- CITY GUIDE
- PODCAST
-
23°
Επιστροφή στα βασικά: Στη νίκη
Οι Γιορτές πέρασαν, η ευωχία καταλάγιασε, κι αυτό που μένει είναι αυτό που είχαμε πριν — μια ευχή
Είναι θαυμάσια όταν πολεμάς τον εχθρό, αλλά είναι ακόμη πιο ωραία όταν νικάς τον πόλεμο
Εκεί που τρέχουμε (εδώ στη Θεσσαλονίκη έχουμε την παραλία που, δόξα τω Θεώ, βολεύει πολύ κόσμο) οι περισσότεροι ξέρουμε τους περισσότερους άλλους που τρέχουν ίδια ώρα με εμάς. Γενικά ο δρομέας δεν αλλάζει συνήθειες, θα ήταν άσκοπο. Έτσι, οι πολύ πρωινοί ξέρουν τους πολύ πρωινούς, οι πρωινοί τους πρωινούς, και ούτω καθεξής. Αυτοί που ξέρουν τους λιγότερους «συναδέλφους» είναι όσοι επιλέγουν να τρέχουν το απόγευμα και νωρίς το βράδυ, την ώρα της βόλτας, ενοχλώντας τους φυσιολογικούς ανθρώπους που κάνουν τον περίπατό τους με τους συντρόφους τους, τα παιδιά τους, τα σκυλιά τους, τους φίλους τους ή μόνοι — έπρεπε να απαγορεύεται: εκεί που προχωράς ήρεμα κι ωραία, περνά κι ένας ποζεράς από δίπλα σου, με κορδέλες, παγούρια, τζελάκια και πελώρια γελοία ακουστικά στο κεφάλι, απειλώντας να σε ρίξει κάτω ή να περάσει από πάνω σου σαν ερπυστριοφόρο, ή να σε κολλήσει χίλιους κορονοϊούς έτσι λαχανιασμένος που είναι. Ούτε στην Κίνα και στο Τιμπουκτού αυτά.
Όπως τα πουλιά που τρυγάνε τα ίδια λουλούδια, είμαστε οι συνήθειές μας, και από αυτό ούτε μπορούμε ούτε χρειάζεται να ξεφύγουμε. Κι αν κάνουμε καμιά παρασπονδία —χθες τα χαράματα μέτρησα πέντ’-έξι απουσίες στην παραλία, ας όψεται η βασιλόπιτα που τους έκατσε βαριά—, γρήγορα θα ξεχαστεί και θα αφομοιωθεί από τα επόμενα όμοια βήματά μας. Κι αν ανάψαμε κανένα φωσάκι παραπάνω στους δρόμους και στα μπαλκόνια μας, κι αν γελάσαμε και ευφρανθήκαμε κατά δύναμη αυτές τις χρονιάρες μέρες, καλό είναι, και έτσι θα γίνει, να ξανάρθουμε στα γνωστά μας λημέρια, στα ίδια μας βήματα, όπως οι γάτες που τα πισινά τους πόδια πατάνε πάντα εκεί που πατήσανε μόλις τα μπροστινά.
Γι’ αυτό, επανερχόμαστε από τις γιρλάντες και τις γενικόλογες εν ειρήνη ευχές και δεήσεις για καλή χρονιά, για υγεία, λεφτά και τα συναφή, και πάμε —καιρός ήταν— στα πιο σοβαρά, στις πιο σοβαρές ευχές:
Αγαπητέ Θεέ, αν υπήρχες, να έκανες το θαύμα σου. Κι εσύ ΝΑΤΟ, και κυρίως εσείς, ω Ουκρανοί, ακρίτες της Ευρώπης, που υπάρχετε και μας τιμάτε, βάλτε τα δυνατά σας να ηττηθεί παραδειγματικά και τελεσίδικα η Ρωσία του Πούτιν μέσα στο σωτήριο έτος 2023. Και οριστικά: έτσι που να μην μπορέσει να ξανασηκώσει κεφάλι ποτέ σ’ αυτό τον αιώνα. Ο φασισμός δεν έχει πια θέση στον πλανήτη. Και σίγουρα όχι στην Ευρώπη, την πατρίδα μας, που θέλει και προώρισται να ζήσει ειρηνικά και με πλούτο πολύ για όλους. Όποτε σηκώνει κεφάλι, βέβαια, ο βρομερός και άθλιος φασισμός τού το συντρίβουμε σαν του φιδιού και του λιώνουμε τα μυαλά λερώνοντας την αρβύλα μας —γιατί η Δημοκρατία είναι η πιο δυνατή και πιο σκληρή πολεμίστρια, μια Βαλκυρία που τη στιγμή του θριάμβου της δεν ξέρει από συγγνώμες και μεταμέλειες, και ευτυχώς: ξέρει μόνο να συντρίβει με τα αυτιά της κλειστά στις οιμωγές του πεσμένου εχθρού—, αλλά ώς τότε χάνεται και σβήνει ο ανθός της ζωής και το αλάτι του πολιτισμού. Κι αυτά δεν είναι για ξόδεμα, ούτε για λίπασμα του μέλλοντος.
