Ο Τζέρι Ντέλα Φέμινα είναι ο εκδότης του «The Independent», μιας τοπικής εφημερίδας του Χάμπτονς του Λονγκ Άιλαντ, που είναι κάτι σαν την Μύκονο: η παραθαλάσσια παιδική χαρά των πλούσιων νεοϋορκέζων για τα σαββατοκύριακα και το καλοκαίρι. Ο εν λόγω εκδότης είναι, επίσης, ένας εξαιρετικά επιτυχημένος και πασίγνωστος διαφημιστής και ιδιοκτήτης ρεστοράν στην περιοχή, που κατοικείται σχεδόν αποκλειστικά από πάμπλουτους με τις βίλες τους.
Στο τελευταίο τεύχος της εφημερίδας του, ο κ. Τζέρι ξεσπάει σε ένα απρόσμενο, γοερό κλάμμα: «Τώρα που ψηφίστηκε ο νόμος για τη δημόσια υγεία, δεν χρειάζεται να προσποιούμαστε ότι ο πρόεδρός μας δεν είναι Σοσιαλιστής» λέει και συνεχίζει τα δάκρυα: «Δεν μπορώ να δουλέψω σε μια χώρα που έχει Σοσιαλιστή πρόεδρο, γι’ αυτό και πουλάω τη βίλα μου (σ.σ.: αξίας κάπου 40 εκ. δολλαρίων...) και μετακομίζω στην Τοσκάνη». Ο δημόσιος οδυρμός του (...) κλείνει με ολίγη από γκρίνια: Ότι τώρα θα χρειάζεται να δουλεύει πιο σκληρά για να ταϊσει την οικογένειά του, αφού «ο Ομπάμα διανέμει δεξιά κι αριστερά τον πλούτο μας»...
Εντάξει. Η αλήθεια είναι ότι διαβάζουμε κι ακούμε τέτοιου είδους ανοησίες εδώ και αρκετό καιρό, από τότε που εξελέγη ο Ομπάμα. Όμως σπάνια ένα τέτοιο παραλήρημα έρχεται από ανθρώπους τόσο έξυπνους και επιτυχημένους, όπως ο κ. Τζέρι. Που ήταν αυτός ο κύριος, λοιπόν, όταν οι τράπεζες, οι μεσίτες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι αυτοκινητοβιομηχανίες παρακαλούσαν την κυβέρνηση για (σοσιαλιστικά) μετρητά, προκειμένου να επιβιώσουν; Που ήταν όταν οι κατεστραμμένοι ιδιοκτήτες σπιτιών ζητούσαν (σοσιαλιστικά) χρήματα από την κυβέρνηση για να επιβιώσουν;
Ω, Αμερική, Αμερική! Γη της ελευθερίας και της υποκρισίας...
13°
