Μερικοί από τους ήχους της Θεσσαλονίκης ατάκτως ερριμμένοι, έτσι όπως θα τους δεις να σε καλούν για συμμετοχή υπό μορφή αφίσας στους τοίχους και δίσκου στη βιτρίνα. Μια συνεχής υπενθύμιση πως εδώ επιμένει να παράγεται ένας ήχος φρέσκος και πεισματάρης. Ψάξε τους, άκου τους, δώσε βλέφαρο, αφτί και προσοχή στα τραγούδια τους, έξι κολεκτίβες μουσικών μπορεί, εκτός από τη δικιά τους, να γράφουν και για τη δική σου ζωή.
Alien Mustangs
Η πιο ψυχεδελική, ροκενρολάτη, γκαραζιέρισσα και reverbed obsessed μπάντα της πόλης. Παραμόρφωση επί μεγαλειωδών μελωδιών, υπνωτικός θόρυβος που ξαφνικά επιταχύνει και εκτροχιάζονται, συνεχής live παρουσία που κάθε φορά τους κάνει και πιο δυνατούς, velveτική και 13Floor Elevator αντίληψη περί του ήχου και ένα καταπληκτικό 10'Ep με τίτλο “River”. Αν τους αποκαλέσω Spacemen 5, μην το εκλάβετε για ιεροσυλία, αφού, άκου τους επαναλαμβάνω, θυμίζουν και τους παλιούς πολυαγαπημένους 3.
Lifelike Portrait
Ατμοσφαιρικό ποστ ροκ, ιδιοσυγκρασιακά ηχοχρώματα, βαριά και σκοτεινή αίσθηση που παράγεται από συγκερασμό ήχου, εικόνας που τον συνοδεύει αλλά και τη μερικές φορές θεατράλε ερμηνεία των στίχων από πλευράς της τραγουδίστριας Ραχήλ Τσελεπίδου. Μια εγκεφαλική προσέγγιση, μια οπτική αλληλεπίδραση και δυο δίσκοι έως τώρα που μαρτυρούν σοβαρότητα, πείσμα και δημιουργικό πειραματισμό με λόγο και αιτία.
Μάνος Μυλωνάκης
Το ήμισυ των Your Hand In Mine έγραψε τη μουσική της παράστασης “Zyklon B” του Θανάση Τριαρίδη. Λιτή, υπόκωφη, παλλόμενη συναισθηματική ελεκτρόνικα που μεταγγίζει τη σταθερή συνθετική του προσήλωση στο μινιμαλισμό και τον πειραματισμό. Χρόνια τώρα, άλλωστε, η έφεσή του στον ποιητικό, θεατρικό και κινηματογραφικό λόγο, τον κάνει έναν από τους πιο συναισθηματικούς και ασκητικά προσηλωμένους στο έργο του μουσικούς της Θεσσαλονίκης.
Άκης Μπαρούτας
Ο πρώτος του δίσκος, «Στις πλατείες του κόσμου», κυκλοφορεί από την Polytropon και παρουσιάζεται ζωντανά το Σάββατο 28 Μαρτίου στο Ολύμπιον με ελεύθερη είσοδο. Τομ Γιορκ, Γιοβάν Τσαούς, Τσετ Μπέικερ, Σωτηρία Μπέλλου και Νικ Κέιβ, χαρμάνια περίεργα και σκοτεινά δηλαδή είναι οι επιρροές του. Στίχοι ποιητικοί, ετών 21, μοντέρνες ενορχηστρώσεις και «πείραγμα» σε ευρεία γκάμα κλασικών ήχων που κεντρίζουν το ενδιαφέρον με την τόλμη και τη διάθεση για εξερεύνηση.
Chinese Basement
Ο «Κήπος με τις Γάτες», τα «Νοσήματα της Αφροδίτης», η «Περιοχή του Πρασίνου Σπιτιού», θόρυβος αλλά και ψυχεδέλεια, seventies κιθάρες που θα έκαναν τον Jack White να γυρίσει το κεφάλι προς τη σκηνή που παίζουν και ένας τίτλος δίσκου που μαρτυρά πως η παρέα που ξεκίνησε να παίζει ζωντανά στους δρόμους της πόλης, χτίζοντας όνομα, υπόσταση και χαρακτήρα, αλλάζει ρότα: «Διαδικασία Ημέρευσης»! Δώστε έμφαση στο τραγούδι «90 μοίρες», όπου στο «θόρυβό» τους κολλάνε και ένα μπουζούκι, παράγοντας ένα από τα πιο ωραία τραγούδια που έχουν γράψει ποτέ. Αλλά και στους στίχους τους, που ακολουθούν μια απόλυτα sui generis πλοκή και συγγραφή. Άκου εκεί... «Χιονισμένα βουνά εξατμίζονται»! Εμπειρία τα live τους, αξίζει να τους δεις να αυτοσυγκεντρώνονται και να χάνονται στην κοσμάρα τους, παράγοντας βαβούρα μεγατόνων.
Honey I'm Home
Τσέλο, πλήκτρα, γκάμα κρουστών, κιθάρα, μπάσο και μια γλυκιά διεστραμμένη μπόσα νόβα που το γυρίζει σε ποπ χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Μετά η μπάλα χάνεται, αφού τα κορίτσια ούτε αστειεύονται, ούτε δειλιάζουν, παίζουν από απελευθερωτικά τανγκό και σόουλ έως έθνικ και indie-άκια ροκαμπιλάκια! Αποκαλούν τον ήχο τους “masacote”, σφυρίζουν με μελόντικες, γιουκαλίλι και καχόν, πολυτονία οργάνων και πάρτι αίσθηση δηλαδή από τη γλυκύτερη girl band της Θεσσαλονίκης. Τώρα που ανοιξιάζει, είναι σίγουρο πως θα ξαναβγούν για τζαμαρισματάκια στην παραλία, εκεί δηλαδή που τις πρωτογνωρίσαμε.
14°