Αυτά είναι για να υπάρχουν τώρα, και για να περνάνε καλά. Είναι για να τρωγοπίνουνε, να κάνουν χαβαλέ, να χαζολογάνε στην τηλεόραση, να πηγαίνουν στο γήπεδο, να διαβάζουν βιβλία τσέπης και βιβλία κυριλέ, είναι για να τρώνε βρόμικο μετά από το μπαρ και για να καβγαδίζουνε στις γωνίες, πριν φιληθούν ξανά με πάθος. Είναι για να κάνουν σεξ, να μεθάνε, να γράφουν, να παίζουν μουσική, να λύνουνε σταυρόλεξα και να χαίρονται που πέτυχαν το Wordle με την τρίτη. Είναι για να χασμουριούνται μπροστά από το Netflix, για να τσακώνονται στα σχόλια του Facebook, για να ξοδεύουνε ώρες και ώρες βλέποντας βίντεο με βίδρες και λεοπαρδάλεις του χιονιού, για να μαγειρεύουν συνταγές που ξεσήκωσαν από τους σεφ της μόδας κι από γιαγιάδες και θειάδες και παππούδες που τάχα ξέραν μυστικά της κουζίνας, είναι για να βγάζουν νυσταγμένοι τα σκουπίδια και για να παρακαλάνε τον σκύλο τους να τα κάνει επιτέλους γιατί είναι ήδη μια ώρα έξω. Είναι για να σωρεύουνε βιβλία στα κομοδίνα και στα τραπέζια και να τ’ αφήνουνε αδιάβαστα, είναι για να αγοράζουν φρούτα και λαχανικά που δεν τα τρώνε, έτσι για μόστρα, είναι για να παραγγέλνουνε ονλάιν κουβέρτες φλις με μανίκια και κουκούλα που θα τις ξεχάσουν στην ντουλάπα, και για να γράφονται σε χίλια νιουζλέτερ και να μη διαβάζουνε κανένα.
Είναι για να κάνουν ό,τι γουστάρουν.
Πάντως όχι για να ξεκοιλιάζονται, να τυφλώνονται και να μένουνε μισοί από τις βόμβες, τους πυραύλους και τις νάρκες των ναζί.
Αυτά είναι πολύ παλιός αιώνας. Αυτό είναι καρκίνωμα. Και το καρκίνωμα (ναι, είναι ΑΡΡΩΣΤΙΑ) πρέπει να το τσακίσουμε με επιθετική θεραπεία. Ή αλλιώς: Τσακίστε τους ναζί.
Η ζωή είναι ωραία όταν νικάς τον πόλεμο. Είναι θαυμάσια όταν πολεμάς τον εχθρό, ουδείς λόγος, αλλά είναι ακόμη πιο ωραία όταν νικάς τον πόλεμο. Κι όταν κάθεσαι ψόφιος στην κούραση ν’ αράξεις μετά τη δουλειά σου κι έχεις δίπλα σου κάποιον να τον νοιάζεσαι.
Γι’ αυτά πολεμά κανείς, και γι’ αυτά ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει με παραδειγματική, τελεσίδικη και οριστική ήττα του εχθρού. Για να μη διανοηθεί να ξανασηκώσει κεφάλι. Έχουμε δουλειές να κάνουμε, και πολλές ώρες τεμπελιάς να φχαριστηθούμε.
Και πολλά χιλιόμετρα να τρέξουμε στην παραλία, αδιαφορώντας για τον κόσμο. Επειδή δεν θα ’χει την ανάγκη μας, επειδή θα ζει σε καθεστώς ωραίας μονοτονίας.
ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η στεγαστική κρίση μετατρέπεται σε ωρολογιακή βόμβα σε όλες τις «τουριστικοποιημένες» πόλεις της χώρας
«Πόσο καιρό λέτε να πάω φυλακή;», διερωτάται ο δισεκατομμυριούχος
Η αλλαγή «τακτικής» των επιθέσεων της Χεζμπολάχ
Πώς αιτιολόγησε την άποψή της
Επανήλθε σε ισχύ η απαγόρευση για τις εγκυμοσύνες μετά την έκτη εβδομάδα της κύησης
Η «ιερή αποστολή», οι όμηροι και οι στόχοι του πολέμου
Ο IDF προειδοποιεί ότι θα χτυπήσει τις ακτές του Λιβάνου
Σχεδόν όλες οι πόλεις αντιμέτωπες με την έκρηξη της στεγαστικής κρίσης
Εν τέλει το συμπαθές τετράποδο επεστράφη στον κηδεμόνα του
Ποιες είναι οι κρίσιμες Πολιτείες και οι κρίσιμες δημογραφικές ομάδες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα
Γύρισε την Ισλανδία σε χρόνο ρεκόρ - Έτρεχε καθημερινά το ισοδύναμο δύο μαραθωνίων
Μεγαλώνει συνεχώς η τραγική λίστα
Ξεχάσαμε την ιστορία μας του 20ού αιώνα;
Mεταφέρει επτά φορές περισσότερο νιτρικό αμμώνιο από το πλοίο που εξερράγη στον Λίβανο
Η 17χρονη φωτογράφος αποκάλυψε τι συζήτησαν, τι της πρόσφεραν και πώς συνεχίζεται αυτή η τρυφερή γνωριμία
Ο Ρώσος πρόεδρος έκλεισε τα 72
Κραυγή αγωνίας των συγγενών που όπως λένε «έχουν βαρεθεί να ξυπνούν κάθε μέρα με άσχημα νέα»
Έχετε δει 20 από 200 άρθρα.