ήταν σε θέση να αποδείξει ότι η Τίρναν βρισκόταν στον κήπο του Τέιλορ λίγο πριν τη δολοφονήσει με βάση τους χαρακτηριστικούς τύπους γύρης που βρέθηκαν στη ρινική της κοιλότητα, στο δέρμα και στα μαλλιά της.
O Τέιλορ, που ζούσε μόνος του αφού η γυναίκα του τον χώρισε το 1996, συνελήφθη ως ύποπτος δολοφονίας στις 16 Οκτωβρίου 2001. Iσχυρίστηκε ότι είχε σηκώσει τη Λιάν τραβώντας την από το μαντίλι γύρω από το λαιμό, οπότε και πέθανε, και ισχυρίστηκε ότι ο θάνατός της ήταν ατύχημα. Στις 8 Ιουλίου 2002 ο ομολόγησε την ενοχή του για την απαγωγή και τη δολοφονία της Λιάν Τίρναν και καταδικάστηκε σε δις ισόβια. Ο δικαστής είπε ότι ο Τέιλορ ήταν υπεύθυνος για μια 20ετή εκστρατεία βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων κατά γυναικών και παιδιών, που τροφοδοτήθηκε από μια σαδιστική επιθυμία να προκαλεί πόνο για σεξουαλική ικανοποίηση.
Στο τέλος της δίκης του, οι αστυνομικοί δήλωσαν πως μπορεί να είναι υπεύθυνος και για άλλους ανεξιχνίαστους φόνους. Στις 3 Απριλίου 2003, μετά από έλεγχο της αστυνομίας για ανεξιχνίαστες σεξουαλικές επιθέσεις στην περιοχή, ο Τέιλορ ομολόγησε την ενοχή του για δύο βιασμούς που διαπράχθηκαν πριν από τη δολοφονία της Τίρναν και έλαβε περαιτέρω ποινή ισόβιας κάθειρξης με δικαίωμα αποφυλάκισης μετά τουλάχιστον 30 χρόνια. Ο Τέιλορ έχει αρνηθεί τη συμμετοχή του σε άλλα εγκλήματα. Ωστόσο, στις 26 Οκτωβρίου 2018, καταδικάστηκε σε ισόβια για μια σειρά άλλων βιασμών και σεξουαλικών επιθέσεων, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πλέον απίθανο να αφεθεί ποτέ ελεύθερος.
Η δολοφονία της Λιάν Τίρναν καλύφθηκε από πολλές εφημερίδες, δημοσιογραφικές τηλεοπτικές εκπομπές και ντοκιμαντέρ (Looking for Leanne (2002) ITV1, Killer in the Woods (2003) Chanel 5, Forensic Files S09E11, «Making the Collar» (2004), Town and Country Murder S03E08, «Leanne Tiernan» (2015).
15°
