Για τους Βορειοϊρλανδούς είναι σαν να πήραν το Euro! Όχι μόνο γιατί πέρασαν στους «16» έξω από κάθε πρόλεψη, αλλά και επειδή ανάγκασαν με το «Will Grigg’s on fire» και την τρέλα τους να μιλάει όλος ο κόσμος γι’ αυτούς. Ο μεγαλύτερος θρίαμβος στην ποδοσφαιρική τους ιστορία!
Ειδικά το τραγούδι κατάφερε τις τελευταίες μέρες να εκτοπίσει κάθε άλλη μεγάλη μουσική επιτυχία και να γίνει κάτι παραπάνω από έμβλημα. Δεν είναι πλέον μόνο οι οπαδοί της Β. Ιρλανδίας που τον τραγουδούν. Σ’ όλα τα πάρτι που στήνονται κάθε βράδυ στη fun zone, σε κάθε πόλη όπου υπάρχει παιχνίδι αλλά και στα μπαράκια, έχει γίνει το απόλυτο hit. Ήδη από τα τέλη Μαΐου έφτασε στο νο 11 των UK Charts, αλλά τις μέρες του Euro η κατάσταση ξέφυγε. Το «This one, is for you», του Νταβίντ Γκετά, που είναι ο επίσημος ύμνος της διοργάνωσης, έχει σχεδόν εξαφανιστεί από τις προτιμήσεις των οπαδών.
Η ιστορία ξεκίνησε όταν η μικρή αγγλική Γουίγκαν ανέβηκε από τη League One στην Championship, δηλαδή στη Β΄ κατηγορία. Πρώτος σκόρερ της σεζόν με 25 γκολ, ο διεθνής Βορειοϊρλανδός Γουίλ Γκρίγκ. Ανακηρύχτηκε ήρωας! Αποθεωνόταν όπου κι αν πήγαινε. Ώσπου κάποια νύχτα σ’ένα μπαρ ο Σον Κένεντι πήρε το «Freed from desire» του 1996, το πείραξε και το έκανε «Will Grigg’s on Fire». Το ανέβασε στο YouTube κι αυτό ήταν! Η τρέλα μεταδόθηκε σαν μικρόβιο παντού όπου παιζόταν ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα όταν αγωνιζόταν η Εθνική ομάδα της Β. Ιρλανδίας, στην οποία ο διάσημος πια σέντερ φορ φοράει τη φανέλα με το 9. Έγινε κάτι παραπάνω από εθνικός ύμνος! Η ανταμοιβή του δημιουργού ήταν ένα εισιτήριο διαρκείας της Γουίγκαν για τη σεζόν που θα ξεκινήσει τον Αύγουστο. Τίποτα, μπροστά στο θρίαμβο που γνωρίζει η διασκευή του. Όμως, ο ίδιος δεν θα βάλει στην τσέπη του ούτε μία λίρα – τουλάχιστον απ’ όσο λέει. Τα έσοδα θα πάνε στον Ζόζεφ Κέντρικ, ένα παιδί που πάσχει από σπάνια αρρώστια η οποία τον παραλύει σιγά-σιγά.
Η θετική ενέργεια πέρασε πλέον και στα αποδυτήρια της Εθνικής, εκεί όπου ο «δικός μας» Ρόι Κάρολ και οι συμπαίκτες του γεμίζουν τις μπαταρίες τους ακούγοντας και συνοδεύοντας το τραγούδι.
Αλλά και γενικότερα οι οπαδοί στήνουν καθημερινά το πανηγύρι τους χωρίς να πειράζουν κανένα. Βλέπετε, ενώ λατρεύουν το ποδόσφαιρο, δεν είχαν ποτέ ως τώρα την ευκαιρία να δουν την ομάδα τους στα τελικά μιας μεγάλης διοργάνωσης. Στη Γαλλία λοιπόν ζουν το παραμύθι τους, οπότε... του δίνουν και καταλαβαίνει! Γιορτή, τραγούδι, απόλαυση. Μερικές φορές στο τέλος μαζεύουν και τα σκουπίδια ή βοηθούν γεροντάκια να περάσουν μέσα από το πλήθος και να πάνε στη δουλειά τους. Μια κατηγορία μόνοι τους. Ίσως γι’ αυτό οι Αγγλοι τους θεωρούν «ντροπή της Βρετανίας»! Επειδή δεν κάνουν τα ίδια μ’ αυτούς. Δεν γίνονται τύφλα, δεν δέρνουν, δεν σπάνε...
Η μοναδική φορά που ξέφυγαν ήταν όταν ανέβηκαν σ’ ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, άρχισαν να χοροπηδάνε τραγουδώντας και... βούλιαξαν την ορορφή του. Αμέσως προσπάθησαν να το... συνεφέρουν με γροθιές. Και επειδή δεν τα κατάφεραν, μάζεψαν όσα λεφτά μπορούσαν και τα άφησαν στη χαραμάδα της δεξιάς πόρτας, να τα βρεί ο ιδιοκτήτης για την επισκεύη!
Με τέτοια συμπεριφορά σίγουρα μπορούν να ανακηρυχτούν οι πρώτοι νικητές του Εuro. Δίνουν ένα μάθημα και στη δική μας αλητεία: ότι ποδόσφαιρο σημαίνει... «νικάω - χάνω, τραγουδάω και προχωράω».
13°
