Τι είδαμε στους πρώτους Πανελλήνιους Αγώνες Ποδηλασίας Special Olympics στην Κω

Οι αθλητές ήταν μαζεμένοι στο κέντρο του νησιού σαν παρέα που είχε πάει εκδρομή. Δοκίμαζαν τα ποδήλατά τους, ρωτούσαν απορίες, πρόβαραν τα κόλπα τους. Οι προπονητές τους ενθάρρυναν, μια ομάδα από προσκόπους όλων των ηλικιών τους βοηθούσε να γνωρίσουν τις διαδρομές όπου θα αγωνιστούν, οι συνοδοί φρόντιζαν τα παιδιά τους ένα ένα ξεχωριστά.

Βρίσκομαι στην Κω με αφορμή τους πρώτους Πανελλήνιους Αγώνες Ποδηλασίας Special Olympics και γύρω μου επικρατεί ενθουσιασμός. Υπάρχουν αθλητές, σκέφτομαι, που λαμβάνουν επαίνους και βραβεία για τις επιδόσεις τους ενώπιον χιλιάδων ανθρώπων, όμως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι αθλητές που αξίζουν επαίνους και βραβεία, γιατί αγωνίζονται αθόρυβα, μετατρέπουν τη συμμετοχή σε τρόπο ζωής και τον του αθλητισμό σε απόδειξη της δύναμής τους. Αυτοί είναι οι «αφανείς αθλητές», όπως τους χαρακτήρισε ο Πρέσβης ε.τ. και Πρόεδρος των Special Olympics Hellas, Διονύσιος Κοδέλλας.

Το πνεύμα αυτών των αθλητών φέτος ζωντάνεψε στην Κω, με τη διεξαγωγή των πρώτων Πανελλήνιων Αγώνων Ποδηλασίας Special Olympics. Από.τις 16 έως τις 19 Οκτωβρίου άτομα με νοητική αναπηρία από όλη την Ελλάδα κατέφθασαν στο νησί του ποδηλάτου για να συμμετάσχουν σε ένα από τα 22 Ολυμπιακού τύπου αθλήματα της διοργάνωσης του μη κερδοσκοπικού οργανισμού. Οι αγώνες των Special Olympics Hellas στοχεύουν στη σωματική, νοητική, κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη των αθλητών, αλλά και στη συμμετοχή στη χαρά που προσφέρει ο αθλητισμός.

Οι Πανελλήνιοι Αγώνες Ποδηλασίας, που πραγματοποιήθηκαν σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Κω, αποτέλεσαν κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή αθλητική διοργάνωση. Όλα γύρω θύμισαν μια μεγάλη γιορτή συμπερίληψης, αποδοχής και σε έκανανα να νιώθεις αυτό το συναίσθημα, ότι ίσως ο κόσμος να γίνεται καλύτερος.

Ήδη από την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου, η Κως υποδέχθηκε 80 αθλητές και αθλήτριες από όλη την Ελλάδα, από την Αττική μέχρι τη Σάμο και από τη Λευκάδα μέχρι την Κομοτηνή. Η έναρξη δόθηκε με τη Συνέντευξη Τύπου, όπου εκπρόσωποι του Δήμου, των Special Olympics Hellas και των τοπικών φορέων μίλησαν με συγκινητικά και ειλικρινή λόγια για τη σημασία της διοργάνωσης.

Οι πρώτοι Πανελλήνιοι Αγώνες Ποδηλασίας Special Olympics στην Κω  

Την επόμενη μέρα ακολούθησε το Divisioning, η διαδικασία κατάταξης των αθλητών. Προπονητές και συνοδοί ήταν όλοι εκεί. Έίχαν διαφορετικούς ρόλους, αλλά ένα πολύ σημαντικό κοινό: την ανιδιοτελή προσφορά τους στους αθλητές.

Ανάμεσά τους, ο Αλέξανδρος, αθλητής από τη Λευκάδα και οΆγγελος Βονιτσάνος, ο προπονητής του. «Ήταν πέντε χρονών όταν ήρθε στο πρόγραμμά μας», αναφέρει. «Σήμερα είναι ένας νέος άνδρας, αυτόνομος, που πριν λίγο καιρό δούλευε στην Αγγλία. Είμαι απίστευτα περήφανος». Ο Αλέξανδρος, με “attitude” αυθεντικού αθλητή, συγκρατημένος αλλά με αυτοπεποίθηση, συμπλήρωσε μετά τον προπονητή του: «Τα Special με βοήθησαν να εκφράζομαι, να γίνω πιο σίγουρος, πιο ανεξάρτητος. Είναι κομμάτι της ζωής μου».

