Ο Philip-Lorca DiCorcia –μα τι όνομα– αποτελεί μια περίπτωση φωτογράφου όπου η ζωγραφική και ο κινηματογράφος αποτελούν τις πιο έντονες επιρροές του. Το αποτέλεσμα γίνεται πολύ ενδιαφέρον γιατί καταφέρνει να τα συνδέσει μαεστρικά. Μαγνητίζει το βλέμμα με την αδιανόητη ποιότητα της φωτογραφίας του και το παραισθητικό του χρώμα, ενώ δίνει την αίσθηση ενός παγωμένου καρέ κάποιας ταινίας του Wong Kar Wai ή ενός πίνακα του Hoper. Ο θεατής των εικόνων του βρίσκεται σε κάποιο είδος σύγχυσης. Βρίσκεται σε έναν κόσμο πραγματικό και φαντασιακό ταυτόχρονα. Αυτό το πετυχαίνει με το απόλυτο στήσιμο ή, πιο σωστά, με τη σκηνοθεσία των φωτογραφιών του. Όλα είναι υπό απόλυτο έλεγχο: φως, μοντέλο, τοποθεσία, έπιπλα, ρούχα, τα πάντα. Σε κάποιες μένει μια αίσθηση φωτογραφίας μόδας ή και διαφημιστικής φωτογραφίας, χωρίς όμως να είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι όντως. Αυτό που έχει καταφέρει ο Dicorcia είναι να συνδυάσει τα ασυνδύαστα, την τεχνική του απόλυτα δομημένου πλάνου ενός στούντιο στο δρόμο και παράλληλα την ατμόσφαιρα του δρόμου κλεισμένη μέσα στο στούντιο.
αα
Ο Philip-Lorca DiCorcia γεννήθηκε το 1953 στις ΗΠΑ. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο τοπικό πανεπιστήμιο Hartford του Connecticut παρακολουθώντας κάποια μαθήματα φωτογραφίας. Στη συνέχεια γράφτηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βοστώνης για να ολοκληρώσει τελικά τις σπουδές του με ένα Master of Fine Arts από το πανεπιστήμιο του Yale όντας μαθητής του Tod Papageorge το 1979.
23°
