Κοσμος

Βρετανικό πανεπιστήμιο βρήκε «στερεότυπα φύλου» σε βιβλίο της Τζέιν Όστεν

Για ποια άλλα έργα έχουν γίνει ανάλογες συστάσεις

62224-137655.jpg
Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
«Κίτρινη κάρτα» σε βιβλίο της Τζέιν Όστεν έβγαλε βρετανικό πανεπιστήμιο
© Unsplash

Bρετανία: Προειδοποίηση πανεπιστημίου για στερεότυπα φύλου σε βιβλίο της Τζέιν Όστεν

Στη λίστα των βιβλίων με προειδοποίηση τοποθετεί πλέον το πανεπιστήμιο του Γκρίνουιτς το πρώτο μεγάλο μυθιστόρημα της Τζέιν Όστεν «Το αββαείο του Νορθάνγκερ».

Το κλασικό έργο, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1817, κρίθηκε ότι περιλαμβάνει «στερεότυπα φύλου» και σάτιρα με «τοξικές σχέσεις και φιλίες». Ως εκ τούτου, το πανεπιστήμιο έκρινε ότι θα πρέπει να θέσει προειδοποίηση προς τους φοιτητές ότι το περιεχόμενο ενδέχεται να προκαλέσει ανεπιθύμητες αντιδράσεις.

Το βιβλίο, που ξεκινά σαν μια παρωδία ενός «γοτθικού» μυθιστορήματος, με κεντρική ηρωίδα τη 15χρονη Κάθριν Μόρλαντ είναι ένα σατιρικό μυθιστόρημα ενηλικίωσης. Το κείμενο διδάσκεται σε μια ενότητα γοτθικής λογοτεχνίας, που έχει μια ευρύτερη προειδοποίηση προς τους φοιτητές ότι ενδέχεται να βρουν στοιχεία του μαθήματος ενοχλητικά, όπως αναφέρει η Telegraph.

Εκπρόσωπος του πανεπιστημίου δήλωσε ότι για πρώτη φορά οι προειδοποιήσεις χρησιμοποιήθηκαν τον Ιούλιο του 2021, μετά από αιτήματα φοιτητών μέσω των εκπροσώπων τους. Τότε υπήρξε συμφωνία για προειδοποιήσεις περιεχομένου στις λίστες ανάγνωσης, ώστε οι φοιτητές να τις λαμβάνουν υπόψιν πριν μελετήσουν ένα κείμενο.

Η συγγραφέας του κλασικού μυθιστορήματος «Περηφάνια και Προκατάληψη» ήταν μια γυναίκα που προσπάθησε να ζήσει τη ζωή της κόντρα στη συντηρητική βρετανική κοινωνία στις αρχές του 19ου αιώνα. Η Όστεν έζησε σε μια εποχή που η κοινωνική θέση ήταν υψίστης σημασίας. Οι γυναίκες της τάξης της σπανίως εργάζονταν και ο γάμος αποτελούσε ένα μέσο κοινωνικής αποκατάστασης, αλλά και οικονομικής ασφάλειας. Οι ανύπαντρες γυναίκες έμεναν με την οικογένειά τους και ήταν οικονομικά εξαρτημένες από εύπορους συγγενείς, εάν και εφόσον υπήρχαν. Με το καυστικό στιλ που τη διέκρινε, η Όστεν έγραφε για δυναμικές γυναίκες που διάλεγαν να παντρευτούν από έρωτα. Μέσα από τα κείμενά της ασκούσε κριτική στην αντίληψη ότι ο γάμος είναι ένα μέσο οικονομικής ασφάλεια.

Τα έργα της είναι μία σπάνια ματιά στον κόσμο των σχέσεων από τη γυναικεία οπτική. Εκ πρώτης όψεως τα μυθιστορήματά της περιγράφουν ασήμαντα καθημερινά γεγονότα μιας ήσυχης ζωής σαν αυτή που έζησε η Όστεν. Στην πραγματικότητα όμως, περιγράφουν τη λειτουργία και τη δομή της αγγλικής κοινωνίας στις αρχές του 19ου αιώνα.

Αντιδράσεις για άλλα κλασικά έργα

Ήδη, πέρυσι διαπιστώθηκε αύξηση σε τέτοιου είδους προειδοποιήσεις σε ιστορικά κείμενα απ’ όλους τους τομείς. Το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο είχε εκδώσει προειδοποιήσεις ανεπιθύμητου περιεχομένου για όλα τα κείμενα πλην ενός που μελετήθηκαν στην ενότητα «Αγγλική Λογοτεχνία από τον Σαίξπηρ στην Όστεν». Πλέον, οι προπτυχιακοί φοιτητές είναι ενήμεροι ότι ο «Άμλετ» του Σαίξπηρ, «Tα ταξίδια του Γκιούλιβερ» του Τζόναθαν Σουίφτ και η «Πειθώ» της Τζέιν Όστεν μπορεί να τους πυροδοτήσουν αισθήματα «θλίψης».

Ανάλογες προειδοποιήσεις είχε εκδώσει το πανεπιστήμιο του Σάλφορντ για το κλασικό μυθιστόρημα «Τζέιν Έιρ» της Σαρλότ Μπροντέ και τις «Μεγάλες προσδοκίες» του Τσαρλς Ντίκενς, εξηγώντας στους φοιτητές ότι και τα δύο βιβλία περιέχουν αποσπάσματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ανησυχητικά.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