Η Σοφία Μακρή, δεκατετράχρονη πρόσκοπος και εθελόντρια για πρώτη φορά, εξηγεί πόσο έζησε τη συμμετοχή της: «Ήταν ωραίο να χειροκροτούμε τα παιδιά και να τα βλέπουμε να χαμογελούν. Στην αρχή ήταν αγχωμένα, αλλά όταν τους δείξαμε ότι είμαστε εκεί, απελευθερώθηκαν. Αυτό ήταν το πιο όμορφο συναίσθημα».

Το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκε η Τελετή Έναρξης στην Ακτή Κουντουριώτη. Η φιλαρμονική ορχήστρα ξεκίνησε από την παλιά πόλη του νησιού, και οι σύλλογοι αθλητών ποδηλάτου από όλα τα μέρη της Ελλάδας ακολουθούσαν μέχρι να φτάσουν στον χώρο όπου η ομάδα των Special Olympics είχε διαμορφώσει το σημείο για  λαμπαδηδρομία και το άναμμα της φλόγας. Κάτοικοι του νησιού, μέλη της διοργάνωσης και, φυσικά, οι εθελοντές που τη στηρίζουν είχαν συγκεντρωθεί και καμάρωναν τα παιδιά.

Ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι μέλη αυτής της προσπάθειας ήταν και ο Δημήτρης Αναστασίου, εθελοντής με δέκα χρόνια παρουσία στους αγώνες. Όταν τον ρώτησα γιατί το κάνει, απάντησε απλά: «Δεν πιστεύω σε θρησκείες, αλλά είναι σαν να ανάβω το κεράκι μου με αυτόν τον τρόπο. Κάθε φορά που βλέπω ένα παιδί να χαίρεται με ένα μετάλλιο, νιώθω ότι αυτό είναι το δικό μου ευχαριστώ».

Την επόμενη ημέρα, οι αγώνες ξεκίνησαν και επίσημα, και το μόνο που είχε σημασία πλέον ήταν το πόσο δυνατά ήταν τα χειροκροτήματα και οι φωνές κάθε φορά που ένα ποδήλατο περνούσε τη γραμμή τερματισμού. Οι απονομές ήταν σίγουρα το πιο συγκινητικό κομμάτι της διοργάνωσης, χάρη στα χαμόγελα και τη συγκίνηση όλων των συμμετεχόντων. Οι γονείς, οι προπονητές, οι φίλοι και οι εθελοντές ζούσαν την επιτυχία των αθλητών σαν δική τους, τους αγκάλιαζαν, τους φωτογράφιζαν.

Πίσω από αυτές τις εικόνες βρίσκεται ένα έργο δεκαετιών. Από το 1988, τα Special Olympics Hellas έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο δράσης και ψυχής που εκτείνεται σε όλη τη χώρα. Πρόκειται για έναν αθλητικό, εκπαιδευτικό, μη κερδοσκοπικό οργανισμό που στηρίζεται αποκλειστικά στον εθελοντισμό. Προσφέρει τη δυνατότητα σε παιδιά και ενήλικες με νοητική αναπηρία να προπονούνται συστηματικά σε Ολυμπιακού τύπου αθλήματα, θερινά και χειμερινά.

Πίσω τους, δεκάδες προπονητές, καθηγητές Φυσικής Αγωγής και εθελοντές λειτουργούν ως μέντορες, εκπαιδευτές και φίλοι, εκπροσωπώντας τους ανθρώπους που θέλουν να στέκονται πλάι στους ανθρώπους και όχι απέναντι. Ο Χάρης είναι μόλις 21 ετών, φοιτητής ΤΕΦΑΑ και συνοδός αθλητή με ειδικές ανάγκες. «Πρέπει να είσαι πάντα δίπλα τους», λέει. «Να φροντίζεις, να ενθαρρύνεις, να προσέχεις. Η πιο δυνατή στιγμή μου ήταν όταν είδα τα παιδιά να τερματίζουν στους πρώτους μου αγώνες. Εκεί καταλαβαίνεις πως η ανταμοιβή δεν είναι τα μετάλλια, αλλά το βλέμμα τους». Παράλληλα, ο οργανισμός των Special Olympics Hellas υλοποιεί εκπαιδευτικά και κοινωνικά προγράμματα, που φέρνουν κοντά μαθητές, εκπαιδευτικούς και αθλητές.

Και τελικά, εκεί βρίσκεται η πραγματική αξία τέτοιων διοργανώσεων: δεν αλλάζουν μόνο τη ζωή των αθλητών, αλλά και όσων τις διοργανώνουν, τις πιστεύουν, τις βιώνουν από κοντά. Σε κάνουν να θυμάσαι ότι ο αθλητισμός είναι, πάνω απ’ όλα, δικαίωμα. Σε κάνουν να ξανασκεφτείς τι σημαίνει δύναμη, τι σημαίνει προσπάθεια, τι σημαίνει ανθρωπιά.