Φοιτητές του Χάρβαρντ έφτιαξαν site φιλοξενίας Ουκρανών προσφύγων

Η ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία μετράει πλέον πάνω από 20 ήμερες και ταυτόχρονα ο Ρωσο - ουκρανικός πόλεμος συνεχίζεται να μαίνεται στα στενά των πόλεων. Οι πρώτοι που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τις αρνητικές συνέπειες μίας πολεμικής διένεξης είναι το μεγάλο πλήθος αμάχων, οι οποίοι είτε αναγκάζονται να κρύβονται σε υπόγεια καταφύγια για ημέρες είτε ξεριζώνονται από τις γεννέτειρές τους. Πολλοί άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη στέκονται στο πλευρό της Ουκρανίας και προσπαθούν να βοηθήσουν το λαό της χώρας με οποιόδηποτε μέσο μπορούν. Δύο νεαροί φοιτητές του Χάρβαρντ άφησαν για λίγο στην άκρη τις σπουδές τους και δημιούργησαν την πλατφόρμα «Ukraine Take Shelter». Μέσω του δημιουργήματος των Άβι Σίφμαν και Μάρκο Μπέρνστιν οι Ουκρανοί πρόσφυγες μπορούν να βρουν άμεσα οικοδεσπότες για φιλοξενία.

Φαίνεται πως για να αλλάξεις τον κόσμο ακόμα και λίγο προς το καλύτερο, δεν χρειάζεται να είσαι μεγάλος ηλικιακά. Οι δύο 19χρονοι φοιτητές έφτιαξαν μία χρήσιμη ιστοσελίδα, που είναι σε θέση να εξυπηρετήσει ανθρώπους με πραγματική ανάγκη σε συνθήκες πολέμου. Η ιστοσελίδα «Ukraine Take Shelter» είναι μία ανεξάρτητη πλατφόρμα, που φέρνει σε επαφή πρόσφυγες με άτομα που είναι σε θέση να φιλοξενήσουν. Πρόσβαση σε αυτό έχουν όλοι χωρίς περιορισμούς. Όσοι διαθέτουν κάποιο χώρο για φιλοξενία τότε τον προσθέτουν στη μεγάλη λίστα της σελίδας με τα διαθέσιμα σπίτια, μέχρι η θέση να καλυφεί από κάποιον.Τις τελευταίες μέρες το ενδιαφέρον είναι μεγάλο και όλο και περισσότεροι μαθαίνουν για την ύπαρξή της. Είναι περισσότερο ενεργή σε γειτονικές χώρες της Ουκρανίας αλλά μέσα μπορεί να βρει κάποιος αγγελίες ακόμα και από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ή τον Καναδά. 

Ο εγκέφαλος πίσω από το εγχείρημα είναι ο Άβι Σίφμαν. Ο 19χρονος σπουδαστής του Χάρβαρντ μίλησε στην Washington Post αναφέροντας ότι «Αυτό που ξέρω να κάνω καλά στη ζωή μου είναι να σχεδιάζω εφαρμογές και σελίδες, οπότε σκέφτηκα γιατί δεν κάνω κάτι για να βοηθήσω;». Ο Σίφμαν θεωρείται ακτιβιστής, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που πράττει κάτι ανάλογο. Την περίοδο της έξαρσης της πανδημίας του κορωνοϊού δημιούργησε ένα από τα πρώτα και πιο επιτυχημένα tracking συστήματα κρουσμάτων, ώστε να περιοριστεί το μέγεθος της μετάδοσης. To ncov2019.live χρησιμοποιείται κατά κόρον μέχρι και σήμερα και έδωσε στον Σίφμαν το βραβείο Webby το 2020 από τον Άντονι Φάουτσι αυτοπροσώπως. Η αρχή για το νεό του πρότζεκτ φαίνεται πάντως να βρίσκεται στον λογαριασμό του στο Twitter.

«Αργά το βράδυ ξεκίνησα να φτιάχνω τα βασικά κομμάτια και το πρωί, όταν ξύπνησα, κάλεσα τον φίλο μου Μάρκο για με βοηθήσει» αποκρίθηκε για το πως έγινε όλο αυτό ένα πρότζεκτ δύο ατόμων. Από εκείνη την ημέρα οι δύο τους εργάζονται χωρίς σταματήμο πάνω στο εγχείρημά τους. Προσπάθησαν παράλληλα να το κρατήσουν όσο πιο απλό γίνεται, για να είναι εύκολο να το χρησιμοποιήσουν ακόμα και εκείνοι που δεν έχουν εξοικείωση με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή τον χώρο του ίντερνετ. 

Σαν πρώτο βήμα ήταν να βρουν ανθρώπους που μιλάνε πολλές διαφορετικές γλώσσες με πρώτες σε προτεραιότητα τα ουκρανικά, πολωνικά, ρώσικα, τσέχικα και ρουμανικά. Ο συνδυασμός των γνώσεων και των δύο τους δημιούργησε γρήγορα έναν κώδικα που θα στηριζόταν η νέα ιστοσελίδα. Μπορεί να τους χώριζαν 3.000 χιλιόμετρα εκείνη τη στιγμή, καθώς ο Μπέρνστιν βρισκόταν στο Κέμπριτζ αλλά αυτό δεν τους απέτρεψε από το να συνεργάζονται αρμονικά. Με συνεχόμενες κλήσεις στο Facetime κατάφερναν να ξεπερνάνε οποιαδήποτε δυσκολία προέκυπτε καθημερινά. 

