Οι εμπειρίες γερμανού πυροσβέστη στην Ελλάδα, ο τουρισμός στα ελληνικά νησιά, αλλά και μία αναδρομή στην προσφυγική κρίση του 2015 στον γερμανικό Τύπο.
Για τον επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων πυρόσβεσης Μίχαελ Μπρίκμαν από την Φρανκφούρτη, οι δυσκολότερες στιγμές στην υπηρεσία του ήταν κατά τη διάρκεια της φετινής του αποστολής στην Ελλάδα. Σε συνέντευξή του στην Frankfurter Allgemeine Zeitung μιλά για την εμπειρία του στην Πελοπόννησο, όπου εργάστηκε για τέσσερις ημέρες.
Γερμανός πυροσβέστης μιλά για τις φωτιές στην Ελλάδα
«Οι μεγάλες φωτιές που βλέπαμε στην τηλεόραση και μας είχαν συγκλονίσει, είχαν ήδη σβήσει. Το βασικό μας μέλημα ήταν να αποφύγουμε τον κίνδυνο αναζωπυρώσεων. Η κατάσταση ήταν ακόμη τεταμένη. Για μας το σημαντικότερο ήταν να στηρίξουμε τους πολίτες, οι οποίοι είχαν τον φόβο ότι θα ξεσπάσουν νέες πυρκαγιές. Και φυσικά τους έλληνες συναδέλφους μας. Η ελληνική πυροσβεστική ήταν εξουθενωμένη. Τον συντονισμό είχε αναλάβει εξολοκλήρου η Πυροσβεστική Αθήνας. Η δράση τους ήταν άκρως επαγγελματική, η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική».
Ο γερμανός πυροσβέστης επεσήμανε όμως και τις διαφορές που έχει μία αποστολή πυρόσβεσης στην Ελλάδα, σε σχέση με όλα εκείνα που γνώριζε στη χώρα του: «Πρέπει να πίνει κανείς πολύ νερό, αλλιώς κινδυνεύει να πέσει η πίεση. Επίσης ένα επιπλέον ζήτημα είναι ότι οι φυσικοί πόροι είναι λιγότεροι. Στην Ελλάδα η παροχή νερού λειτουργεί διαφορετικά, πρέπει να ξοδεύει κανείς πολύ λιγότερο νερό κατά την πυρόσβεση. Δεν είναι διαθέσιμο όπως ξέρουμε στη Γερμανία. Για το λόγο αυτό η προσέγγιση γίνεται εντελώς διαφορετικά».
Αναφερόμενος στην κλιματική αλλαγή και τις φυσικές καταστροφές των τελευταίων μηνών, ο πυροσβέστης είναι σίγουρος πως τέτοιου είδους καταστροφές θα επαναληφθούν: «Στην Ελλάδα ξεσπούσαν πάντα φωτιές. Σε αυτή την περίπτωση όμως είχαμε ένα συνδυασμό τριών πυρκαγιών, οι οποίες ξέσπασαν ταυτόχρονα, μαζί με έναν δυνατό άνεμο. Έτσι, δεν υπάρχει περίπτωση να αποφευχθεί η εξάπλωσή τους.
Κάτι που παρατηρούμε όμως εδώ και καιρό είναι πως οι προειδοποιήσεις για πυρκαγιές αυξάνονται και στη Γερμανία. Τα δάση διαθέτουν όλο και λιγότερη υγρασία. Ο κίνδυνος να ξεσπάσει και σε εμάς μια μεγάλη πυρκαγιά υφίσταται. Φέτος είχαμε την μία καταστροφή μετά την άλλη. Πλημμύρες σε περιοχές της Γερμανίας, φωτιές στον ευρωπαϊκό Νότο. Και στην Αϊτή ο σεισμός …».
