Ισπανία: Το μη συναινετικό φιλί του Λουίς Ρουμπιάλες στη Χενί Ερμόσο και το κίνημα #SeAcabó

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες η Εθνική Γυναικών της Ισπανίας ζούσε το απόλυτο όνειρο στη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που διεξήχθη στα γήπεδα της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Μετά από μία μαγική πορεία οι «Φούριας Ρόχας» αντιμετώπισαν στον τελικό την Αγγλία και με ένα γκολ της Όλγα Καρμόνα στο 29ο λεπτό στέφθηκαν πρωταθλήτριες κόσμου. Το ποδόσφαιρο γυναικών της χώρας είχε περάσει πολύ δύσκολες καταστάσεις στο παρελθόν και ήταν λογικό η κατάκτηση του τροπαίου να προκαλέσει έκρηξη συναισθημάτων και ενθουσιασμό σε όλη τη χώρα. Όλα αυτά όμως μέχρι την ώρα της απονομής και των πανηγυρισμών.

Σε ζωντανή παγκόσμια μετάδοση η κάμερα έπιασε ένα φιλί ανάμεσα στην παίκτρια της Ισπανίας Xένι Ερμόσο και τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Λουίς Ρουμπιάλες, το οποίο σύμφωνα με την ίδια δεν ήταν συναινετικό και την έκανε να νιώσει πολύ άβολα.

Μετά το συγκεκριμένο περιστατικό το ποδοσφαιρικό σκέλος και η μεγάλη επιτυχία πέρασαν σε δεύτερη μέρα. Η ισπανική κυβέρνηση, επαγγελματίες αθλητές και αθλήτριες, η FIFA και τα Ηνωμένα Έθνη καταδίκασαν απερίφραστα τη συμπεριφορά του Λουίς Ρουμπιάλες. Πλέον η υπόθεση εξετάζεται από τις αρχές και η κατάληξη της παραμένει άγνωστη.

Το φιλί έχει ταράξει τα νερά του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και έχει ξεσηκώσει μεγάλο κύμα διαμαρτυρίας στην Ισπανία, στο οποίο μάλιστα συμμετέχουν τόσο γυναίκες όσο και άνδρες. Ίσως το περιστατικό φέρει μεγάλες τομές στο άθλημα και το διαφοροποιήσει αρκετά στο μέλλον.

Εθνική Ισπανίας Γυναικών: Τα σύννεφα μέσα στα αποδυτήρια

Τα αποδυτήρια της εθνικής γυναικών της Ισπανίας είναι μία πολύ πικρή ιστορία για τη χώρα και το ποδόσφαιρό της. Δεν είναι πρώτη φορά που σύννεφα μαζεύονται από πάνω τους και μαζί με την Ομοσπονδία τραβάνε τα φώτα της δημοσιότητας για όλους τους λάθος λόγους. Η εθνική γυναικών στη χώρα δεν μετράει πολλά χρόνια ζωής. Σχηματίστηκε για πρώτη φορά επίσημα το 1988 και ο νυν προπονητής της Χόρχε Βίλδα είναι ο δεύτερος κατά σειρά ομοσπονδιακός προπονητής. Το 2015 διαδέχτηκε τον Ιγκνάσιο Κερέδα και λίγο μετά την αποτυχία της εθνικής στο Μουντιάλ του Καναδά με τρεις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια.

Ο Κερέδα τότε κατηγορήθηκε από πολλές παίκτριες για λεκτική βία, ρατσιστικές και μισογυνιστικές συμπεριφορές με την απομάκρυνσή του να αποτελεί μονόδρομο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του πολλές παίκτριες της Ισπανία αρνήθηκαν να παίξουν για εκείνον.

Έναν χρόνο πριν τη μεγάλη επιτυχία της χώρας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας η Ομοσπονδία δέχτηκε πολλά μέιλ διαμαρτυρίας από 15 παίκτριες της εθνικής. Οι «Las 15» ανέφεραν πως δεν θα συμμετέχουν στην προετοιμασία και τα παιχνίδια του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος αν δεν ληφθούν σοβαρά οι ανησυχίες τους για τη συναισθηματική και ψυχική τους υγεία. Μάλιστα ακούστηκαν και πολλά περίεργα περιστατικά όπως η απαγόρευση στις παίκτριες να κλειδώνουν τις πόρτες στα δωμάτια τους μετά τα μεσάνυχτα.