Στις 3 Μαρτίου και αφού δούλευαν ασταμάτητα επί τρεις ημέρες, το «Ukraine Take Shelter» βρισκόταν στον αέρα. Οι ίδιοι έκαναν επίσης γνωστό πως σε αυτό το διάστημα κοιμήθηκαν 5 ώρες συνολικά. Στη σελίδα οι πρόσφυγες μπορούν να βρουν αμέσως μία λίστα με σπίτια που έχουν έστω και ένα διαθέσιμο χώρο για φιλοξενία, ενώ μπορεί να υποστηρίξει 12 διαφορετικές γλώσσες. Τα δωμάτια μπορούν να είναι οτιδήποτε. Από σπίτια εγκαταλελείμενα ή άδεια για πολύ καιρό μέχρι φοιτητικές εστίες. «Ακόμα και ένας καναπές είναι σημαντικός. Αν κάποιος έχει διαθέσιμο σπίτι, αυτό μπορεί να στεγάσει μία ολόκληρη οικογένεια» έξεφρασε ο Σίφμαν.

Από την πρώτη εβδομάδα οι πιθανοί οικοδέσποτες ξεπέρασαν τους 4.000 χιλιάδες και από μέρη της γης που δεν φαντάζονταν, όταν οι δύο 19χρονοι έφτιαξαν την πλατφόρμα. «Σκοπός μας ήταν να δημιουργήσουμε κάτι σαν το Airbnb αλλά πιο γρήγορο και αποτελεσματικό» ανέφερε ο Σίφμαν την ώρα που ο αριθμός των διαθέσιμων χώρων στη λίστα μεγαλώνει μέρα με την ημέρα.

Πολλοί είναι εκείνοι που παρακολουθούν τον πόλεμο και τις συνέπειές του από απόσταση αλλά δεν μπορούν να μείνουν ασυγκίνητοι από αυτόν. «Αν δεν έκανα κάτι τώρα πότε θα έκανα;» αναρώτηθηκε ένας οικοδεσπότης από τις ΗΠΑ και συνέχισε «Σίγουρα δεν μπορώ να κάνω κάτι ουσιαστικό για να σταματήσω την εισβολή αλλά η πίστη μου λέει να βοηθήσω άλλους ανθρώπους να βρούνε ένα σπίτι με ασφάλεια». Η σελίδα δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί κυρίως κόσμο στις γειτονικές χώρες της Ουκρανίας αλλά δεν λείπουν οι αιτήσεις από χώρες όπως το Ισραήλ. Πολλές φορές μάλιστα οι οικοδεσπότες πληρώνουν από τη τσέπη τους τα αεροπορικά εισιτήρια για να φτάσουν οι οικογένειες στο μέρος υποδοχής.

Οι δύο φοιτητές προσπαθούν να εξηγήσουν την επιτυχία, που έχει το πρότζεκτ τους εντοπίζοντας σαν πρώτο και κύριο λόγο τα προβήματα που προκύπτουν στις πρωτοβουλίες των διάφορων κυβερνήσεων. «Πολλές ιστοσελίδες που φτιάχνονται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις έχουν μία σειρά από πολλά προβλήματα. Το μεγάλο θέμα παραμένει η πολυπλοκότητά τους. Προσπαθουν να βοηθήσουν και το καταλαβαίνουμε, όμως όταν κάποιος δέχεται βόμβες πάνω από το κεφάλι του και είναι στρεσαρισμένος, χρειάζεται κάτι απλό για να βρει αυτό ποιυ ψάχνει με αγωνία» ανέφεραν οι δύο φοιτητές. Η δουλειά τους απέσπασε και τα πολλά «ευχαριστώ» της ουκρανικής κυβέρνησης. 

Οι δύο τους έχουν μία μακρά ιστορία πίσω τους παρ΄όλο το νεαρό της ηλικίας. Είναι αυτοδίδακτοι σε ό,τι έχει να κάνει με τον κώδικα και τους υπολογιστές. Η πρώτη τους γνωριμία έγινε στη σχολή, όταν θέλησαν να δημιουργήσουν ένα web πρόγραμμα με συγκεντρωμένα τα μαθήματα όλων των φοιτητών του πανεπιστημίου μαζί με τις ώρες τους. Από τότε δέθηκαν και τώρα θέλησαν να χρησιμοποιήσουν τις γνώσεις τους για έναν σημαντικό σκοπό.

Η ιστορία των Μάρκο Μπέρνστιν και Άβι Σίφμαν μας δείχνει το πόσο μπορεί να ευαισθητοποιήσει κι άλλα μέλη της κοινωνίας, ώστε να βοηθήσουν τον ουκρανικό λαό με όποιο μεσό διαθέτουν. Κάθε μέρα κάνουμε χρήση του ίντερνετ για τους πιο λάθος λόγους και έτσι είναι ωραίο για αλλαγή, να βλέπουμε την πραγματική του δύναμη και τον θετικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στην κοινωνία.