Γεννημένος το 1968, πιανίστας της τζαζ και αντισυμβατικός, ο Ντομινίκ Φιγιόν, αδελφός του κεντροδεξιού υποψηφίου για τις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, δηλώνει ότι αν αναγκαστεί να βάλει κουστούμι και να τραβήξει τη χωρίστρα στο πλάι, θα πεθάνει.
Ο Ντομινίκ μεγάλωσε σε προάστιο της Σαρτ, ακούγοντας τους δίσκους των μεγάλων αδελφών του, Πιερ, Αρνό και Φρανσουά και ονειρευόταν να γίνει «ερμηνευτής ερωτικών τραγουδιών» αν και τραγουδά φάλτσα, όπως ομολογεί. Την εποχή εκείνη ο νεαρός Ντομινίκ μαγεύεται από τους Beatles, Pink Floyd, Jeffrson Airplane.
Ανακαλύπτει την μαύρη αμερικάνικη μουσική την ημέρα που ο Φρανσουά, επιστρέφοντας από ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες, φέρνει στο σπίτι τον δίσκο του Μάικλ Τζάκσον «Off the Wall». Τον συναρπάζει το τραγούδι «Don’t Stop ‘til You Get Enough».
Στα 17 του, ο αυτοδίδακτος μουσικός ξεκόβει από την ροκ, πουλάει το συνθεσάιζερ και τα ντραμς του για να στραφεί στη βραζιλιάνικη μουσική, που ανακάλυψε χάρη στο τραγούδι «Fais comme l’oiseau» του γάλλου μουσικοσυνθέτη Μισέλ Φιγκέν.
Δίνοντας όλη τη δυναμική του στην μουσική, χάνει δύο φορές το επίδομα ανεργίας μετά την άρνησή του να πιάσει δουλειά.
Οι φιλίες του είναι μακριά από εκείνες της πολιτικής του οικογένειας. Είναι κυρίως από τον κόσμο της μουσικής, αν και αυτοί ανήκουν σε διαφορετικά ιδεολογικά επίπεδα.
Το 2013 ο Ντομινίκ Φιγιόν παίζει στην Γιορτή της επίσημης εφημερίδας του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Ουμανιτέ ( Fête de l’Huma).
Η Fête de l’Huma είναι πολιτική γιορτή και πραγματοποιείται κάθε χρόνο το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Σεπτεμβρίου με τη συμμετοχή πολλών κομμουνιστικών κομμάτων.
Ο Ντομινίκ ζει σε ένα μικρό χωριό 1.507 κατοίκων, στο Loges-en-Josas, αρκετά έξω από τις Βερσαλλίες, το οποίο μοιάζει αρκετά με την Ουαλία, πατρίδα της νύφης του -συζύγου του Φρανσουά, Πενέλοπε. Η δήμαρχος της περιοχής είναι υπεύθυνη για την τοπική αυτοδιοίκηση στο « σχέδιο-ορόσημο» του Φρανσουά Φιγιόν.
Ο αδελφός του υποψήφιου της κεντροδεξιάς για τις γαλλικές εκλογές έχει κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους, εκ των οποίων ο τελευταίος έχει τίτλο «Γεννημένος το ’68».
Δεν κρύβει ότι λατρεύει την τζαζ, αυτήν την «υπερ-ελεύθερη μουσική, δύσκολη για πολλούς, έξω από νόρμες και σύνορα, δομημένη στην ελευθερία αυτοσχεδιασμού του ενός σε συνεργασία με τους υπόλοιπους μουσικούς. Εν συντομία, μια τέχνη που στόχο έχει την πλήρη ενασχόληση τού να αναζητάς ελεύθερα, να καινοτομείς, να εκφράζεσαι».
Μιλώντας για τον αδελφό του, αρκετά χρόνια πριν, έλεγε ότι η συγγένεια δεν είναι εύκολη ιστορία. «Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της οικογενειακής μου κατάστασης αρχίζουν να εξισορροπούν μέσα μου και νιώθω υπέροχα να έχω έναν αδελφό σαν αυτόν (εννοεί τον Φρανσουά), χωρίς καμία σκιά επάνω του και χωρίς βαρίδια στα πόδια του».
Τη δήλωση αυτή βέβαια την είχε κάνει το 2012, πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο με τη νύφη του Πενέλοπε και τις εισαγγελικές έρευνες για τα ακριβά κουστούμια.
Τέλος ο Ντομινίκ, λόγω και της ιδιότητάς του ως μουσικού, τηρεί σιγή ιχθύος αφότου ξέσπασε το σκάνδαλο με τις αποκαλύψεις της εφημερίδας «Canard enchaîné» για τον αδελφό του, ενώ έκτοτε δεν έχει εμφανισθεί δημοσίως στο πλάι του. Εκκωφαντική σιωπή. Σιωπή η οποία, όπως λένε, αρχίζει να έχει βαρύτητα.
Η διεθνής κατάσταση, όπως διαμορφώνεται στο τέλος του τρέχοντος έτους, θυμίζει έντονα την τελευταία χρονιά πριν από την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
13°