Όταν τα ονόματα των 15 έγιναν γνωστά στη δημόσια σφαίρα τότε οι παίκτριες αρνήθηκαν πως ζήτησαν την αποπομπή του Βίλδα από τη θέση του προπονητή, ήδη όμως οι έντονες συζητήσεις και οι ψίθυροι είχαν ξεκινήσει γύρω από το θέμα. Ο Γκιγιέμ Μπαλάγ, ένας από τους πιο γνωστούς δημοσιογράφους για το ποδόσφαιρο γυναικών στην Ισπανία ανέφερε ότι «Ακούσαμε πολλά σχόλια για τα παράπονα των παικτριών, ποτέ όμως δεν μάθαμε τι αφορούσαν. Τα media και ο κόσμος δεν έδωσαν την πρέπουσα σημασία. Μέσα στους ισχυρισμούς τους υπήρξαν σχόλια για έλλειψη επαγγελματισμού, ενδιαφέροντος και μία αντιμετώπιση του αθλήματος ως κάτι μη σημαντικό».

Στο πρόσφατο Μουντιάλ μόνο τρεις παίκτριες από τις «Las 15» ήταν στην αποστολή.

Se acabó: Το κίνημα MeToo του ισπανικού αθλητισμού

Το περιστατικό με θύμα τη Χενί Ερμόσο είναι φυσικό να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Στην Ισπανία άνοιξε εκ νέου η κουβέντα με επίκεντρο τη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία. Πράγματα που σήμερα θεωρούνται δεδομένα, στο παρελθόν δεν ήταν. Την εποχή του δικτάτορα Φράνκο υπήρχε νόμος που τοποθετούσε τις γυναίκες σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Η Αλεξία Πουτέγιας ξεκίνησε ένα είδος διαμαρτυρίας στα social media και χρησιμοποίησε το hashtag #SeAcabó (Τελείωσε). Δεν χρειάστηκε πολύ και έτσι πολλές αθλήτριες και αθλητές της χώρας υιοθέτησαν τη φράση στα προφίλ τους. Το βράδυ της Κυριακής οι παίκτες της Σεβίλλης έδειξαν τη συμπαράστασή τους, καθώς το hashtag ήταν γραμμένο στις φανέλες τους και λίγο μετά ακολούθησαν ακόμα και τα Ηνωμένα Έθνη. Πλέον το κίνημα έχει ξεπεράσει τα όρια της Ισπανίας.

Τις τελευταίες μέρες από τα πιο μεγάλα ως τα πιο μικρά γήπεδα της Ισπανίας πληθαίνουν οι φωνές υπέρ της Χενί Ερμόσο. Άντρες και γυναίκες λαμβάνουν μέρος σε διαμαρτυρίες σε πολλές περιοχές της Ισπανίας. Μάλιστα η Ισπανίδα παίκτρια βρήκε και υποστήριξη από τις αντιπάλους της στον μεγάλο τελικό, οι οποίες χαρακτήρισαν το περιστατικό απαράδεκτο.

Ογδόντα ένα αθλήτριες έχουν αποκλείσει το ενδεχόμενο να αγωνιστούν εκ νέου με τα χρώματα των «Φούρίας Ρούχας» αν ο Λουίς Ρουμπιάλες δεν απομακρυνθεί από τη θέση του, την ώρα που και άντρες ποδοσφαιριστές θα πράξουν το ίδιο αν δεν γίνουν άμεσα αλλαγές με πρώτο τον στράικερ της Ρεάλ Μπέτις Μπόρχα Ιγκλέσιας. Μαζί με τις παίκτριες στο πλευρό της Ερμόσο είναι και το προπονητικό σταφ, καθώς υπέβαλαν την παραίτησή τους πριν μερικές μέρες.

«Τι ποδόσφαιρο θέλουμε;»

Η πίεση που δέχεται ο Λουίς Ρουμπιάλες να παραιτηθεί είναι μεγάλη και από πολλές πλευρές. Η FIFA ήδη του επέβαλε τιμωρία τριών μηνών μακριά από τα καθήκοντά του το περασμένο Σάββατο, ενώ ταυτόχρονα οι αρχές «τρέχουν» διαδικασία διερεύνησης του περιστατικού. Ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας είχε μία πραγματικά αναρμοστη συμπεριφορά σε όλη τη διάρκεια του τελικού. Η κάμερα τον έπιασε δείχνει τα γεννητικά του όργανα προς αντιπάλους, μπροστά μάλιστα στα μάτια πολλών επισήμων.

