Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung ο αρχηγός της Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «η Ελλάδα δεν προστατεύει τα σύνορά της σύμφωνα με όσα ορίζει η ισχύουσα Συνθήκη του Σένγκεν και κατά συνέπεια παραβιάζει το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Όταν οι χώρες μέλη δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους για τη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων τότε θα πρέπει η Frontex να αναλαμβάνει τη φύλαξη των επίμαχων συνοριακών σημείων. Το σχετικό νομοσχέδιο έχει κατατεθεί εδώ και δύο εβδομάδες και ελπίζω ότι θα έχει ευρεία στήριξη από τις χώρες μέλη.
Σε περίπτωση όμως που ούτε η Frontex δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα σύνορα τότε θα πρέπει να εξεταστεί η προσωρινή έξοδος μιας χώρας από τον χώρο του Σένγκεν».
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο παρέμβασης της Frontex στα ελληνοτουρκικά σύνορα ακόμα και παρά τη θέληση της ελληνικής κυβέρνησης ο Μάνφρεντ Βέμπερ υπογραμμίζει ότι «στα ελληνοτουρκικά σύνορα διασφαλίζονται και τα γερμανικά σύνορα, όπως διαπιστώνουμε κάθε μέρα εδώ στη Γερμανία. Στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει πλέον το επιχείρημα περί εθνικής κυριαρχίας.
Όταν μια χώρα μέλος δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί πια σε υποχρεώσεις, που με τη θέλησή του ανέλαβε, τότε η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να αναλάβει τα ηνία».
Σε ερώτηση για πόσο χρονικό διάστημα θα ισχύουν οι προσωρινοί έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα των χωρών μελών του Σένγκεν ο Μάνφρεντ Βέμπερ απαντά: «Θέλω μια Ευρώπη με ανοιχτά σύνορα. Το βασικό ερώτημα είναι ωστόσο αν μειώνονται και αν βρίσκονται υπό έλεγχο οι προσφυγικές ροές. Και εδώ η Τουρκία έχει ρόλο-κλειδί.
Δεύτερον, χρειαζόμαστε μια αποτελεσματική φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ.
Τρίτον τρόπους διαχείρισης της μεγάλης πρόκλησης σε ανθρωπιστικό επίπεδο, με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ήπειρός μας. Πρέπει να μας γίνει συνείδηση ότι η προσφυγική κρίση δεν θα επιλυθεί μέσα σε εβδομάδες ή μήνες. Θα μας απασχολήσει για χρόνια ίσως και δεκαετίες».
Ο Μάνφρεντ Βέμπερ τονίζει ότι ο περιορισμός των προσφυγικών ροών δεν θα είναι μόνο προς το συμφέρον της ΕΕ, αλλά κα προς το συμφέρον της Τουρκίας καθώς: «Η Τουρκία αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Η χώρα έχει κοινά σύνορα με εστίες κρίσεις, όπως η Συρία και το Ιράκ και την ίδια στιγμή προκαλεί ανησυχία η κατάσταση της οικονομίας της.
Για την ανάπτυξη της χώρας απαιτείται εμβάθυνση των σχέσεων με την ΕΕ. Τίποτα δεν μας εμποδίζει να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να επιλύσουμε από κοινού τα προβλήματα».