Αυτό για τους τουρίστες που επιστρέφουν στην Γερμανία και δεν έχουν εμβολιαστεί ή αναρρώσει από τον ιό, μεταφράζεται σε 10ήμερη καραντίνα. Η Handelsblatt αναφέρει ότι «σύμφωνα με υπολογισμούς της Γερμανικής Ομοσπονδίας Τουρισμού, αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην Ελλάδα 150.000 γερμανοί τουρίστες με πακέτα διακοπών. Σε αυτούς προστίθεται ένας άγνωστος αριθμός όσων κάνουν αυτόνομα διακοπές. Και φέτος, η χώρα ανήκει στους κορυφαίους προορισμούς στη Μεσόγειο. Μεγαλύτερη ζήτηση έχουν κυρίως νησιά, όπως η Κρήτη, η Ρόδος και η Κέρκυρα».
Αναφερόμενη στην απόφαση του Βερολίνου να εντάξει νησιά όπως η Κρήτη, η Μύκονος, η Νάξος, η Ρόδος και η Κως, στις περιοχές «υψηλού κινδύνου» η ΗΒ παρατηρεί ότι «η νυχτερινή ζωή είναι εν μέρει ο λόγος που έχουν μετατραπεί σε ρίζα της εξάπλωσης του κορωνοϊού στην Ελλάδα».
Η Süddeutsche Zeitung αναφέρεται στις προεκλογικές δηλώσεις των γερμανών συντηρητικών, όπως ο υποψήφιος καγκελάριος των Χριστιανοδημοκρατών, Άρμιν Λάσετ, ενόψει ενδεχόμενου νέου προσφυγικού κύματος, με σύνθημα «το 2015 δεν πρέπει να επαναληφθεί»:
«Είναι άξιο απορίας, αν ένα τέτοιο αίτημα θα έπρεπε αυτή τη στιγμή να έχει προτεραιότητα. Τουλάχιστον αυτό θα έλεγαν και όσοι θεωρούν το 2015 ως σύμβολο ανθρωπιστικής βοήθειας, το οποίο για όσους το βλέπουν έτσι θα είχε νόημα και αυτή τη φορά. Παρόλα αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία πως το 2015 αποτελεί σύμβολο μιας ανεξέλεγκτης κατάστασης. Το να αποφευχθεί μία επανάληψη σημαίνει να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.
Τι πήγε όμως “λάθος” τότε; Πολλοί πρόσφυγες από τη Συρία κατέφυγαν σε γειτονικές χώρες, στον Λίβανο, την Ιορδανία ή την Τουρκία. Τι τους οδήγησε να ξεκινήσουν ξαφνικά μαζικά ένα ταξίδι με προορισμό την ΕΕ; Μήπως ήταν κυρίως πολιτικά μηνύματα – η κουλτούρα καλωσορίσματος στη Γερμανία και άλλες χώρες, η άρνηση της Άγκελα Μέρκελ να κλείσει τα σύνορα για τους Σύρους, οι υποσχέσεις της ότι “θα τα καταφέρουμε” – οι λόγοι που τους έδωσαν κίνητρα;».
Ωστόσο η μετανάστευση δεν είναι στατική, εκτός από τις χώρες-προορισμούς, οι οποίες έλκουν τους μετανάστες, υπάρχουν και τα κίνητρα, τα οποία τους ωθούν στη φυγή. Αναφερόμενη στους λόγους που ώθησαν τους πρόσφυγες, η εφημερίδα καταλήγει:
«Ήταν η απόλυτη ανάγκη. Οι πρόσφυγες άρχισαν ξαφνικά να δέχονται ελάχιστη βοήθεια από το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (WFP), την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) ή τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, γιατί και αυτοί με τη σειρά τους έλαβαν λιγότερα χρήματα από τις χώρες-χρηματοδότες (…) Πολλοί δεν είχαν ούτε ένα δολάριο την ημέρα, με το οποίο να μπορούν να καλύψουν τις βασικές διατροφικές ανάγκες».