Οι περισσότεροι στη χώρα έχουν ξεκινήσει να αναρωτιούνται ανοιχτά για το «Τι ποδόσφαιρο θέλουμε στη χώρα» και κατά συνέπεια «Σε τι κοινωνία θέλουμε να ζούμε;». Ο πρώτος που έθεσε αυτόν τον προβληματισμό είναι ο υπεύθυνος στρατηγικής του γυναικείου ποδοσφαίρου στη La Liga Πέδρο Μαλάμπια. Μέσα από πρόσφατες δηλώσεις του τόνισε «Το περιστατικό αυτό σηκώνει αντιδράσεις και οδηγεί στο κοινό να εξετάσει ή να σκεφτεί τι είδους οργανισμούς θέλει στην καθημερινότητά του. Αυτοί είναι το επίκεντρο και όχι ο Πρόεδρος μαζί με τους ανθρώπους, που πληρώνει και ελέγχει. Πρέπει να αναρωτηθούμε τι ποδόσφαιρο θέλουμε. Τι ανθρώπους θέλουμε υπεύθυνους για το αθλητισμό της χώρας μας και τον ρόλο των γυναικών σε αυτόν. Είναι σημαντικό να υπάρχουν οι σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις».

Η δήλωση της Υπουργού Εργασίας της Ισπανίας Γιολάντα Ντίαζ συνοψίζει κάπως τις αιτίες, που έλαβε χώρα το συγκεκριμένο συμβάν. Λίγο πολύ ανέφερε «Η πατριαρχία είναι βαθιά ριζωμένη ακόμη στους αθλητικούς οργανισμούς εδώ και πολλά χρόνια. Αυτό έγινε έκδηλό από τη στάση του Λουίς Ρουμπιάλες στο ζήτημα».

Ο Ρουμπιάλες καθημερινά δέχεται τα βέλη τόσο των δημοσιογράφων όσο και της κοινής γνώμης σε καθημερινή βάση. Βέβαια υπάρχουν ακόμα κάποιοι που τον υποστηρίζουν και χειροκρότησαν υπέρ του, όταν ανέφερε στο συμβούλιο της Ομοσπονδίας το Σαββατοκύριακο, πως δεν σκοπεύει να παραιτηθεί. Στην ομιλία του έκανε λόγο για δολοφονία χαρακτήρα. Στους υποστηρικτές του είναι και προπονητής της εθνικής ανδρών Λούις Ντε Λα Φουέντε, ενώ ο Βίλδα ο οποίος αρχικά δεν έβρισκε κάποιον λόγο ώστε ο Ρουμπιάλες να παραιτηθεί, πλέον έκανε στροφή 180 μοιρών βλέποντας τη δημόσια κατακραυγή.
Όλα αυτά την ώρα που η μητέρα του Λουίς Ρουμπιάλες είναι κλεισμένη σε μία εκκλησία και πραγματοποιεί απεργία πείνας υπέρ του γιου της.

Τι «μέλλει γενέσθαι» για την Ισπανία;

Είναι βέβαιο πως το συμβάν ενδέχεται να φέρει πολλές κοινωνικές αλλαγές στη χώρα. Σε ό,τι αφορά στο ποδοσφαιρικό κομμάτι αυτές θα πρέπει να είναι άμεσες, καθώς οι υποχρεώσεις της Ισπανίας δεν σταματούν. Αυτό βέβαια μάλλον έχει μικρή σημασία για τις γυναίκες παίκτριες στην Ιβηρική Χερσόνησο, οι οποίες έχουν συνηθίσει να παλεύουν για τα δικαιώματά τους.

Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεζ κάνει μια προσπάθεια εξάλειψης των κοινονικών ανισοτήτων, όμως φαίνεται πως υπάρχουν αρκετοί τομείς στην Ισπανία, που δεν είναι εκσυγχρονισμένοι. Ο αθλητισμός και ο γυναικείο ποδόσφαιρο της χώρας δυστύχως φαίνεται να ανήκουν μέσα σε αυτά, παρά τις μεγάλες προσπάθειες της La Liga να κάνουν το προϊόν άκρως ελκυστικό. Μένει να δούμε το ποια θα είναι η κατάληξη της συγκεκριμένης υπόθεσης.